“Samen met jullie blijven we vieren. Jullie zijn ons begin, heden én toekomst. Onze reden om elke week de beste Libelle te maken”

Hoofdredactrice Karen is 50 en gelukkig getrouwd met Koen. Er is bij haar thuis altijd leven in de brouwerij, met haar drie kinderen Oliver, Noor en Anthony.

Toen ik bij Libelle begon – zo’n twintig jaar geleden – was het ondenkbaar om onze verjaardag te ‘vieren’ in het blad. De redactievergaderingen over 60 of 65 jaar Libelle waren legendarisch, vol discussies over de vraag of we het op de cover zouden zetten.

“Dat maakt ons oud,” klonk het toen, “dus dat doen we niet.” Het idee dat je je als blad beter jong en hip moest tonen dan trots op je geschiedenis, was heilig. Gelukkig zijn de tijden veranderd.

Toen ik ‘80 jaar Libelle’ met stip op onze kalender schreef, wist ik: deze verjaardag zouden we groots vieren. Acht decennia vol verhalen, emoties, recepten en inspiratie voor kleine gelukjes – dat verdient niet alleen een feest, maar ook een moment van bezinning.

Want Libelle bestaat niet alleen uit tekst en beeld, maar vooral uit mensen. Uit generaties vrouwen die hun leven, zorgen en dromen met ons delen. Het verhaal van ons eerste covermodel, die we ‘de vrouw met de appel’ noemen, kon daarbij niet ontbreken.

Redactrice Tine ging in onze podcast op zoek naar haar levensverhaal. Wie was de vrouw die in 1945 als eerste op de cover van de Vlaamse Libelle stond? Gaandeweg beseften we dat we niet alleen háár verhaal aan het ontrafelen waren, maar ook dat van Libelle zelf én van al die vrouwen die de afgelopen tachtig jaar deel van haar werden.

Het is een geschiedenis die toont hoe de wereld veranderd is, maar ook hoe onze zoektocht naar verbondenheid constant blijft. Vanuit die gedachte wilden we ook enkele tachtigjarige lezeressen uitnodigen. Hun blik op het leven zegt meer over Libelle dan welk jubileum ook.

Tachtig is prachtig

Via loting werden een aantal abonnees uitgekozen. En dus kwamen ze: Nicolle met twee l-en, Nicole met één, Theresa, Rita, Maria, Marie-Claire, Denise, Trees, Brigitte… tot in de puntjes verzorgde, sprankelende dames. De ene golfde fanatiek, een andere sprak enthousiast over haar vroegere job als leerkracht.

Ze kenden Libelle van hun moeder, gaven het door aan hun dochters, kleindochters, buurvrouwen – en soms ook aan hun man. Het werd een van de mooiste dagen uit mijn loopbaan. Ik dacht: dít zijn de vrouwen voor wie Libelle gemaakt is. Sterk en gevoelig, nieuwsgierig en wijs, enthousiast over hun verleden, vol goesting in vandaag.

Ik vind het een eer om voor Libelle te mogen werken. Omdat dit blad symbool staat voor wat ik het mooiste vind aan journalistiek: de kracht van herkenning, verbinding over leeftijden en meningen heen, van verhalen die raken.

Het kleine geluk van iedere dag zoeken – in een recept, een gesprek, een boeket bloemen, een servetje bij het avondeten. En nu vieren we verder, samen met jullie, onze lezeressen. Want jullie zijn ons begin, heden en toekomst. Onze reden om elke week de beste Libelle te maken.

Tachtig jaar worden, maakt niemand ‘oud’, maar rijk aan verhalen, herinneringen en verbinding. Zolang we die samen blijven delen, blijft Libelle springlevend.

Nog meer columns lezen?

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!