Openhartig
“Me zo open opstellen was best onprofessioneel, maar ik was zo hoteldebotel dat ik niet meer helder dacht”
Door Els De Ridder

Een vonk die plots overspringt, op de laatste plek waar je het zou verwachten… Verpleegkundige Cindy (49) ontmoette Fatih (61) als ‘dronken patiënt’ op de afdeling neurologie waar zij werkte. Het was verrassend genoeg liefde op het eerste gezicht.

“Mijn collega die hoogzwanger was vroeg me die zaterdag om een patiënt van haar over te nemen. In het dossier las ik ‘dronken patiënt die tijdens vechtpartij op zijn hoofd was gevallen’. Dronken patiënten zijn vaak lastig: ze laten zich niet graag controleren en willen alleen maar hun roes uitslapen. Het was dus niet met het grootste enthousiasme dat ik die man overnam, maar ik voelde me verplicht ten opzichte van mijn collega.

Ik weet nog dat de deur van zijn kamer gesloten was – ‘Typisch’ dacht ik en duwde ze al zuchtend open. Ik zag een man in kleermakerszit op zijn bed zitten. Zijn behaarde onderarmen vielen me meteen op – ik heb iets met onderarmen – en ik zag ook dat er borsthaar kwam piepen vanonder zijn T-shirt. Toen hij opkeek was ik van mijn melk. Wat een knappe man.

Ik vond hem meteen ontzettend aantrekkelijk, reageerde wat onhandig en ik voelde dat ik bloosde. Maar ik herpakte me meteen en gaf hem een hand – ‘Ik ben Cindy, sorry voor mijn koude handen’, zei ik. ‘Koude handen, maar een warm hart’ reageerde hij perfect. Ik controleerde hem en checkte zelfs of hij op zijn lichaam niet verwond was – wat ik eigenlijk niet hoefde te doen. Nu schaam ik me voor mijn gedrag, maar toen wilde ik alleen maar dicht bij hem zijn. Ik merkte dat hij me ook bleef aankijken. Het was plezant spannend.

Stiekem een likje lipgloss

Om het uur ging ik eens langs voor een controle, maar niet voor ik zelf eerst wat lipgloss had opgedaan. Ik stond niet stil bij het gevecht, bij zijn dronken toestand – die in het echt heel goed meeviel… Ik had alleen maar oog voor hem en voelde daarbij van alles. Ik besloot Fatih, want zo heet hij, zelf naar de CT-scan te brengen en intussen hadden we een fijn gesprek. We ontdekten van elkaar dat we allebei single waren en het leek alsof we elkaar al jaren kenden. Me zo open opstellen was best onprofessioneel van me, maar ik was zo hoteldebotel dat ik niet meer helder dacht.

Om het uur ging ik eens langs voor een controle, maar niet voor ik zelf eerst wat lipgloss had opgedaan

Voor zijn ontslag uit het ziekenhuis wilde hij zijn telefoonnummer geven, maar het leek me beter dat hij mij opbelde in plaats van omgekeerd. Meteen na mijn shift had ik hem al aan de lijn en we spraken we de dag erna af. Je moet weten dat ik erg bedachtzaam ben, niet impulsief. En toch zette ik al deze stappen, puur op gevoel.

Het werd een heerlijke date. Fatih bleek een erg lieve man, met het hart op de juiste plek. Diezelfde week nog kusten we voor het eerst en sindsdien is hij nooit meer weggegaan. Ik lichtte mijn overste in op het werk, maar ook zij zag geen probleem. Er was geen afhankelijksheidsrelatie tussen ons geweest; Fatih had immers slechts enkele uren op de afdeling verbleven.

Ik vond het wel spannend om hem aan mijn vader voor te stellen: Fatih was Turks, ik was van joodse komaf. Omdat ik hem ook vertelde over het gevecht, was mijn vader eerst wat terughoudend, maar al snel werden het beste vrienden, gingen ze samen met de motor rijden. Helaas overleed mijn vader negen maanden later. Op zijn sterfbed zei hij nog tegen een vriend: ik ben blij dat Cindy Fatih heeft leren kennen.

Al 21 jaar mijn rots

Fatih en ik zijn intussen 21 jaar gelukkig samen en we hebben een dochter van veertien. Mijn man werd mijn rots in de branding. Ik kreeg borstkanker, en ik heb een aandoening waardoor ik makkelijk iets breek. Maar altijd kan ik op Fatih rekenen. Hij is nog steeds die lieve, zachtaardige man. Ik ben zo blij dat ik hem leerde kennen en dat ik in die allereerste seconden mijn gevoel heb durven te volgen…”

Uit: Libelle 28/2023

Meer lezen:

“Ook al ben ik zeventig, mijn moeder vertellen over mijn nieuwe liefde, was best spannend”
“Onlangs hebben mijn man en ik opnieuw gedanst. Op één tegel, Albert schuifelend op één been. Dat was heel emotioneel”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."