het hele verhaal

“Als ik een baby hoorde krijsen, kreeg ik een paniekaanval. Ik kreeg geen lucht en was doodsbang”

“Als ik iets van mijn leven wilde maken, had ik maar één keuze: thuis vertrekken. Ik was zestien”

"Ik dacht dat mijn braakfobie wel zou beteren, maar de laatste jaren gaat mijn angst veel verder dan enkel het overgeven"

“Mijn laatste kerst... het klinkt verdrietig, en dat is het ook. Daarom maak ik er nu iets extra moois van”

"Sinds ik noodgedwongen over mijn kleinkinderen moeder, ben ik geen verwenoma meer, maar een zorgoma"

"Hoeveel avonden had mijn man in zijn bureau zitten mailen met die Suzanne terwijl ik dacht dat hij aan het werk was..."

"Vernemen dat mijn vader eigenlijk mijn vader niet was, heeft mij gebroken. Ik weet niet meer wie ik ben"

“Op geen enkel sms’je krijg ik antwoord. Tenzij: Laat me met rust, ik heb je niet nodig”

"De mooie tijd met mijn drie mannen koester ik, het hartzeer heb ik losgelaten. Alleen zo overwint de liefde."

"Ik tel de dagen af en kan niet wachten op die knuffel van mijn jongste, in het verre Melbourne"

"Ik ontferm mij over een koppel dat op de grond ligt, hand in hand. Hij is zijn onderbeen kwijt. Zij wil hem niet loslaten"