Interview stand-upcomedian Nigel Williams
Van culturele centra tot achterzaaltjes: stand-upcomedian Nigel Williams treedt op in alle uithoeken van Vlaanderen. Hoe erg is hij ondertussen verknocht aan ons land?
Hij groeide op in de ruige buitenwijken van Bristol, in Engeland. Maar Nigel Williams (57) – de middelste uit een arbeidersgezin van dertien – besloot 35 jaar geleden zijn geluk elders te beproeven. In Vlaanderen.
"Toeval dat ik hier terechtkwam", zegt hij. "Mijn zussen wonen nog in Engeland, maar mijn broers zijn ook alle drie weggegaan. Eén is naar Australië getrokken, de ander naar Portugal. De oudste is inmiddels overleden. Maar die woonde hier, in Mechelen, toen ik uit Bristol vertrok. Ik dacht: wie ken ik "op een ander"? Hij bleek het meest dichtbij te zitten.
Lees het volledige interview met Nigel Williams in Libelle 27 (5 juli 2012)
Het was dus niet de liefde die je naar hier bracht…
"Nee, die vond ik pas nadat ik hier begon te werken (Williams werkte jaren als arbeider bij General Motors en werd er vakbondsafgevaardigde, red). Ik wilde gewoon weg uit Engeland en België was voor mij "weg" genoeg.
Moeite gehad om je aan te passen?
"Dat viel goed mee, alleen de taal was lastig. Moeilijk hoor, iedereen wil dat je Nederlands leert, maar niemand spreekt het! Overal hoor je een ander soort Vlaams. Nog steeds vind ik het gek dat vreemdelingen kritiek krijgen omdat ze geen deftig Nederlands kunnen, terwijl elke Vlaming op tv wordt ondertiteld (lacht). Dat vind ik zo'n typische tegenstelling.
Maar de gewoonten hier, daar had je geen problemen mee?
"Tja, ik heb een grote mond. Als iemand mijn mening vraagt, dan geef ik die. Ook als ik iets lelijk of slecht vind. Even goede vrienden, maar zo ben ik opgevoed. Soms denk ik: Nigel, wees tactvol en zwijg vijf minuten. Maar ik heb het hart op de tong en dat brengt me soms in moeilijkheden. Want hier vindt men dat je je mening beter voor jezelf kan houden. En dat is nog steeds wennen. Ik vind het een beetje achterbaks. (twijfelt). Dat is het juiste woord niet…"