De

Groeten uit Zweden: “Nieuwe mensen leren kennen. Moeilijk kan dat niet zijn, toch?”

De

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je elke week haar column over het leven met kinderen zoals het is in Zweden.

Wie is Sara? Bijna 40, getrouwd met Phil en mama van 2 kids met karakter, Elias (11) en Stina (8). Vorige zomer ruilden ze hun stadswoning in Hasselt in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Meer goede voornemens

Een van de dingen op mijn goede-voornemens-lijstje – want het is nog steeds januari –  is: wat beter mijn best doen om te integreren. Toegegeven, de Zweden zijn niet meteen het meest sociale volkje, en met een job als thuiswerkende freelancer heb je niet elke dag collega’s om je heen waar je honderduit mee kunt kletsen.

“Mensen leren kennen. Moeilijk kan dat niet zijn, toch?”

Bovendien speelt het feit dat we eerst een appartementje in de stad huurden en nadien een huis aan het bos hier in het dorp ook wel mee. Zolang je huurt en weet dat het tijdelijk is, is het moeilijk om je volledig te settelen. Met de aanschaf van ons nieuwe huis zal daar nu dus verandering in komen. Al anderhalf jaar kijk ik uit naar een eigen huis, om het tijdelijke te ruilen voor het … iets minder tijdelijke. 😉

Ik blijf voorstander van leven van dag tot dag en doe nog steeds geen uitspraken over de toekomst. Maar ik kijk toch echt wel uit naar het positieve aspect van je settelen: eens iemand uitnodigen voor een koffietje, een praatje slaan,… Mensen leren kennen, dus. Moeilijk kan dat niet zijn, toch? De wekelijkse yogales –  mijn ander, jaarlijks terugkerend voornemen ‘bewegen’ in gedachten – leek de ideale plek om daarmee te starten. Zo gezegd, zo gedaan!

Op naar de yogales

Dinsdagavond, 18.20 uur, een lokaaltje in het centrum van het dorp, het best te vergelijken met een Belgische parochiezaal. De les zou tien minuten later starten, dus naar Belgische normen was ik ruim op tijd. Vol goede moed stapte ik het lokaal binnen. Een heerlijk rustgevend muziekje, kaarsjes, maar vooral ook een zaal vol dames en een enkele heer op matjes. Gelukkig bleek er nog een laatste plekje voor mijn yogamat, die na lange tijd nog eens vanonder het stof was gehaald. Yoga is populair, zelfs in ons dorpje, dacht ik bij mezelf. Maar vooral ook: de Zweden komen altijd ruim op tijd. Altijd!

“IK besefte dat yoga misschien toch niet de beste keuze was om mensen te leren kennen. What was I thinking?!”

Terwijl ik m’n best deed om de Zweedse instructies nauwgezet te volgen en tegelijk tot rust te komen, besefte ik dat yoga misschien toch niet de beste keuze was om mensen te leren kennen. What was I thinking?! Gesproken wordt er uiteraard niet, de zachte en rustgevende stem van de lerares niet meegerekend. En na de les keerden de Zweden, zoals steeds, rustig en gedisciplineerd huiswaarts.

Missie geslaagd!

Ik twijfelde even, maar trok toch m’n stoute schoenen aan, bedankte de lerares voor de fijne les en stelde mezelf in m’n beste Zweeds voor. Het dorp hier is niet groot, maar toen bleek dat we binnenkort zo goed als buren zouden worden, kon ik m’n geluk niet op. Ze woonde slechts enkele huizen verder dan ons nieuwe stulpje. “Dank je wel voor de fijne babbel, Charlotte, en we zien elkaar nog”, zei ik. Ik stapte op m’n fiets en reed in de gutsende regen, maar met een smile tot achter m’n oren, huiswaarts. En zo was mijn missie dan toch geslaagd.

Privacy please…

Al blijf ik mooi met beide voetjes op de grond. Want Zweden blijven Zweden. Ook al mag je ze niet allemaal over dezelfde kam scheren – er zijn heus uitzonderingen! – de meesten zijn gesteld op hun privacy. Wat niet betekent dat ze nors of asociaal zouden zijn, ook al worden ze vaak zo voorgesteld. Integendeel, de Zweden die ik ken, zijn namelijk heel warm en hartelijk. Maar je deur platlopen of small talk verkopen in de supermarkt zullen ze niet snel doen.

Net omdat ze gesteld zijn op hun eigen privacy, respecteren ze die van jou ook. Terwijl we in België onze tuin afbakenen met metershoge draad of hagen en zodra het begint te schemeren gordijnen en rolluiken dichttrekken, krijg je hier in Zweden een totaal ander beeld. Op de scheidingslijn tussen de huizen zie je meestal een lage, natuurlijke afscheiding met wat stenen, een laag struikje of af en toe een houten hekje. De huizen hebben weinig of geen functionele gordijnen, waardoor je ‘s avonds getuige kunt zijn van wat er zich binnen allemaal afspeelt. Het ziet er allemaal open uit, maar toch zal elke Zweed jouw privacy respecteren.

Stapje per stapje

Dat maakt dat het meestal wat meer tijd kost om sociale contacten te leggen en vrienden te maken. Maar eens ‘binnen’ kun je niet anders dan houden van de Zweden, vaak genietend van heerlijke koffie en huisgemaakt gebak. Ik vernam dat onze nieuwe straat voornamelijk uit dertigers met kinderen bestaat, waaronder dus ook yogalerares Charlotte. Het eerste kleine stapje is alvast gezet. Wat kijk ik ernaar uit om dit pad verder te bewandelen.

Groetjes uit Zweden!
Sara

NOG MEER COLUMNS VAN SARA:

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."