Groeten uit Zweden: “Of het noorderlichtspektakel pas echt begon toen ik net in bed lag? Ik vrees het.”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 41, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (13) en Stina (11). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Het lijkt steeds vaker voor te komen, ook in het zuiden van Zweden: de kans op noorderlicht! The real deal staat al even op mijn bucketlist, maar intussen proberen we elk straaltje mee te pikken. Ook zondagavond verscheen er heel even wat groen licht in de duisternis. Een fijn sprankeltje hoop in deze donkere oorlogstijden.

Kans op noorderlicht!

Ik volg al een tijdje de Norrsken – Noorderlicht in het Zweeds – pagina op Facebook. En als deze vriendelijke meneer zegt dat de kans bestaat, loop ik de hele dag zenuwachtig rond. Ook afgelopen zondag was het zover. Als bij toeval – of was het een voorteken? – volgde ik ‘s morgens een Instagram live over hoe je het noorderlicht het best kon fotograferen.

Ik had een hele dag de tijd om voorbereidingen te treffen. Je wilt immers niet dat je geheugenkaartje ineens vol blijkt of je batterij leeg. Ik vervloekte al die keren dat ik op het punt had gestaan om een statief voor mijn camera te kopen en het toch niet deed. Improviseren met een ladder, een plank en een trapladdertje van IKEA dan maar. Wie niet waagt, niet wint was m’n leuze voor de nacht.

“Improviseren met een ladder, een plank en een trapladdertje omdat ik geen statief had.”

De dag vorderde en ik voelde de zenuwen toenemen. In mijn dromen nam ik een thermos koffie, warme kleren en zachte dekentjes mee in een campingbusje en zou ik enkele vrienden oppikken voor een nacht vol noorderlicht aan een donker Zweeds meer.

De realiteit was echter iets minder romantisch, op een zondagavond met twee kinderen die de volgende ochtend vroeg uit de veren moesten. Maar met zijn vieren trokken we ‘s avonds toch even naar het meer, al wisten we dat het nog te vroeg zou zijn. Elias nam zijn telescoop mee en keek naar de sterren en Stina genoot van het spelen met de camera. Met het blote oog weinig zichtbaar, maar op het camerascherm waren duidelijk de eerste tekenen zichtbaar. Lichte euforie bij ons allen, dat kun je je wel voorstellen. Even leken ze zelfs de kou te vergeten, maar ik werd al snel uit mijn droom gehaald en keerde huiswaarts.

In je eigen tuin genieten van het noorderlicht

Tijd voor plan B! In de tuin was er redelijk wat licht van de huizen in de straat, maar een echt spektakel zou dat zeker overstijgen. Ik was klaar, net zoals mijn provisoire constructie die het statief moest vervangen. Ik ben geen wetenschapper en zeker geen noorderlichtspecialist, dus liet ik me gedwee leiden door een app en foto’s van anderen die een gedeelte van hun nachtrust opofferden.

Helaas blijken die apps niet geheel betrouwbaar en ben je dus vooral op je geduld aangewezen én een portie geluk. De heldere nacht die noodzakelijk is voor het spektakel maakte het behoorlijk fris, maar de motivatie was er! Althans in het begin… Want na een tijdje wordt het behoorlijk eenzaam en koud en roept dat warme bedje waar de rest van het gezin intussen al lang in lag. Om de zoveel tijd sloop ik met de camera in de aanslag geruisloos naar buiten, in m’n pyjama en op slippers, om zeker niemand wakker te maken. Wat was het prachtig, die groene sluier tussen de vele sterren.

Moest het spektakel nog beginnen?

Ik genoot van zoveel natuurschoon, maar hoopte stiekem dat de activiteit die hogerop in het noorden duidelijk te zien was, ook tot hier zou komen. Toen de intensiteit van het groene licht leek af te nemen en de vermoeidheid toenam, besloot ik, moe maar zeker voldaan, in bed te kruipen. Voor de zekerheid zette ik mijn wekker om 4 uur, een goed moment voor meer moois volgens de app.

“toen ik wakker werd zag ik allemaal foto’s van dansende groene golven, niet zo ver van hier.”

Het alarm haalde me uit een vreemde droom, maar toch was ik meteen klaarwakker en greep ik direct naar m’n telefoon. De app was duidelijk: 0% kans op noorderlicht. Jammer, dacht ik en checkte toch nog even snel de Norrsken– facebookpagina voor ik het licht weer doofde.

De reeks foto’s die ik toen zag, was waanzinnig! Amper een halfuur nadat het leek alsof het groene licht helemaal gedoofd was en ik dus in bed kroop, bleek het moment te zijn voor het echte spektakel! Dansende groene golven, perfect met het blote oog zichtbaar, niet zo ver van hier … Of de show ook effectief mijn achtertuin bereikt heeft, zal ik nooit weten. Wat ik wel weet, is dat ik zonet een statief heb besteld en dat ik de volgende keer de hele nacht in mijn tuin kampeer.

Groeten uit Zweden,
Sara

NOG MEER VERHALEN UIT ZWEDEN:

• Groeten uit Zweden: “Moest ik weten waar de dichtstbijzijnde schuilkelder was?”
• Groeten uit Zweden: “De namen van de kinderen passen hier volledig. Alsof het zo had moeten zijn…”
• Groeten uit Zweden: over corona, ‘Dertigers’ bingewatchen en de verschrikkelijke storm
  

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!