In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je elke week haar column over het leven met kinderen zoals het is in Zweden.
Wie is Sara? Bijna 40, getrouwd met Phil en mama van 2 kids met karakter, Elias (11) en Stina (8). Vorige zomer ruilden ze hun stadswoning in Hasselt in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Help, ik zoek een goede school
Gisteren was hij nog je kleine jongen en had hij hulp nodig met van alles en nog wat, en ineens, een vingerknip later gaat hij naar het middelbaar. When did that happen, denk ik voortdurend bij mezelf. Dat de tijd snel gaat met kinderen in huis hoef ik je vast niet te vertellen. Feit is wel dat Elias 12 wordt volgend jaar en dat betekent hier in Zweden ook tijd voor een nieuwe, grote school.
“Blijkbaar is het hier een trend om je kind op z’n 6de al op de wachtlijst te zetten van de middelbare school die je voorkeur geniet”
Hoog tijd dus om de emotionele zwik achterwege te laten en te handelen. Want het blijkt hier niet 5 voor 12, maar al dik 12 uur. Wat navraag leverde namelijk de volgende conclusie op: de beste scholen zijn bezet. Als in ‘vol, oeps te laat, sorry je kind kan hier niet terecht’. Blijkbaar is het een trend om je kind op z’n 6de al op de wachtlijst te zetten van de middelbare school die je voorkeur geniet.
Het Zweedse schoolparcours in een notendop
Oké, stop! Ik vrees dat ik enkele stappen heb overgeslagen. De middelbare school zoals wij ze in België kennen, bestaat namelijk niet in Zweden. Eigenlijk ziet het hele schoolparcours er best anders uit. Om te beginnen blijven de kinderen natuurlijk véél langer thuis bij mama of papa dan we in België gewoon zijn. 480 dagen ouderschapsverlof krijgen ze hier, naar eigen goeddunken te verdelen tussen beide ouders. Daarna kan je kind terecht in de zogenaamde förskola, wat je het best kunt vergelijken met een kleuterschool bij ons. Op 6-jarige leeftijd mag zoon- of dochterlief naar de grundskola, maar die start niet meteen met het eerste leerjaar, maar met een soort voorbereidingsjaar in de F-klas. Elias zit op dit moment in het 6de leerjaar, maar dat betekent niet dat de grundskola ten einde is. Feit is wel dat vele scholen stoppen na het 6de en je van jaar 7 t.e.m. 9 naar een andere school gaat tot je in het gymnasiet kan starten. Tot zover de inleiding in het Zweedse schoolsysteem 😉
” Plots was er de reality check toen bleek dat er plaats was voor 50 nieuwe leerlingen en Elias op plaats… 223 stond!”
Ik kan niet voor de Zweedse situatie in het algemeen spreken, maar hier in de kommun zijn de wachtlijsten voor bepaalde scholen lang, héél lang zelfs. Vraag je Elias welke school zijn voorkeur geniet, is hij duidelijk: die waar z’n vrienden naartoe trekken. Die ligt vlakbij z’n huidige school, dus lekker praktisch: check. Stond hoog aangeschreven wat resultaten betreft, dus kwaliteit: check. Bij het bezoek aan de opendeurdag bleek het ook een gezellige school met leuke lokalen en vriendelijke leerkrachten, dus het goede gevoel mocht ook afgevinkt worden. Al snel kwam echter een andere check, de zogenaamde reality check toen bleek dat er plaats was voor 50 nieuwe leerlingen en Elias op plaats … 223 stond!
Wat is eigenlijk een goede school?
Moeilijk momentje: check. Leg je zoon, die amper anderhalf jaar geleden aan een nieuw avontuur in een Zweedse school begon, maar eens uit dat hij dit nog eens mag overdoen. En los van dat alles, welke school kies je dan? Wat is eigenlijk een goede school? Laat je je leiden door goede resultaten of overheerst het gevoel dat je krijgt als je de school binnenstapt? Ik laat geen enkele kans onbenut en pols bij zowat iedereen die we hier intussen kennen naar ervaringen en vergelijk deze met de gemiddelde schoolresultaten. Het resultaat is een lijstje van 5 scholen waar ik vol nieuwe moed mee aan de slag ging.
Meteen naar school 2, want hiervan had Elias z’n leraar gezegd dat ze erg gefocust is op computers en als er nu één ding is wat z’n interesse wekt … Wij vol enthousiasme naar de opendeurdag, waar de vreugde al snel omsloeg in wanhoop toen bleek dat het schoolgebouw de massa geïnteresseerden zelfs niet aankon. Toen de zoveelste poging om informatie vast te krijgen over de wachtlijst mislukte wegens teveel volk, besloten we stilaan huiswaarts te keren.
Een telefoontje naar school 3 de volgende morgen leverde een gelijkaardig verhaal op: wachtlijst. Verdorie, dit was niet zoals het plan in m’n hoofd verliep. Deze mama heeft de dingen graag onder controle en moet nu loslaten. Afwachten. Verder kijken. Want van school 4 of 5 weet ik te weinig. Persoonlijk ken ik er niemand en ze lijken allemaal gelijkaardig qua mogelijkheden. Hier zitten we dan in een vreemd land, klaar om een beslissing te nemen die een stuk van de toekomst van je kind bepaalt.
Groetjes van een twijfelende mama, Sara
NOG MEER COLUMNS VAN SARA:
- Groeten uit Zweden: maak kennis met Sara, onze nieuwe columniste
- Groeten uit Zweden: “Hoe we hier Halloween vieren, past perfect in het lagom plaatje: niet te veel en niet te weinig”
- Groeten uit Zweden: “Slecht weer? Dat bestaat hier niet, enkel slechte kledij”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!