Op het ritme van de Mekong
Cruise op de Mekong: redactrice Karolien reisde van Vietnam naar Cambodja
Voor het eerst op reis in Azië, en hoe! Toerismecoördinator Karolien en haar man deden een cruise op de Mekong: van het rivierleven in Vietnam tot de indrukwekkende tempels van Angkor Wat in Cambodja.
Ik hou van reizen, maar ben nog nooit in Azië geweest. Iets hield me tegen. Het onbekende van de oosterse cultuur misschien, of talen waar je geen touw aan kunt vastknopen en het geregel dat bij zo’n reis komt kijken. Als mijn oog valt op een brochure van Rivages du Monde, over een cruise op de Mekong, flakkert er ineens een onrustig vuurtje in mij op. Veel van mijn bezwaren zijn hiermee van tafel geveegd. Het klinkt ook écht goed: de afwisseling van natuur, cultuur en geschiedenis. Een combinatie van activiteiten en rust. Als mijn man geen seconde twijfelt en zegt: ‘Doen we!’, is de beslissing gemaakt. En al zal ik nog tot de dag van vertrek spreekwoordelijke beren op de weg zien – vanaf dan is er geen weg terug.
Brommertjes en sticky rice
Als we in Ho Chi Minhstad, het vroegere Saigon, de luchthaven uitstappen, regent het. Het is oktober en het einde van het regenseizoen (één van die beren, weet je wel), maar de frisse dikke druppels doen deugd. Met een busje worden we opgepikt en ik kijk mijn ogen uit. Ho Chi Minhstad heeft zo’n 14 miljoen inwoners en maar liefst acht miljoen brommers die het straatbeeld domineren. Als atleten bij een sportwedstrijd staan ze aan de stoplichten opgelijnd om uit de startblokken te schieten. Als we ons te voet door het verkeer wagen, navigeert gids Khang ons vakkundig door de drukte, breed zwaaiend naar het verkeer. Grappend dat we dicht bij elkaar moeten blijven, als sticky rice.
Van Franse Bakkerij tot Notre Dame
Dat Ho Chi Minhstad tot 1954 een Franse kolonie was, merk je ook vandaag nog in het straatbeeld. Aan de Franse bakkerijtjes her en der verspreid. En de kathedraal, de Notre Dame, in het hart van de stad die zo uit Frankrijk lijkt weggeplukt. Als wij er zijn, staat hij – zoals het een Notre Dame betaamt – in de steigers, maar onze aandacht wordt getrokken door het gebouw ernaast, het centrale postkantoor, ontworpen door het bedrijf van Gustave Eiffel en binnenin bekleed met landkaarten uit de koloniale tijd.
Met zoveel grandeur, nostalgie en gezelligheid zou je bijna vergeten dat deze periode ook gepaard ging met en gevolgd werd door een veel minder fraai verleden. Gids Khang neemt ons mee naar het Herenigingspaleis, tijdens de Vietnamoorlog het koninklijke paleis van Zuid-Vietnam, maar nu vooral het symbool van het einde ervan. In april ’75 stormde een tank van het Noord-Vietnamese leger de poorten van het paleis binnen en werden Noord- en Zuid-Vietnam terug één. De tank die de poorten destijds ramde, staat nog steeds in de tuin van het paleis.
1/4
Herenigingspaleis in Ho Chi Minhstad
2/4
Hoofdingang van de markt van Cholon, Ho Chi Minhstad
© Wim Van Gestel
3/4
Geurige specijeren in de Binh Tay markt in Cholon (Ho Chi Minhstad)
© Wim Van Gestel
4/4
1/4
Herenigingspaleis in Ho Chi Minhstad
2/4
Hoofdingang van de markt van Cholon, Ho Chi Minhstad
© Wim Van Gestel
3/4
Geurige specijeren in de Binh Tay markt in Cholon (Ho Chi Minhstad)
© Wim Van Gestel
4/4
Aan boord van de Marguerite
Met de bus laten we de stadsdrukte achter ons en rijden richting My Tho, een stadje aan de Mekongdelta waar ons avontuur pas echt gaat beginnen. Voor ons ligt de Marguerite, een prachtig, koloniaal schip dat de komende acht dagen onze thuis zal worden.
De kapitein wacht ons al op en ik voel een kinderlijke spanning als we op zoek gaan naar onze kajuit. Wat een meevaller! Geen krap benauwd kamertje met kleine patrijspoort, het clichébeeld dat ik van een schip had, maar een prachtige, warme kamer in koloniale stijl (er staat zelfs een ouderwetse telefoon op ons bureautje!) en een gigantisch raam met een leesbankje ervoor. Al snel zal ik ontdekken dat dit bankje met stip mijn favoriete plekje is op het hele schip. Zelfs al komt er van lezen niets in huis omdat mijn aandacht voortdurend naar buiten wordt gezogen. Die avond, als we aan tafel ervaringen uitwisselen met onze reisgenoten en klinken op wat nog komen gaat, besef ik dat erin Vietnam van beren helemaal geen sprake is.
1/4
Redactrice Karolien samen met de kapitein van de ‘Marguerite’
© Wim Van Gestel
2/4
Onze kajuit
© Wim Van Gestel
3/4
© Wim Van Gestel
4/4
Favoriete plekje van het schip
© Wim Van Gestel
1/4
Redactrice Karolien samen met de kapitein van de ‘Marguerite’
© Wim Van Gestel
2/4
Onze kajuit
© Wim Van Gestel
3/4
© Wim Van Gestel
4/4
Favoriete plekje van het schip
© Wim Van Gestel
Op het ritme van de Mekong
Als ik wakker word en uit het raam kijk, kan ik niet inschatten of we aan het varen zijn. Ik zie tientallen waterhyacinten voorbijdrijven, maar zijn zíj het nu die voortbewegen op het water of wij? Terwijl iedereen nog slaapt, ga ik naar het dek om de omgeving in me op te nemen. Ik hoor een haan kraaien in de verte en het geluid van de motoren van de boot. Wat een rustgevende traagheid. Maar de Mekong, hier ‘Mother River’ genoemd, is niet enkel groots en kalm. In het overstromingsseizoen kan er in één seconde maar liefst 36.000 m3 water door de rivier stromen. Het is een contrast zoals we er hier wel meer zien: gezapigheid en bedrijvigheid kúnnen naast elkaar bestaan.
Het leven zoals het is
Voor de excursies trekken we er met kleinere bootjes opuit. We bezoeken dorpjes met bedrijvige marktjes, pagodes en tempels, en op een avond, in Vĩnh Long, worden we getrakteerd op een plaatselijke operavoorstelling (zo kleurrijk, maar tegelijk zo schel!).
We krijgen ook een inkijk in het dagelijkse werkleven hier. Tijdens een bezoekje aan een familiaal kokosbedrijf en een aardewerk-fabriek verbaast het me hoe weinig hier geautomatiseerd en geïndustrialiseerd is. En ook hoezeer mensen hier leven op het ritme van de natuur. Niets gaat verloren. Van de modder die de Mekong meevoert, wordt aardewerk gemaakt, de wortels van de water-hyacinten worden gedroogd en tot manden gevlochten en het wisselen van de getijden (jawel, om de zes uur stroomt de Mekong landinwaarts!) wordt benut voor de visvangst.
Als we tijdens een van onze excursies in een regenbui belanden waarvoor in ons land noodlijnen zouden geopend worden, zien we naast ons bootje plots een hoofd opduiken van een man die tot zijn schouders in het water staat: “Het perfecte moment om een nieuwe fuik te plaatsen”, verklaart gids Khang alsof het niets is. “Voor jullie lijken de moessonregens onoverkomelijk. Voor ons houdt het de belofte in van een vruchtbare grond in het voorjaar.”
1/9
© Wim Van Gestel
2/9
Er wordt hard gewerkt in de kokosfabriek
© Wim Van Gestel
3/9
© Beatrice Mondelaers
4/9
Weefdorp op het Zijde-Eiland, Cambodja
© Wim Van Gestel
5/9
De vriendelijkheid van de lokale bevolking is opmerkelijk
© Wim Van Gestel
6/9
Schoolbezoek op het Zijde-Eiland, Cambodja
© Wim Van Gestel
7/9
Paalwoning tijdens het regenseizoen
© Wim Van Gestel
8/9
Cai Be, Vietnam
© Wim Van Gestel
9/9
Opera in Vinh Long, Vietnam
© Wim Van Gestel
1/9
© Wim Van Gestel
2/9
Er wordt hard gewerkt in de kokosfabriek
© Wim Van Gestel
3/9
© Beatrice Mondelaers
4/9
Weefdorp op het Zijde-Eiland, Cambodja
© Wim Van Gestel
5/9
De vriendelijkheid van de lokale bevolking is opmerkelijk
© Wim Van Gestel
6/9
Schoolbezoek op het Zijde-Eiland, Cambodja
© Wim Van Gestel
7/9
Paalwoning tijdens het regenseizoen
© Wim Van Gestel
8/9
Cai Be, Vietnam
© Wim Van Gestel
9/9
Opera in Vinh Long, Vietnam
© Wim Van Gestel
Dromen die uitkomen
Als we de grens met Cambodja naderen, is het bijna tijd om afscheid te nemen van onze gids Khang. Die avond worden we getrakteerd op een fantastische zonsondergang, maar nog mooier dan het uitzicht, is te zien hoe Khang ervan geniet. We naderen zijn geboortestreek en met glazige ogen vertelt hij hoe hij twintig jaar geleden in deze streek rijst vervoerde. Vanop zijn bootje zag hij toen een cruiseschip net als het onze, en droomde hij ervan om op een dag ook mee te mogen varen. Dat hij dit nu als beroep kan doen en ons ook nog eens de schoonheid van zijn geboortestreek kan tonen, is echt als een droom die uitkomt. Zijn geluk is bijna tastbaar.
Gouden daken en een zwarte geschiedenis
Phnom Penh zíét er rijker en wereldser uit dan Ho Chi Minhstad. Het koninklijk paleis is prachtig onderhouden, met sierlijke gouden details. De Zilveren Pagode vol zilver en diamanten herinnert aan een ver en rijk verleden, maar onze Cambodjaanse gids Chai vertelt hoe dit in contrast staat met de armoede die de gewone man nog kent. De verwoesting van het communistische Rode Khmer-regime eind jaren 70 heeft ook vandaag nog impact. Mensen verloren hun huizen en iedereen die ook maar een bedreiging kon zijn voor het regime van Pol Pot, werd opgepakt.
Het Tuol Sleng Genocide Museum is daar een pijnlijk stille getuige van. In dit vroegere schooltje werden duizenden mensen op gruwelijke wijze gemarteld en vervolgens vermoord. We worden er allemaal stil van en al helemaal als we even verderop één van de amper twaalf (!) overlevers van dit gevangenenkamp zien staan. 94 jaar is de man en nog steeds probeert hij zo veel mogelijk naar deze plek te komen om bezoekers zijn verhaal te doen, in de hoop dat deze gruwel nooit vergeten wordt.
1/5
Koninklijk Paleis in Phnom Penh, Cambodja
© Wim Van Gestel
2/5
Koninklijk Paleis in Phnom Penh, Cambodja
© Wim Van Gestel
3/5
© Wim Van Gestel
4/5
Gids Chai bij het Tuol Sleng Genocide Museum, Phnom Penh
© Wim Van Gestel
5/5
Tuol Sleng Genocide Museum, Phnom Penh
© Wim Van Gestel
1/5
Koninklijk Paleis in Phnom Penh, Cambodja
© Wim Van Gestel
2/5
Koninklijk Paleis in Phnom Penh, Cambodja
© Wim Van Gestel
3/5
© Wim Van Gestel
4/5
Gids Chai bij het Tuol Sleng Genocide Museum, Phnom Penh
© Wim Van Gestel
5/5
Tuol Sleng Genocide Museum, Phnom Penh
© Wim Van Gestel
Melancholie en nog meer moois
De laatste dagen op de boot voel ik bij mezelf en mijn medereizigers af en toe melancholie. Wat gaan we het missen, dit leven aan boord. De uitzichten en de gezellige lange avonden aan tafel. Onze vaste ober die perfect van iedereen weet welk drankje hij of zij het liefste heeft. Maar we weten allemaal dat deze reis nog één kers op de taart in petto heeft. Na een busreis van vijf uur bereiken we Siem Reap, de vroegere hoofdstad van het oude Khmer-rijk en de poort naar een schat van tempels.
We bezoeken de tempels van Angkor Thom, versierd met indrukwekkende bas-reliëfs. Aapjes springen speels van steen tot steen alsof de temperatuur geen vat op hen heeft. Mooier nog vind ik de tempel van Ta Prohm, waar ook ‘Tomb Raider’ met Angelina Jolie is opgenomen. Die staat midden in de jungle en gigantische boomwortels lijken de bouwsels in een wurggreep te houden. Het is maar de vraag hoe lang het duurt voor de natuur echt overwint.
1/5
De zuidpoort van Angkor Thom (met iconische beelden van goden en demonen aan weerszijden van de brug)
© Wim Van Gestel
2/5
Opgepast voor de assertieve aapjes
© Wim Van Gestel
3/5
Baphuon Tempel in Angkor Thom, Cambodja
© Wim Van Gestel
4/5
De tempels van Ta Prohm, Cambodja
© Wim Van Gestel
5/5
De tempels van Ta Prohm, Cambodja
© Wim Van Gestel
1/5
De zuidpoort van Angkor Thom (met iconische beelden van goden en demonen aan weerszijden van de brug)
© Wim Van Gestel
2/5
Opgepast voor de assertieve aapjes
© Wim Van Gestel
3/5
Baphuon Tempel in Angkor Thom, Cambodja
© Wim Van Gestel
4/5
De tempels van Ta Prohm, Cambodja
© Wim Van Gestel
5/5
De tempels van Ta Prohm, Cambodja
© Wim Van Gestel
Zonsopgang in Angkor Wat
En dan is het eindelijk zover. Het bezoek aan Angkor Wat, de grootste en bekendste tempel die zelfs op de nationale vlag prijkt. Volgens het officiële programma vertrekken we om 8 uur naar de historische site, maar met een paar medereizigers hebben we op eigen houtje een tuktuk geboekt om de zonsopgang te zien. In het pikdonker en met slaapoogjes vertrekken we en met zaklampen zoeken we de plek die volgens het internet het mooiste uitzicht biedt. En dan is het wachten. Wachten op de eerste zonnestralen die de tempel doen oplichten en beetje bij beetje de pracht en praal onthullen die we ons een uur eerder niet hadden kunnen voorstellen.
Terwijl de wereld ontwaakt, bedenk ik me dat dit een prachtige metafoor is voor deze hele reis. Soms tast je in het duister en weet je op voorhand niet waar je terecht zult komen. Of je de taal zult begrijpen, of er beren op je weg zullen komen – of energieke aapjes. Maar als je dan toch durft te springen (al moet je daarvoor wel zelf de wekker op 4.15 uur zetten) ontvouwen zich soms de prachtigste ervaringen…
1/5
Zonsopgang in Ankor Wat, Cambodja
© Wim Van Gestel
2/5
De tempels van Ankor Wat, Cambodja
© Wim Van Gestel
3/5
Bas-reliëf in Angkor Wat
© Wim Van Gestel
4/5
Angkor Wat, Cambodja
© Wim Van Gestel
5/5
Boeddhistische monniken bezoeken Angkor Wat
© Wim Van Gestel
1/5
Zonsopgang in Ankor Wat, Cambodja
© Wim Van Gestel
2/5
De tempels van Ankor Wat, Cambodja
© Wim Van Gestel
3/5
Bas-reliëf in Angkor Wat
© Wim Van Gestel
4/5
Angkor Wat, Cambodja
© Wim Van Gestel
5/5
Boeddhistische monniken bezoeken Angkor Wat
© Wim Van Gestel
Mijn top-excursies
- Markt van Cholon in Ho Chi Minhstad. Een markt voor locals: niet te toeristisch en een bedrijvigheid van jewelste. Ik keek er mijn ogen uit en voelde me toch erg op mijn gemak.
- Bezoek aan een kokosfabriek. Omdat het voor mij symbool staat voor de manier van leven langs de Mekong: slim omgaan met wat de natuur te bieden heeft en niets verloren laten gaan.
- Lokale operavoorstelling. Zelfs voor de kindjes van het dorp was het een hele belevenis.
- Tuol Sleng Genocide Museum. Een must als je in Phnom Penh bent. Je krijgt er een indruk van de gruwel die de bevolking moest ondergaan onder het Rode Khmer-regime. Een manier om het land beter te begrijpen en de slachtoffers te herdenken.
- Bezoek aan een lokaal schooltje op Silk Island, waar de kindjes voor ons zongen in het Engels en wij voor hen in het Nederlands. • Alle ritjes met de tuktuk of riksja. Het frisse briesje onderweg, de lome Vietnamese muziek die je intussen uit de huizen hoorde, de geur van gebakken rijst en kruiden… Zóveel indrukken!
- Zonsopgang in Angkor Wat. Onvergetelijk om ’s ochtends in het donker te vertrekken en het prachtige monument te zien opdoemen in het ochtendlicht.
5 voordelen van dit soort reizen
- Hét sleutelwoord was ‘ontzorgen’. Doorgaans hou ik zelf graag de touwtjes in handen, maar het deed zo’n deugd om pas de avond voordien te horen wat er de volgende dag op het programma stond en zelf niets te moeten regelen. De crew dacht altijd aan alles, van paraplu’s tot flesjes water.
- Duidelijkheid over de prijs. Deze reis is niet goedkoop, maar van vluchten tot overnachtingen, maaltijden en excursies (zélfs de fooi voor het bootpersoneel): alles is inbegrepen. Wij betaalden enkel nog souvenirtjes, fooi voor de gidsen en wat maaltijden en tuktuks, omdat we graag eens met z’n tweetjes de stad in trokken.
- Efficiënt reizen: verplaatsingen zijn rustmomenten. Nergens verlies je tijd en je gaat van de ene excursie naar de andere zonder dat het te druk voelt.
- Contact met de gids: voor ons waren de gidsen een echte meerwaarde. Niet alleen omwille van hun kennis, maar ook omdat je een paar dagen intens met hen op stap bent, en zo hen en hun cultuur beter leert kennen.
- Een fijn gezelschap van medereizigers. De leuke gesprekken en gezellige avonden op het dek waren fantastisch.
Zeker proeven
- De vele tropische fruitsoorten én hun afgeleiden. Probeer eens bananen- of mangosoep. Of de beruchte doerian.
- Vietnamese pannenkoekjes.
- Lok Lak: gemarineerde rundsreepjes met Cambodjaanse Kampot-peper.
- Amok: een Cambodjaanse viscurry met ei, geserveerd in een mandje van bananenbladen.
- Banana roti: deze bananen-pannenkoekjes zijn officieel een Thais dessert, maar zijn ook in Cambodja populair.
1/3
Heerlijke tropische vruchten
© Wim Van Gestel
2/3
De befaamde doerian met zijn sterke geur
© Wim Van Gestel
3/3
Een heerlijke Cambodjaanse curry
© Karolien Joniaux
1/3
Heerlijke tropische vruchten
© Wim Van Gestel
2/3
De befaamde doerian met zijn sterke geur
© Wim Van Gestel
3/3
Een heerlijke Cambodjaanse curry
© Karolien Joniaux
De reis
Onze Mekong-cruise was een reis van Rivages du Monde, bekend om zijn rivier- en zeecruises die zowel natuur, cultuur als geschiedenis combineren. De Marguerite was geen al te grote boot, met maximaal 92 passagiers. Gidsen spraken bij ons Frans of Engels.
‘Cruise langs de oevers van de Mekong’, vanaf € 5990 p.p. voor 14 dagen. Meer info: rivagesdumonde.be
Reisroute
Rivages du Monde
De vlucht
Wij vlogen met Singapore Airlines, al meerdere keren uitgeroepen tot beste luchtvaartmaatschappij ter wereld. De prijs hiervoor was inbegrepen in onze reis.
Ideale reistijd
Van november tot en met april, tijdens het droge seizoen. Wij reisden in oktober, op het einde van het regenseizoen, waardoor alles wel prachtig groen was. Bovendien ging de dagelijkse regenbui (en dito onweer) steeds snel voorbij.
Prijzen
De lokale munten zijn de Vietnamese dong en de Cambodjaanse riel. Wij betaalden met Amerikaanse dollars. Omgerekend zijn dit de gangbare prijzen:
Koffie: 0,80 tot 1,60 euro
Frisdrank: 0,50 tot 1 euro
Biertje: 0,80 tot 1,60 euro
Maaltijd: 4 tot 5 euro
Streetfood: 1 tot 2 euro
Kledingtip
Neem ondanks de hoge temperaturen voldoende lange broeken of blouses mee. In tempels moeten schouders en knieën bedekt zijn (ook bij mannen). Meestal volstaat een extra sjaal, maar in Phnom Penh was dat niet genoeg. Luchtige linnen broeken of jurkjes met bedekte schouders zijn perfect. Ook een K-way-regenjasje hoort erbij.
