In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je elke week haar column over het leven met kinderen zoals het is in Zweden.
Wie is Sara? Bijna 40, getrouwd met Phil en mama van 2 kids met karakter, Elias (11) en Stina (8). Vorige zomer ruilden ze hun stadswoning in Hasselt in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Meer genieten van seizoenen
Vroeg je me een jaar geleden naar m’n favoriete seizoen, dan antwoordde ik zonder twijfel: lente! De natuur die weer helemaal tot leven komt en de zomer aankondigt: héérlijk! Bij de gedachte aan de herfst of winter begon ik spontaan te bibberen. Hier in Zweden heb ik het afgelopen jaar alle seizoenen mogen meemaken en net omdat ze zo anders zijn, ontdek je opnieuw de charme van de verschillende jaargetijden.
De herfst heerst nu volop hier, en raar maar waar, ik geniet meer dan ooit. Als ik door het raam kijk, zie ik niet enkel de blaadjes die vallen en de winter aankondigen, maar vooral de prachtige kleuren. Als de avondzon op de bomen schijnt, lijkt het wel alsof de blaadjes stuk voor stuk lichtjes zijn die je doen glimlachen. Die warme gloed heeft hetzelfde rustgevende effect als het haardvuur dat we sinds kort weer mogen aansteken.
“Als de avondzon op de bomen schijnt, lijkt het alsof de blaadjes lichtjes zijn die je doen glimlachen”
Wandelen is geweldig!
Ook al heb ik soms wat motivatie nodig, ik probeer regelmatig een wandelingetje in te plannen. Terwijl ik hier aan mijn bureau met zicht op het bos zit te schrijven, zie ik regelmatig mensen in het bos voorbij wandelen. Kindjes van de nabijgelegen förskola, wandelaars met hun hond en vaak ook mensen op leeftijd met nordic walking sticks. Geen powerwalks voor mij, ik ben eerder het gezapige type. Terwijl ik wandel, kijk ik de hele tijd om me heen en haal te pas en te onpas m’n gsm boven om een foto te maken. Het moet hier maar zo schoon niet zijn, prent ik mezelf in, wetend dat een steviger tempo mijn conditie geen kwaad zou doen.
“Soms waan ik me in de perfecte setting van de betere Scandinavische serie genre ‘Jordskott'”
Op mijn wandelingen geniet ik van de prachtige kleuren, het zachte mos onder m’n voeten als ik even het pad verlaat, het grimmige sfeertje als er ’s morgens nog mist boven het meer hangt of ’s namiddags als dat laatste beetje zon tussen de bomen verdwijnt. Soms waan ik me in de perfecte setting van de betere Scandinavische serie genre ‘Jordskott’. “Niet alleen dat bos in”, denk ik, als ik ’s avonds in mijn zetel hang en er in de serie gevaar loert. Ik maak dan ook het liefst van al gezellige gezinswandelingen. Elias en Stina staan meestal niet meteen te trappelen van enthousiasme, maar eens op weg lijken ze zich meteen weer de pracht van de natuur te herinneren.
Höstmys: herfstgezelligheid
Na de wandeling snel terug naar de zetel en de serie, want de Zweden hebben er wat op gevonden om die intrede van de donkere dagen te verzachten. Höstmys betekent zoveel als ‘herfstgezelligheid’ en lijkt erg op het bekende Deense fenomeen ‘hygge’. Veel dingen doe je automatisch als de dagen kouder en donkerder worden, maar er wat extra aandacht aan schenken, is iets wat ik iedereen kan aanbevelen. Benodigdheden? Een gezellig plekje, mensen om je heen die je graag ziet, een spel of een mooie film, iets lekkers om te eten en te drinken en last but not least: kaarsjes en kleine lampjes in overvloed.
“Terwijl in België de mensen ’s avonds de gordijnen sluiten, steken de Zweden hun lampjes aan. Zonder gordijnen”
Je moet het de Zweden nageven: in sfeer creëren zijn ze toppers! Het begint allemaal met gordijnen, of liever de afwezigheid ervan. Terwijl in België de mensen ’s avonds de gordijnen sluiten, steken de Zweden hun lampjes aan. Gordijnen zijn hier slechts bedoeld als aankleding, daar probeer ik elke avond weer aan te denken als ik uit gewoonte naar de ramen loop. Op de vensterbank voor het raam plaatsen ze systematisch een klein lampje of ze hangen een speciale ‘fönsterlamp’ bij het raam aan het plafond.
Als je je ooit afvraagt waarom de voorzieningen voor de lampen hier steeds vlak bij het venster geplaatst zijn? Daarom dus! Het klinkt misschien niet erg energiezuinig, maar ik nodig je uit om als het donker is door de Zweedse straten te dwalen. Het lijkt of elk huisje je uitnodigend roept: “Kom maar lekker af, het is hier gezellig”. Vorig jaar moesten we nog even wennen aan al die lichtjes, maar dit jaar willen we niet meer in het donkerste huis van de straat wonen. Integreren heet dat. De kinderen staan alvast te popelen om nog meer lampjes te gaan uitkiezen.
Liefs, Sara
Nog meer columns van Sara:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!