Annick
Over persoonlijke wensen vol liefde
“Terwijl ik de juiste postkaartjes in de hobbywinkel zoek, denk ik: wat als ik ze nu eens zélf schilder?”
Annick Ruyts werkte jarenlang voor VRT, nu schrijft ze vooral. Samen met Walter woont ze deels in hartje Brussel en in een Ardens dorpje. Ze heeft twee zonen en een plusdochter.
Iedere keer als ik naar een museum ga, vind je me achteraf in de museumshop. Ik hou ervan om er kaartjes te kopen van schilderijen die ik mooi vind. Frida Kahlo is een van mijn favorieten, maar ook onze eigen Rinus Van de Velde vind ik prachtig.
In mijn bureau heb ik een lade die intussen helemaal vol zit met kunstkaartjes. Wanneer iemand in mijn omgeving jarig is, kies ik er zorgvuldig eentje uit.
Ook als ik iemand beterschap wil wensen, een persoon wil laten weten dat ik aan hem of haar denk, of wanneer er iemand overleden is, duik ik in mijn verzameling. Ik neem ook altijd de tijd om er een persoonlijk tekstje, een gedichtje of een mooie quote bij te schrijven.
Ik ga voor mijn wenskaartjes nu dus niet meer alleen op zoek naar een gepaste tekst, maar ook naar een passend beeld
Een tijd geleden ging ik penselen kopen en vond ik in de hobbywinkel een doosje met onbeschilderde postkaartjes van aquarelpapier. Wat als ik nu eens probeer om mijn persoonlijke kaartjes zelf te tekenen of te schilderen, dacht ik, terwijl ik ze al aan het afrekenen was.
En zo komt het dat ik nu voor mijn wenskaartjes niet meer alleen op zoek ga naar een gepaste tekst, maar ook naar een passend beeld. En ik amuseer me er kostelijk mee. Dat er fouten en gebreken op zo’n kaart staan, vind ik niet erg. Dat ik mijn ruwe potloodschets vergeet uit te gommen of er een plekje is waar het water net iets te veel is doorgelopen, hoort bij het proces.
Maar wat ik wel écht goed wil doen, is kiezen wat voor tekening ik naar iemand wil sturen. Het eerste exemplaar is voor mijn Australische schoondochter. Voor haar verjaardag maak ik een klein schilderijtje van haar hond.
Wanneer Romeo een keer alleen naar Brussel komt, geef ik het kaartje met hem mee naar Amsterdam. Op de dag van haar verjaardag stuurt ze me een foto van mijn schilderijtje met hun echte hond erbij. “How accurate (hoe precies, red.)!”, schrijft ze erbij. Ze is oprecht blij en verrast.
Lucie krijgt een kleurrijke oranje tijger voor haar vijfde verjaardag, omdat we naar Planckendael gaan. Ik leef me uit met felle kleuren en wilde planten. Ze vindt het geweldig.
De Marokkaanse vriendin van Milo houdt van geel, dus ik geef hem een kaartje mee naar Marokko waarop ik gele bloemen schilder, met het tekstje dat ik ernaar uitkijk om haar te leren kennen. Het staat ingelijst naast hun bed.
Wanneer ik rouwkaartjes maak, doe ik er driedubbel zo lang over. Omdat het zo juist moet zijn. Heel sober, geen lijntje te veel. En terwijl ik dan aan het tekenen ben, denk ik heel hard aan de nabestaanden en treur ik om hun verdriet.
Persoonlijke toets
Ik ga niet liegen, mijn tekeningen zijn meestal niet helemaal origineel. Eerst denk ik na over hoe ik de personen zie voor wie het kaartje bedoeld is. Wat typeert hen? Welke uiterlijke kenmerken springen eruit? Waar houden ze van?
Daarna ga ik op zoek naar bestaande beelden die haalbaar zijn voor mij om over te tekenen. Ik heb een hele Pinterest-pagina met eenvoudige maar leuke beelden. En aan die beelden geef ik dan een persoonlijke draai.
In mijn oefenschriftje probeer ik de tekeningen eerst uit. Soms moet ik opnieuw beginnen, soms verander ik van ontwerp, soms lukt het echt niet en duik ik toch in mijn lade met kant-en-klare kunstkaartjes.
Terwijl ik het kaartje aan het beschilderen ben, duiken er herinneringen op aan momenten met mijn vriendin
Momenteel ben ik bezig aan een kaartje voor een mooie vriendin, die ik al heel lang ken en die nu 63 wordt. We lachen vaak over onze kwaaltjes en over samen ouder worden. Ze heeft al heel haar leven prachtige lange blonde haren.
Ik schilder een felroze achtergrond en zet er een stripachtig vrouwenfiguurtje op dat haar lange blonde haar föhnt. Het haar vliegt strak één kant op. Ik moet er zelf om lachen.
Terwijl ik het kaartje aan het beschilderen ben, duiken er herinneringen op aan momenten van ons samen. Mijn kaartjes zijn misschien heel simpel, maar ze zitten wel boordevol liefde.
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!
Nog meer columns lezen?
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!
