‘Wij, vrouwen’: vrouwen openhartig over hun positie in de samenleving
In ‘Wij, vrouwen’, een nieuwe docureeks op Canvas, praten vrouwen openhartig over hun positie in de samenleving, vroeger en nu. In de derde aflevering getuigen de vrouwen over de plakkerige vloer en het glazen plafond van het bedrijfsleven. Want ook op het werk was en is er, ook vandaag nog, veel ongelijkheid.
Nieuwe docureeks
In ‘Wij, vrouwen’ brengen vrouwen van alle leeftijden en standen hun verhaal, samen met politica’s, boegbeelden van de vrouwenbeweging en voormalige ‘Dolle Mina’s’. Hun getuigenissen worden geïllustreerd met straffe archiefbeelden. Het zijn verontrustende, maar ook soms grappige verhalen over de opvoeding tot huishoudster, knokken om te mogen studeren, de verovering van de mannenberoepen, seksuele taboes en mannen die het nog altijd beter denken te weten. De vier afleveringen focussen achtereenvolgens op seksualiteit, huwelijk en gezin, beroepsleven en de politiek.
View this post on Instagram
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Ongelijkheid: van de aula tot de loonkloof
Thuis, op school en op het werk: lange tijd leefden we in een mannenwereld waarin vrouwen zich maar moesten schikken. Maar ook vandaag zijn het vooral vrouwen die onder druk staan om thuis te blijven of halftijds te werken voor de kinderen. De derde aflevering van ‘Wij, vrouwen’ behandelt al die ongelijkheden, van seksisme in de aula, tot het glazen plafond en ongewenste intimiteiten.
Vrouwen in de aula
Wist je dat in 1950 slechts 1 op 7 universiteitsstudenten een meisje was? In 1960 was dat nog steeds maar 1 op 5. Pas in de jaren ’70 kwam daar een forse verandering in. Maar ook toen er meer meisjes in de aula zaten, werden ze nog vaak als minderwaardig beschouwd door professoren. “Wij zitten in het auditorium voor de eerste les”, vertelt componiste Moniek Darge. “De prof komt binnen, kijkt rond en zegt: het is al erg genoeg dat ik aan vrouwen les moet geven, en dat moet ik ze ook nog eens zien. En wij moesten allemaal op de laatste rij gaan zitten.”
De strijd om de loonkloof
Eens in de bedrijfswereld, botsten de jonge vrouwen op nieuwe ongelijkheden. Verschillende beroepen mochten vrouwen voor lange tijd gewoon niet uitoefenen. Eens daar verandering in kwam, was er een ander probleem: de loonkloof. Eind jaren ’60 verdienden arbeiders gemiddeld een derde meer dan arbeidsters. Daarom legden de 3.000 arbeidsters van de wapenfabriek FN in Herstal op 16 februari 1966 het werk neer. Hun drie maanden durende staking werd één van de meest legendarische uit onze geschiedenis. Josette Franckson was erbij: “De mannen van de vakbond zeiden tegen de patroons: geef hen 50 centiemen extra en ze zullen het wel opgeven. Maar we hielden vol. Vrouwen kwamen zelfs uit het buitenland om ons te steunen, en de vakbonden stonden buitenspel.”
Vrouwen die het werk neerleggen in strijd tegen de loonkloof, het klinkt op het eerste zicht inderdaad als iets uit een vorige eeuw. Maar wist je dat die discriminatie vandaag nog steeds boven ons hoofd hangt? Uit een rapport van het Instituut voor de gelijkheid van mannen en vrouwen uit 2021 blijkt dat als we naar de uurlonen kijken, vrouwen gemiddeld 9,2% minder verdienen dan mannen. Ruim een halve eeuw later is die ongelijkheid dus nog steeds niet helemaal verdwenen.
Het glazen plafond: pas op dat je niet botst!
Naast de loonkloof is er natuurlijk ook nog het glazen plafond op het werk. Pas in 1979 verkoos de Gerechtelijke Politie eindelijk een eerste vrouwelijke inspecteur. Marie-Jeanne Declerq kreeg die rol, later werd ze ook de eerste vrouwelijke commissaris. Ze getuigt hoe veel mannelijke inspecteurs gewoon weigerden om haar te gehoorzamen.
Maar het gaat nog veel verder dan dat. Het glazen plafond zit vaak in subtielere acties. Alle vrouwen in deze aflevering stellen vast hoe vaak mannen zich uitsloven om hun eigen verwezenlijkingen rond te trompetteren en tegelijk de bijdragen van vrouwen minimaliseren. Politica Khadija Zamouri geeft een herkenbaar voorbeeld. “Een vrouw zegt iets op een vergadering en niemand gaat erop in. Een man zegt even later precies hetzelfde, en dan wordt er wel op ingepikt.”
Grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer
En ook de ongewenste intimiteiten op het werk zijn jammer genoeg van alle tijden. Getuige Wendy van de Heuvel vertelt hoe ze door twee collega’s in de val werd gelokt. Via een valse naam benaderden ze haar op een dating-app en deelden vervolgens Wendy’s intieme foto’s en uitspraken met heel het kantoor. De twee collega’s werken er nog steeds, Wendy moest vertrekken.
Ook Linda Van Crombruggen getuigt over ongewenste intimiteiten op het werk. Zij is voormalig klachtencoördinator bij de VRT. Tegenwoordig heeft de VRT een streng beleid tegen dit soort gedrag, maar dat was lang niet altijd zo. “Wij waren schietschijven voor de mannen die hier rondliepen. Er was er zelfs één die vanuit het gebouw ernaast met een verrekijker naar ons stond te gluren. Wij gingen dat melden aan onze baas, en die zei: och, doe gewoon de zonnewering naar beneden.”
Wij, vrouwen: ‘Welkom in de mannenwereld’, dinsdag 25 oktober om 21u20 op Canvas en op VRT MAX.
LEES OOK:
- ‘Wij, vrouwen’: vrouwen getuigen over het decennialange taboe rond seks, anticonceptie en maandstonden
- “Een gehuwde vrouw mocht intertijd zelfs geen brood gaan kopen”
- Mijn verhaal: na haar scheiding ontdekte Emma haar seksuele verlangens
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de beste groentips en wooninspiratie!