Groeten uit Zweden: “Drie dagen lang deden we niets, of beter gezegd ‘dingen zonder doel’. ”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 45, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (17) en Stina (14). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Batterijen opladen

‘Mijn smartwatch zegt dat mijn body battery 100% opgeladen is’, zei mijn vriendin lachend. ‘Logisch’, antwoordde ik, ‘we hebben ook niks gedaan.’ We konden niet anders dan erom lachen. Drie dagen lang niets doen, dat was ons plan. Uitslapen, wat wandelen, lekker eten en vooral: bijbabbelen. Geen verplichtingen, geen lijstjes. Gewoon rust. En waar kan dat beter dan midden in de Zweedse natuur?

Maar eerlijk: wanneer heb jij voor het laatst écht helemaal niks gedaan? Niet enkel een paar dagen verlof nemen op het werk, maar ook geen was of strijk doen, geen kinderen of huisdieren verzorgen, geen to-do’s in je hoofd. Gewoon opladen, tot 100%. Voor mij was dat al veel te lang geleden.

Ook deze zomer stond er geen vakantie gepland. We kregen vrienden en familie uit België over de vloer, en normaal lukt het me prima om mee te deinen op het ritme van onze gasten. Maar dit jaar liep het anders: de verhuur van ons vakantiehuisje kwam erbij. En mijn perfectionisme en onzekerheid staken meteen de kop op. Is het wel proper genoeg? Wat als iemand het hier niet leuk vindt? En stel je voor, slecht weer…

Het hield me bezig. Meestal positief, want enthousiaste gasten maakten me blij en trots, maar het vrat ook energie. Toen de laatste zomergast vertrok, voelde ik me leeg. Op. Daarom besloot ik een paar dagen naar ons huisje te gaan. Alleen, dacht ik, dat zou me goed doen.

Niets doen, of dingen zonder doel

Maar tijdens een telefoontje met mijn vriendin gebeurde er iets onverwachts. Terwijl ik mijn plan uit de doeken deed, zei ze: ‘Ik wilde net voorstellen om een paar dagen naar Zweden te komen. Kunnen we samen gaan?’ Ik werd er stil van. Meer dan 1000 km tussen ons in, en toch dachten we precies hetzelfde. En hadden we allebei hetzelfde nodig: niets.

En dat was exact wat we deden. Niets. Of beter gezegd: dingen zonder doel. Uren praten op de zetel tot onze magen knorden. Slenteren naar het meertje, voetjes in het water, luisteren naar vogels en wolken tellen. Dagdromen. Een babbeltje slaan met een toevallige bikepacker. Een simpele maaltijd maken. Naar de volle maan staren. Lezen. Uitslapen. En weer opnieuw. Drie dagen lang.

Kort, maar heerlijk. Onze batterijen zijn weer vol, dankzij het motto van die bekende wielrenner: moet just niks. En ik leerde er iets uit: ook in het rustige Zweden heb je af en toe momenten van nietsdoen nodig. Het is geen luiheid, geen zwakte. Het is gewoon broodnodig.

Meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!