“Walter en ik tekenen zelf onze kerstkaartjes. En in elke tekening zit er een beetje van onszelf”

Annick Ruyts werkte jarenlang voor VRT, nu schrijft ze vooral. Samen met Walter woont ze deels in hartje Brussel en in een Ardens dorpje. Ze heeft twee zonen en een plusdochter.

De voorbije weken bladerde ik door mijn digitale foto-albums, op zoek naar een geschikte foto om onze kerstkaarten mee te maken. Het is een jaarlijkse traditie dat we onze kaarten zelf ontwerpen, met een mooi kiekje van het afgelopen jaar.

Tegenwoordig zijn er ontzettend veel apps waarmee je dat in een mum van tijd kunt doen. Maar plots dacht ik: eigenlijk kunnen Walter en ik ze perfect zelf tekenen. Zo krijgt iedereen een nog persoonlijker kaartje en geven wij onszelf een leuke creatieve opdracht!

Walter ging meteen akkoord. Dus bracht de postbode vorige week vijftig lege ansichtkaarten van stevig aquarelpapier. Walter en ik zouden weten wat gedaan de komende weken…

Sinds we allebei begonnen zijn met tekenen en schilderen, doen we dat ’s avonds vaak samen. Gewoon met z’n tweeën aan de grote tafel in de woonkamer. We zitten recht tegenover elkaar, terwijl de tafel bezaaid ligt met potloden en penselen, verf, inkt, stiften en kleurpotloden.

We hebben elk onze eigen schetsboeken en tekenblokken met dik papier. Het zijn heerlijk rustige avonden, zeker nu het buiten al zo vroeg donker is. Het enige wat je hoort, is het zachte krassen van onze pennen. Ik zet meestal een grote pot thee voor mezelf. We praten nauwelijks, heel af en toe laten we aan elkaar zien waar we mee bezig zijn.

Wat we maken, is altijd totaal verschillend. Walter behaalde in oktober zijn diploma tekenen en schetsen, en hij was met vlag en wimpel geslaagd! Toen hij nog werkte, begon hij er al van te dromen om beter te leren tekenen.

Hij was gefascineerd door urban sketching – een techniek waarbij je je omgeving schetst. Meteen na zijn pensioen schreef hij zich in voor een jaarcursus in het afstandsonderwijs. Hij kreeg ondersteuning van een leerkracht, een uitgebreide cursus en heel wat opdrachten.

Zo leerde hij stap voor stap alles over verhoudingen, schaduwen en perspectief. Zijn eindwerk was een prachtig getekend reisdagboek van onze vakantie in Bretagne. Het werd niet alleen een prachtig kunstwerk, maar ook een superfijne herinnering.

En ik? Ik ging zoals gewoonlijk helemaal anders te werk. Urban sketching vind ik ook geweldig, dus kocht ik boeken als ‘Urban Sketching voor beginners’. Maar ik wilde ook graag kleine schilderijtjes maken, en begon te experimenteren met acrylverf. Na een tijd ontdekte ik waterverf en sindsdien probeer ik van alles door elkaar uit.

Niet perfect, wél persoonlijk

Ik heb minder tijd om te oefenen dan Walter, die overdag vaak geconcentreerd over een tekening gebogen zit. Ik leer niet door geduldig telkens dezelfde oefeningen te herhalen. In plaats daarvan volg ik af en toe een online cursus en probeer ik na te maken wat ik mooi vind.

Walter heeft alle techniek stevig in de vingers, ik beleef minstens evenveel plezier aan het proces – en zo nu en dan lukt er ook al iets echt goed! Ik hou van meer groteske werken en mijn stijl is grover en wilder, vaak ook kleurrijker.

Walter lijkt steeds minder kleur te gebruiken, maar het is prachtig wat hij doet. We zijn dus volop kerstkaarten aan het tekenen, en ik zie nu al dat ze heel verschillend zullen zijn.

Ik ben op zoek gegaan naar leuke voorbeelden en thema’s, naar warme kersttekeningetjes in miniformaat. Ik vond een hilarische kabouter met een muts die over zijn ogen hangt, poezen met kerstballen aan hun staart en een paar mooie dennenbomen in zwart-wit.

En hoewel het mijn eigen idee is, vind ik het toch ook een beetje spannend. Een foto kiezen en gebruiken is één ding, maar zelf iets maken voor vrienden en familie voelt veel persoonlijker.

Het fijne is dan weer dat ze niet perfect hoeven te zijn. En dat er in elke tekening een beetje van onszelf zit, een beetje van die rustige avonden aan onze tafel.

Misschien zullen sommige kaartjes wat schever zijn of net iets te kleurrijk, of zal er een theevlek op zitten. Maar dat hoort erbij. Ik weet vooral dat ik nu ontzettend geniet van die avonden waarop we samen zitten te tekenen voor de mensen die we het liefste zien.

Nog meer columns lezen?

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!