Interview Pascale Naessens

Even advocaat van de duivel spelen: je bent bekend van tv en je hebt een boek uit. Wéér een BV-boek, denkt een mens dan.

"En de eerste vraag die ze me dan meestal stellen is: "Heb je dat zelf geschreven?" (lacht). Ik heb hier drie jaar aan gewerkt, en ik heb alles zelf gedaan: de recepten, de styling voor de foto’s, ik heb zelfs een aantal potten en borden zelf gedraaid. Maar ik begrijp dat die vraag komt, want er zijn veel BV’s die hun naam lenen aan een boek waar ze nauwelijks aan te pak komen."

Het is wel een koppig kookboek: geen desserts, geen aardappelen met vlees.

"Het is een kookboek met een visie: het gaat erover hoe je volop kan genieten en toch slank kan blijven doordat je de juiste combinaties maakt.; Je hoeft dus geen caloreën of punten te tellen: dat vind ik een te negatieve benadering van eten. Stel dat ik dit plakje cake hie rin calorieën moet omzetten, dan is mijn zin al over nog voor ik één hap heb genomen, en waar blij je dan met je levensvreugde? Het laatste wat ik wilde schrijven, was een dieetboek, want ik heb een hekel aan dat woordl "diëten". Het heeft zo’n negatieve bijklank, en ik kom van daar, ik weet hoeveel energie het bij je wegneemt."

Als ik naar tv kijk, zie ik veel botox en plastische ingrepen. Kom je daar nog wel onderuit?

"Ik heb me wel al afgevraagd: begin ik hieraan? Ik twijfel, maar tegelijk ben ik mijn hele leven op zoek geweest naar authenticiteit, in mijn relatie, in mijn werk. Als je met botox of plastische chirurgie begint, kan je je toch afvragen: wie is er hier wie aan het bedriegen?"

Je was een jaar of 33 toen je pleitte voor rijpere vrouwen op tv. Je noemde Anne De Baetzelier, Ingeborg, Goedele. Die zijn wel allemaal verdwenen…

"Maar Goedele heeft dat toch schitterend gedaan? Ik ben daar jaloers op, hoe ze in haar blad alles kwijt kan, reist waarheen ze wil, interviews afneemt met wie ze wil. Tv is mijn job, en die vind ik geweldig tof, maar echt: het is niet het einde van de wereld als ik op een dag niet meer op het scherm mag komen. Bekendheid is leuk, mensen zijn vriendelijk, het is alsof de hele wereld altijd goedgeluimd is…"

Het volledige interview met Pascale Naessens lees je in Libelle 24 (17 juni 2010)