A writer sits in a cafe surrounded by teacups. He is writing in a notebook. The shot is a close up of his hands.

Dit is volgens jullie het beste gedicht van 2016

Peter Verhelst won de Herman de Coninckprijs voor zijn dichtbundel ‘Zing zing’. De jury én het publiek waren unaniem: “ZING ZING is een gulle bundel die de zintuigen overrompelt. Zijn liefdesgedichten zullen veel lezers door elkaar schudden. Zoals de liefde zelf.”

Dit gedicht werd de publieksfavoriet en kun je vandaag – op Gedichtendag – gratis op poster verkrijgen in jouw deelnemende boekhandel!

Als je geen contact meer hebt met de dingen

Hoor jij dat ook, dat geluid

van meeuwen, maar geen zee? Onmogelijk

na te gaan waar herinnering begint en droom

eindigt. Hou je koude handen onder je kleren

nu de wind opsteekt. Twee wapperende vlaggen

zijn we. Het gevoel dat alles zich achter een deur afspeelt

en dat je ervoor in de rij kan gaan staan.

Twee hevig wapperende vlaggen.

Alsof we iets ongerepts betreden

wat er altijd zal zijn, zeg je hees,

met opgetrokken schouders, mond open, samengeknepen ogen,

een waterdruppel valt in mijn nek.

Neem het jongetje dat je bent

geweest op schoot. Troost hem.

Je legt je handen op mijn borst,

we gaan zo hoog mogelijk op onze tenen staan.

Peter Verhelst (1962) uit: ZING ZING (2015)

Soms met je poëzie leren appreciëren. Het poëziecentrum gaf ons vijf tips hoe je dat doet!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."