Groeten uit Zweden: “Ik dacht dat ik deze keer goed voorbereid was op die grijze november”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 45, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (17) en Stina (14). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Zonnige stranden vs grijze november

De afgelopen week stonden sociale media vol foto’s van zonnige stranden en gezellige terrasmomenten. Alsof iedereen die van een weekje herfstvakantie genoot –Belgen én Zweden– plots een vliegtuig op stapte om wat warmte te zoeken.

Normaal gesproken laten zulke beelden me koud. Te druk, te warm, ik blijf immers het liefst van al gewoon thuis op mijn vertrouwde plekje. Maar deze week overviel me iets nieuws: een klein vleugje jaloezie. Alsof mijn lijf me smeekte om een beetje licht en warmte. Want ook al was het officieel nog oktober, ‘gråvember’ -Zweeds voor een grijze november- sloop al stilletjes binnen.

Ik dacht nochtans dat ik goed voorbereid was. Aan het begin van de maand had ik een nieuwe gewoonte ingevoerd: een aantal korte wandelingen verspreid over de dag, zodat ik die eerste donkere weken voldoende energie zou hebben om ze door te komen. Tegen de tijd dat die grijze november zou komen en het écht lastig zou worden, zouden die momentjes ingebakken zitten in mijn systeem, klaar om me te helpen elke dag met regenjas en stevige schoenen naar buiten te trekken.

Ik volgde de goede raad van ChatGPT: wandelmomentjes inplannen in mijn agenda, nieuwe podcasts ontdekken, een leuke playlist samenstellen en… een fantastische jas met kap op Vinted vinden die me tegen weer en wind beschermde. Ik was er klaar voor!

Bewegen, maar ook loslaten

Ik stond er zelf van te kijken, hoe verrassend vlot de eerste drie weken gingen. Vooral dat ochtendwandelingetje, nog voor ik de laptop openklapte, gaf de dag meteen een andere start. De rest van het schema was niet heilig: kwam het moment niet uit, dan schoof ik, regende het pijpenstelen, dan rolde ik mijn matje uit voor een korte binnenworkout.

Ik was trots op mezelf. Eindelijk een manier gevonden om meer te bewegen én het donkerste seizoen in Zweden door te komen. Ik genoot van die kleine momentjes me-time, ademde de frisse lucht diep in en bleef regelmatig stilstaan om het bos en zijn herfstkleuren in me op te nemen.

Maar toen de klok verzet werd en het winteruur inging, leek mijn motivatie ineens in winterslaap te gaan. De afgelopen dagen daagde het weer me uit op alle fronten –druilerig en grijs van ’s morgens tot ’s avonds– en het feit dat mijn ritme door de vakantie van de kinderen helemaal zoek was, hielp ook niet echt.

Misschien was ik te gefocust op energie zoeken? En vergat ik dat de herfst ook vraagt om even los te laten en meer in jezelf te keren. Warme sokken aantrekken, een extra tasje koffie drinken, kaarsjes aansteken en het gezellig maken in huis. Want naast ‘gråvember’ bestaat er nog een Zweeds woord dat ik wil delen: ‘novembermys’, het speciaal gezellig maken in deze tijd van het jaar.

Ik voel dat er een nieuw plannetje opkomt. To be continued!

Meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!