Kidskwesties: “Moet ik me zorgen maken dat mijn zoon (17) maar één beste vriend heeft?”
Kinderpsychiater Lieve Swinnen beantwoordt voor Libelle vragen die elke moeder zich vroeg of laat weleens stelt. Deze week…
“Mijn zoon van 17 heeft maar één beste vriend in de klas, en hij klampt zich er enorm aan vast. Moet ik me zorgen maken?” Sonja (45)
Lieve Swinnen: “Vrienden – en hun meningen – zijn in de puberteit belangrijker dan ouders! Vrienden en vriendinnen maken hetzelfde soort dingen mee als jij, ze vinden hetzelfde belangrijk, of hebben thuis hetzelfde ‘gezeur’ aan hun hoofd. Met vrienden kun je dingen bespreken waar je ouders geen verstand van hebben en je kunt op hen terugvallen als je het thuis niet prettig hebt.
Sommige kinderen houden het bij één of twee hechte vrienden, anderen hebben er een heleboel. Vaak zie je dat die weinige vrienden wel blijvend zijn, terwijl in de massa’s vrienden er steeds weer anderen op de voorgrond gaan staan. Het aantal vrienden hoeft geen bezorgdheid te zijn. Het is wel een essentieel verschil of je kind überhaupt een vriend/vrienden hééft of niet. Bij jongeren met ASS (Autisme Spectrum Stoornis) bijvoorbeeld, is geen enkele vriend hebben vaak hét thema. Voor die kinderen is het vaak moeilijk om aanvaard te worden. De eenzaamheid die daaruit voorkomt, is volgens mij het moeilijkste voor pubers en jongvolwassenen met ASS. Ik moet denken aan Kathleen, een meisje van achttien met ASS, dat er niet in slaagde zich te integreren en daardoor haar studie heeft afgebroken. Nu bouwt ze stap voor stap haar leven op. Onder andere door te werken met paarden gaat ze opnieuw hechte banden aan en is ze stilaan klaar om weer de stap naar de buitenwereld te zetten. Dat vrienden dus belangrijk zijn, is dus ontegensprekelijk.
Het aantal vrienden maakt niet uit; wat wél essentieel is, is de manier waarop die vriendschap wordt ingevuld. Te afhankelijk zijn van één persoon kan een probleem zijn, zeker wanneer die hechte vriendschap niet of minder wederkerig is. Komen initiatieven altijd van één kant, bepaalt steeds dezelfde persoon welke activiteit er gekozen wordt, is de een alleen beschikbaar als het hém uitkomt, dan moet er nagedacht worden over de kwaliteit van de vriendschap. Praat met je kind over zijn vrienden. Waar zijn ze mee bezig? Wie kiest en beslist wat er gedaan wordt? Kan je kind terecht bij die vriend(in)? Mag hij zichzelf zijn? Luister goed naar je kind, veroordeel niet te snel (iedereen heeft goede kanten) en dring jouw mening niet op. En ja, ook samen gamen kan bevorderlijk zijn voor de vriendschap, zolang dit niet alle andere activiteiten verdringt.
Maak je dus niet meteen zorgen. Het kan best zijn dat er binnen de klas maar één iemand matcht met je kind. Mogelijks heeft je zoon wel nog andere contacten via de sportclub, jeugdbeweging, neven en nichten… Maar het is alleszins de moeite waard om sociaal gedrag te bevorderen. Is je kind een afwachtend type of wat verlegen, forceer dan niet. Ga op zoek naar zijn of haar interesses en kwaliteiten en bedenk waar die het best tot hun recht komen. Is je zoon bijvoorbeeld een kei met de computer, laat hem een hippe vlog of blog in elkaar boksen. Is hij een bolleboos, dan kun je hem aansporen om bijles te geven aan medeleerlingen. Stel hem voor animator te worden bij de speelpleinwerking, dat is een ideale manier om je nuttig te maken én veel plezier te beleven met leeftijdsgenoten.
De eerste stap om socialer te worden gaat soms niet vanzelf, maar supporters – lees: liefhebbende ouders – helpen al veel.
LIEVE SWINNEN • getrouwd met Ignace en mama van drie volwassen zonen • houdt van zwemmen, wandelen, lezen en Candy Crush • grote fan van Justine Henin (nog steeds)
• karakter: druk en impulsief • heeft haar eigen praktijk, De Hoeksteen.
