AVI wat? AVI wie?

AVI staat voor Analyse van Individualiseringsvormen, en is ontwikkeld in de jaren 1970. Het is een manie rom het technisch leesniveau van een kind te bepalen. Vooral tijdens de eerste vier leerjaren van het basisonderwijs wordt er gemeten. Ook veel boeken krijgen een AVI-quotering. Het systeem meet tegelijkertijd de moeilijkheidsgraad van de woorden en zinnen én het tempo waarop het kind ze kan lezen.

Er is sprake van drie niveaus:

• Het beheersingsniveau, dat is het niveau dat je kind behaald heeft.
• Het instructieniveau: wat ingeoefend mag worden, maar niet moet. Kinderen hebben graag een beetje uitdaging en zijn ook trots op zichzelf wanneer ze iets nieuws kunnen. Wie dus bijvoorbeeld niveau 4 beheerst, mag 5 en misschien al 6 oefenen.
• Het frustratieniveau is datgene wat je nog niet aankan en beter nog even laat liggen. Als een boekje met AVI7 veel te moeilijk is voor je kind, raakt de interesse in lezen zoek.

Zo krijgen kids zin in lezen!

• Maak een leeshoekjes met lectuur per thema, eerder dan per AVI-niveau
• Bied ze alles aan om te lezen, dus ook folders, krantenknipsels, oude leesboeken van jezelf, strips… Als het onderwerp hen maar interesseert, dan krijg je ze wel aan het lezen.
• Kinderen vinden het altijd leuk wanneer hen wordt voorgelezen. Heel wat leesboekjes bieden een tweeledig AVI-niveau aan: het lagere niveau leest je kind, de complexere zinnen kan jij voor je rekening nemen.
• Zet je kinderen in leesgroepjes samen: zien lezen doet lezen. De kleintjes met een prentenboek, de groteren met een leesboek.
• Maak van lezen een ritueel: nog even samen een boek bekijken voor het slapengaan en dan misschien nog even alleen lezen.
• Samen naar de bib gaan en boekjes uitkiezen, stimuleert ook. In plaats van naar het AVI-niveau te kijken, kan je ook de vijf-vingertest doen: lees de eerste bladzijde. Kom je vijf woorden tegen die je te moeilijk vindt, dan is het boek nog te hoog gegrepen.