Sara

Groeten uit Zweden: “Het was donker en heerlijk stil in ons vakantiehuisje, perfect voor een goede nachtrust”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 45, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (17) en Stina (14). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Het spookte al even door onze hoofden, maar vorige zomer vielen alle puzzelstukjes in elkaar en vonden we het vakantiehuisje dat helemaal bij ons paste. Intussen, bijna een jaar na die allereerste ontmoeting, was het eindelijk zover: dochter Stina en ik zouden er zelf een weekend doorbrengen.

Het was hoog tijd om zelf te ervaren of het vakantiehuisje werkelijk ‘als een warm dekentje’ voelde, zoals onze eerste gaste het zo mooi omschreef

Een weekend in ons vakantiehuisje

Dat proefnachtje stond al even op de planning, maar na de opfriswerken bleek de interesse groot, waardoor een volgeboekte agenda weinig ruimte liet. Nu er enkele nachtjes vrij waren, inclusief een weekend, twijfelde ik geen seconde. Het was hoog tijd om zelf te ervaren of het huisje werkelijk ‘als een warm dekentje’ voelde, zoals onze eerste gaste het zo mooi omschreef. Dochter Stina mocht ook mee, we hadden tenslotte het huisje naar haar genoemd.

De rit duurt slechts een half uurtje, maar het is van begin tot einde genieten van uitgestrekte wegen, dichte bossen en eindeloze meren die glinsteren in de lentezon. Zelfs na al die jaren in Zweden blijf ik verbaasd over de schoonheid die je gewoon langs de kant van de weg mag bewonderen. Met mijn enthousiaste ‘kijk die eenzame visser op het meer’ of ‘als je hier in rijdt, dan kom je bij een prachtig strandje’ probeer ik de onverdeelde aandacht van dochter Stina te trekken, maar al snel verdwijnt haar blik opnieuw naar haar smartphone. Een gevoel van twijfel steekt de kop op. Had ik er wel goed aan gedaan om haar te overtuigen? Ik keek uit naar een gezellig moeder-dochter moment, maar had weinig zin om te moeten wedijveren met een smartphone.

We hielden even halt bij het kleine buurtwinkeltje op vijf minuten van het vakantiehuisje. Wat ingrediënten voor een snel avondmaal, maar het was vooral comfortfood dat in ons mandje belandde. Kaneelbollen en koekjes voor bij de koffie en een zakje chips en frisdrank voor de geplande ‘Verraders’-marathon. Het programma is hier in Zweden net zo populair als in België.

Ik zou er kunnen wonen

“Kijk!,” roep ik enthousiast en enigszins trots als we aankomen, “jouw naam op de gevel”. In typisch Zweedse stijl lieten we een bordje maken. ‘Stina’s stuga’ prijkt er nu stellig op de voorgevel. Ze glimlacht. Al zal ze het niet snel toegeven, stiekem is ze best fier.

‘Ik zou hier wel kunnen wonen’, zei ik. ‘Mja, ik ook denk ik’, antwoordde de dochter. Missie geslaagd!

We knappen wat kleine klusjes op – aan een vakantiehuisje is namelijk altijd werk! – en nestelen ons na het avondeten moe maar voldaan in de zetel. Ik kijk naar mijn dochter, een knappe jonge vrouw intussen, en voel niets dan warmte. Ik besef dat ik alles heb wat ik maar kan verlangen. We praten honderduit, over de gevoerde strategieën in de ‘Verraders’, maar ook over de dingen des levens.

We kruipen gezellig samen in het grote bed en zetten onze conversatie gewoon verder. ‘Heerlijke dekbedden’ hadden eerdere gasten aangegeven en ik moet toegeven dat ze inderdaad knus en gezellig aanvoelen. “Wel donker hier, hé, en zo stil”, zegt Stina. “Perfect voor een goede nachtrust”, antwoordde ik. “Slaapwel”.

En dat deden we! Het was fijn om de volgende morgen wakker te worden en meteen een vriendelijk, uitgeslapen gezichtje te zien. “Ik zou hier wel kunnen wonen”, zei ik. “Mja, ik ook denk ik”, antwoordde de dochter. Missie geslaagd! Het huisje had zelfs de kritische tienerdochter overtuigd. Na een gezellig ontbijt en een heerlijke douche – je moet alles uitvoerig testen, nietwaar – pakten de dochter en ik onze spullen. Back to reality, want er stond een toets wiskunde op de planning van de week. “Hier kan ik niet studeren, mama,” had ze gezegd, “het voelt hier te veel als vakantie”.

Meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."