De bouwstenen in het leven van…Els Dottermans

Door De Redactie
In de één-reeks "Oud België" zag je haar als José, een bescheiden vrouw - maar tegelijk ook de regisseur, de sterkhouder van haar gezin. Ook in het echte leven blijkt de actrice een sterke madam, mét stevige fundamenten.

Quote van de week: "Ik ben eigenlijk nog altijd te braaf. Niemand zal dat beamen, maar toch is het zo."

 

Orde in de chaos

Je bent opgegroeid in een gezin met vijf kinderen. Hoe was dat?

"Heel druk en chaotisch. Vier zussen en één broer, in vijf jaar tijd geboren. We schelen dus allemaal één jaar of iets meer. Ik ben de tweede, heb nog een oudere zus en dan nog twee jongere zussen en een broer. Mijn vader was beeldhouwer, mijn moeder ging uit werken als verpleegster. Dat was niet alledaags in die tijd. Wij moesten al vroeg zelfstandig zijn, heel snel meewerken in het huishouden, koken en kuisen. Ik vond dat niet leuk, maar wel normaal. Ik zag wel dat wij anders waren dan andere gezinnen. En ik kon soms heel erg lijden of onrustig worden van de onrust in ons huis. Maar die drukte had ook leuke kanten."

Vriendelijkheid

Welke basiswaarden kregen jullie mee?

"Mijn vader en moeder hebben zich wel van hun taak gekweten, vind ik. Met vijf kinderen is dat niet evident. We moesten beleefd zijn. Of nee, eerder vriendelijk. Mijn vader zei altijd: "Je moet vriendelijk zijn, dat is gemeende beleefdheid. Aan beleefdheid alleen heb je niets." Mijn moeder was een heel esthetisch persoon. Ze praatte niet zo heel veel, maar hield erg van verse bloemen, een proper huis – dat was lastig met vijf kinderen – goed eten, goeie ingrediënten, mooie kleren. Dat vind ik ook plezierig en belangrijk in het leven. Ik hou daarvan. Ik ben blij dat ik dat meegekregen heb. En humor. Dat was ook belangrijk. Er kon bij ons thuis goed gelachen worden. Er werd ook wel eens gesmeten met dingen, maar vooral toch goed gelachen."

Moederschap

Je hebt ondertussen zelf kinderen, twee zonen van 10 en 12 jaar. Welke waarden geef je hen mee?

"Het belangrijkste voor een kind is dat het graag gezien wordt. Als je als kind graag gezien wordt – in welke omstandigheden je ook leeft: arm, rijk, oorlog… maakt niet uit – dan kan je je ontwikkelen tot iemand die in staat is om iemand anders graag te zien. Daar begint het. Ik denk en voel dat ik graag ben gezien door mijn ouders, ook al hebben ze fouten gemaakt, ook al is er van alles misgegaan. Dat doet er niet toe. Het gaat erom dat je opgevoed bent als een volwassen persoon die zijn eigen leven aankan. Dat je zowel geestelijk als fysiek hygiënisch bent met jezelf, dat je voor jezelf kan zorgen. Dat is een van de belangrijkste dingen die je als ouder verplicht aan je kinderen moet meegeven."

Lees het volledige interview met Els Dottermans in Libelle 07 (18 februari 2010)

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."