βOnze poetsvrouw was tegen de brievenbus gereden. Een prachtexemplaar in Ardense steen...β
βEr is nu officieel een woord voor al die kerstvoorpret: βhoho-haastβ. Superleuk, toch?β
βNog nooit heeft een housewarming me zo geraakt. Wat een bijzondere plek, dat Beloega-huis!β
βOp maandagochtend krijg ik er nog een extra irritatie bij: die moeilijke flesdoppenβ
βDeze keer gaan we het Γ©cht volhouden, hΓ© Karenβ, zegt Steven, mijn diΓ«tist, elke keer vol enthousiasmeβ
βEen koekje bij de koffie, een warme kom pasta, de duizendste herhaling van βFriendsβ... prima tegen de herfstbluesβ
βIn huis staat nu een βjaren 80-doosβ. Als je je gsm erin legt, krijg je 100 frank en een uur echte aandachtβ
βIn zijn joggingbroek naar de bakker? No way, ik zou mijn man net zo goed kunnen vragen of hij naakt wil gaanβ
βNet als ik is Wouter Torfs een geboren Lierenaar: een echte pallieter, levensgenieter en soms een tikje rebelsβ
βVroeger was het de bellemadam die het feest inluidde met haar bel, nu is het de Belle Madam-wijnβ
β βLa Vie en Roseβ bleef bonneke zingen, alsof haar geheugen daar een hoekje voor had vrijgehoudenβ
βVanop mijn balkonnetje kijk ik naar de dansende mensen in de wijngaardβ