Interview Michel Vandenbosch
Voor de ene is hij een weldoener, voor de andere een oproerkraaier. In ieder geval gaan de gepassioneerde tv-optredens van Michel Vandenbosch zelden onopgemerkt.
Kan je na 20 jaar strijd eigenlijk nog onbevangen kijken naar kleren, eettafels en winkelkarretjes?
"Als ik ergens een leren jas zie, dan denk ik meteen: dat komt van een koe. Maar ik ga mensen daarom niet perse scheef bekijken. Ik geef ook niet overal en altijd kritiek als ze vlees eten. Ik heb dat zelf 25 jaar gedaan, en ik kan alleen uitleggen waarom ik nu vegetariër ben, maar ik ga niemand dwingen om die keuze te maken."
De eerste jaren was het vaak hard tegen hard. De beelden van jouw afranseling, op de Paardenmarkt in Anderlecht, staan in het collectieve geheugen gegrift.
"Pas op, ons ordewoord was altijd: geen geweld. Hart met een t tegen hard met een d. Maar we hebben de eerste tien jaar wél systematisch gekozen voor de confrontatie. Dat was toen nodig. We filmden undercover, speelden de beelden door aan de media, confronteerden mishandelaars rechtstreeks met hun gedrag. En dan werd er dikwijls gewelddadig op ons gereageerd."
Hoeveel uren per week werk jij eigenlijk?
"In het begin was het vaak bijna dag en nacht, maar ik heb geleerd rustpauzes in te lassen: in piekperiodes zal het nog zo'n zestig, soms zeventig uur per week zijn."
Kan een ideaal ooit de liefde vervangen?
"Nee. Zoveel wijsheid heb ik intussen wel verwoven: liefde is het belangrijkste in je leven. Neem me niet kwalijk dat ik daar niet te diep op in wil gaan, ik kan alleen maar zeggen dat ik ernaar streef. (lacht). Ik ben een jonge mens, ik zit in de fleur van mijn leven, dus wie weet wat er allemaal op mijn pad komt."
Lees het volledige interview in Libelle 44 (31 oktober 2012)