Mannen en hun emoties: Jean Blaute
Quote: "Ik bazuin mijn geluk nooit uit. Het is zoals met een schoon lief: let op voor je vrienden"
Muzikant Jean Blaute (58) houdt het midden tussen een zachtaardige vaderfiguur, een aimabele vriend en een muzikaal vakman. De accordeonist uit Zottegem, zoals hij ooit door vrienden-muzikanten werd genoemd, is een integer man. Maar ook een levensgenieter, en een dromer. Een goed gesprek gaat hij nooit uit de weg, al is hij zeer behoedzaam als het over zijn privé-leven gaat. Hij wikt en weegt zijn woorden zorgvuldig, maar de twinkeling in zijn ogen verraadt veel. Emoties? “Ja! Graag zelfs!”
Geluk
Wordt jouw geluk bepaald door muziek?
“Muziek is de grootste focus in mijn leven. Daar kan ik niet omheen. Muziek is ook wat ik het best kan. Al blijf ik een soort edel amateur. Ik ben een liefhebber van muziek, in alle mogelijke betekenissen. De liefde voor muziek kreeg ik met de paplepel mee. Mijn moeder was zeer muzikaal, mijn vader muzikant en instrumentenbouwer. En we hadden thuis een muziekwinkel. Ze hebben me geleerd om te luisteren naar muziek, bijna analyserend. En ik luister nog altijd: klassieke muziek, jazzz, maar ook de nieuwe stromingen in de rock en de pop. Ik volg het op de voet en niet omdat ik als “oude zak” nog wil mee zijn. (lacht)”
Openheid
In een vorig interview vertelde je dat je beter kan praten met vrouwen. Waarom?
“Ik praat heel graag met vrouwen, en vaak. Ik heb een paar goeie vriendinnen. Men zegt altijd: mannen en vrouwen kunnen geen vrienden zijn, er is altijd iets anders mee gemoeid. Ik kan dat toch grotendeeld tegenspreken. Niet honderd procent, maar ik heb wel twee, drie hartsvriendinnen met wie ik gerust – een beetje geholpen door een fles wijn – uren kan doorbomen over de grote levensvragen. Als ik over de brug kom, is het dorogaans in een gesprek met een vrouw die ik vertrouw. Ik denk niet dat voruwen emotioneler of gevoeliger zijn.”
Vaderliefde
Heb je bewust voor kinderen gekozen?
“Kinderen krijgen, is mij overkomen. Mijn eerste dochter Eva, is geboren in 1980, toen ik samen was met mijn ex Linda. En zeven jaar later was het mijn toenmalige vrouw Hilde die graag een kindje wou, en dan is Jens geboren. Ik vind mijn kinderen fantastisch. Ze maken mij sterker, zeker nu ze ouder worden. We hebben een goeie band en veel vertrouwen in elkaar. Ze stimuleren mij enorm, ook in mijn werk en levenswandel. Het zijn twee bezige mensen in het leven. Ik leer veel van hen. Over hun gevoelens en twijfels en hun visie op de wereld, de Belgische politiek. We kunnen daar hele debatten over opzetten, dat vind ik enorm verrijkend.
Lees het volledige interview met Jean Blaute in Libelle 49 (9 december 2010)