Wat als je kind gepest wordt?
Één kind op vijf wordt gepest en één op de tien pest zelf. Of het nu gaat om fysieke pesterijen of subtielere vormen als continu geroddel en uitsluiting, de pijn bij de slachtoffers snijdt even diep. Wat kan je als ouder of omstaander tegen pesten doen? Wij geven een aantal bruikbare tips.
Signalen?
Meer dan één slachtoffer op de drie zwijgt in alle talen over de pesterijen. Voor ouders is het dus erg moeilijk om te weten te komen of hun kind al dan niet gepest wordt. Het duidelijkst is het nog als het via de nieuwe media gebeurt. Een pestsms’je dat je onder ogen krijgt, een gemanipuleerde foto op Facebook: dat zijn harde bewijzen.
Bepaalde vormen van traditioneel pesten laten zich minder gemakkelijk herkennen. Kom er maar eens achter dat je kind nooit mag meespelen. Vaak zijn kinderen beschaamd en durven ze er niets van te zeggen. Toch zijn er signalen die aangeven dat er iets misgaat:
- De schoolresultaten van je kind gaan plots achteruit.
- Hij/zij spijbelt of komt systematisch te laat op school om de speeltijd te vermijden.
- Er verdwijnen spullen thuis die het kind moet stelen om de pestkoppen zoet te houden.
- Je kind klaagt over buikpijn of migraine. Dat zijn uiterlijke tekenen van stress.
- Het karakter van je kind verandert; hij/zij wordt agressiever of is sterk in zichzelf gekeerd.
Wat kan je als ouder doen?
Sommige ouders die te horen krijgen dat hun kind gepest wordt, proberen het te relativeren: ’het zal wel meevallen.’ Anderen reageren hevig en raden hun kind aan zelf terug te slaan. Ouders bereiken het meest door met hun kind te praten, het veiligheid te bieden en te luisteren naar de noodkreten.
Je kind wil niet alleen dat het pesten stopt. Het wil ook dat het niet verergert als mama plots aan de schoolpoort staat. Verzeker je kind daarom dat je niets zult ondernemen waar het zich niet goed bij voelt. Vraag of je de school mag contacteren op voorwaarde dat ze zorgvuldig te werk gaan.
De omgeving, de ouders en de school: allemaal moeten ze de strijd tegen pesten aangaan. Dat betekent ook dat je als ouder geduld moet oefenen. Zelfs als je zelf overmand wordt door angst, woede en verdriet. Toch is het belangrijk om je emoties niet door te geven aan je kind. Pestslachtoffers zijn daar gevoelig voor.