Het beest in…Wouter Van Besien

Eigenwijs als een zebra

"Als ik dan toch mag reïncarneren, lijkt een zebra me wel wat. Een nijlpaard was ook een optie, maar die leeft een net iets te lui leven. Dan zijn zebra’s toch een stuk actiever, en ze levenin groep. De kudde staat af en toe rustig te grazen, maar kan ook in een razende vaart over de savanne denderen. Zebra’s zijn ook eigenwijs, vandaar dat ze niet te temmen zijn."

Over vossen en leeuwen

"Er zullen zeker politici zijn die vossen en leeuwen zijn, maar of dat ook nodig is, en of ik het ben, dat weet ik niet goed. Ik denk dat politici vooral een stevige emotionele intelligentie nodig hebben. Zowel binnen een partij, om je leden en mandatarissen op één lijn te krijgen, als voor je collega’s en uiteraard je kiezers. Is dat sluwheid? Neen, want dat heeft vooral een negatieve bijklank. Ik associeer het met vragen en problemen omzeilen en de dingen naar je hand zetten."

Koppige doorzetter

Woede is voor mensen met een maatschappelijk engagement soms een drijfveer. Kwaad zijn over hoe de dingen mislopen, kan een motor zijn om die dingen te veranderen.

"Dat klopt. Als die woede goed gekanaliseerd wordt, kan ze heel nuttig zijn. Maar ik ben geen driftkikker en word niet gestuurd door woede. Mijn motor is verontwaardiging. Alweer iets milder (lacht)."

Trotse pauwen

We zijn hier geen pauwen. In Vlaanderen mag je trots zijn op je kinderen of op je favoriete voetbalploeg, maar vooral niet op jezelf.

"Ik kan wel degelijk trots zijn. Ik ben kritisch voor mezelf en ik vraag ook dat andere mensen eerlijk hun gedacht over mij zeggen. Liefst wel niet agressief (lacht). Ik sta open voor opmerkingen en kritiek en ik zie, als er dingen mislopen, wat mijn eigen rol daarin is. Maar als er iets goed loopt, dan kan ik daar geweldig fier op zijn."

Lees het volledige interview met Wouter Van Besien in Libelle 04 (28 januari 2010)