Libelle Leesclub: ons recensieteam las ‘Gertrudes besluit’ van Lena Johannson

Elke maand zet Libelle een boek in de kijker. Deze keer is dat Gertrudes besluit, het eerste deel van de meeslepende, op waargebeurde feiten gebaseerde Nivea-trilogie van Lena Johannson. Ons recensieteam las het boek en geeft graag z’n ongezouten mening.

Waarover gaat ‘Gertrudes besluit’?

Hamburg, 1889: als Gerda Oscar Troplowitz ziet, jaren na zijn stage bij haar vaders bedrijf en inmiddels een succesvol ondernemer vol ideeën, is het snel duidelijk dat de twee voor elkaar bestemd zijn. Ze willen niets liever dan samen iets opbouwen. Oscar neemt het laboratorium over van een zekere Paul Beiersdorf en begint met het ontwikkelen van nieuwe producten, waaronder de inmiddels klassieke Nivea-crème. Het wordt een succesvolle onderneming met een eigen fabriek, waar hij oog blijkt te hebben voor alle werknemers en hun rechten.

Maar hoe succesvol hij ook is, de hogere kringen in Hamburg mijden Oscar vanwege zijn moderne opvattingen – maar ook omdat hij joods is. Om Oscar te helpen begint Gerda, samen met een bevriende kunstenares, salonavonden te organiseren en invloedrijke gasten uit te nodigen. Zal het haar lukken om alle tegenstanders van gedachten te doen veranderen en Oscars bedrijf te redden?

Nog meer inspirerende boekentips? Die vind je elke dag in onze Facebook-groep ‘Libelle Leesclub’, waar onze leden al hun favorieten met elkaar uitwisselen! De ideale plek voor echte boekenfans!

Wat vindt het Libelle Leesclub-recensieteam?

Aantal sterren

• Katrien: ***
• Alexia: ***
• Kaatje: ***
• Jeanique: ***
• Silvana: ****
• Lisa: ***
• Nancy: *****
• Tine: ***
• Evelien: ***
• Ann: ****

Ik heb deze roman graag gelezen, want …

Tine: “Ondanks de constante afwisseling tussen de drie vertellers is het verhaal erg vlot te lezen, wat het geheel dynamisch maakt en ervoor zorgt dat je steeds verder wilt lezen.”

Katrien: “Het verhaal speelt zich zo’n 120 jaar geleden af, maar de omstandigheden waarin men leeft, doen denken aan de huidige problematieken in de wereld.”

Nancy: “De schrijfster beschrijft de tijdsgeest op treffende wijze waardoor je direct in het verhaal zit. Vooral Irma vond ik een intrigerende vrouw.”

“De omstandigheden waarin de personages leven, doen denken aan de huidige problematieken in de wereld.”

Jeanique: “Het leren kennen van de andere vrouwen nodigt uit om ook deel 2 en deel 3 van de trilogie te lezen.”

Evelien: “Het leuke aan dit boek was dat het gebaseerd is op personen die echt bestaan hebben. Achteraan in het boek vind je een namenlijst waarin je kunt zien wie echt en wie fictief was.”

Ann: “Er hing een bepaalde sfeer die ik niet kon weerstaan. Het is een geweldige roman, ik ga zeker het vervolg lezen.”

Alexia: “De vrouwen in de roman zijn zo verschillend, maar dat maakt hun band enkel sterker. Dat is voor mij wat deze trilogie in het geheel zo boeiend maakt. Een prachtig voorbeeld dat aantoont dat rang en stand niets uitmaakt wanneer het op vriendschap aankomt!”

Silvana: “Ik geef de schrijfster een dikke pluim voor haar research, want de manier waarop ze de ontwikkeling en het tot stand komen van de Beiersdorf-producten omschrijft, is zeer indrukwekkend en gedetailleerd.”

“Een pluim voor de research van de schrijfster, want haar omschrijvingen zijn indrukwekkend en gedetailleerd.”

Lisa: “De afwisseling tussen de drie hoofdpersonages was prettig om te lezen, zeker wanneer ze in interactie gingen met elkaar. Het gaf dynamiek aan het verhaal en zorgde ervoor dat ik benieuwd werd naar het verdere verloop voor de drie dames.”

Kaatje: “Ik ben zelf niet de grootste fan van historische verhalen, maar dit boek was nog eens een eyeopener: vrouwen hadden 100 jaar geleden een heel ander leven dan wij vandaag de dag hebben.

Iets minder vond ik …

Alexia: “Ik kan niet met volle overtuiging zeggen dat ik met volle teugen genoten heb van dit boek. De schrijfstijl van Lena Johannson is ook niet helemaal mijn ding.“

“Ik kreeg in eerste instantie weinig voeling met de personages”

Lisa: “Het eerste deel van het verhaal verliep stroef voor mij. Ik kon me vinden in de setting van het verhaal, maar kreeg in eerste instantie weinig voeling met de personages. Ik vraag me af of de schrijfster met momenten misschien te nauw vasthield aan de realiteit, waardoor het verhalende aspect naar de achtergrond verdween.”

Katrien: “De personages worden nogal karikaturaal voorgesteld in zwart-witperspectief: ofwel zijn ze goed, ofwel slecht, met weinig nuance daartussenin.”

Evelien: “Wat voor mij persoonlijk beter kon was de titel van het boek: Gertrudes besluit. Ik bleef soms een beetje op mijn honger zitten en heb Gertrude eigenlijk nooit echt een besluit weten te nemen. Op de kaft staat dat ze alles op het spel zet om de naam van haar man te redden, maar ik heb haar eigenlijk niet echt actie zien ondernemen.”

Kaatje: “Bereid je voor op een gevecht met het boek tijdens de eerste 100 pagina’s. Voor mij lag dat vooral aan het feit dat er in het begin vooral gefocust wordt op het verhaal van Gertrude, en zij is voor mij het minst herkenbare karakter. Ze lijkt steeds perfect binnen de lijntjes te kleuren en het personage heeft weinig diepgang. Van zodra Irma en Toni meer in het verhaal komen, gaat het lezen vlotter.”

Nancy: “Ik kan weinig negatiefs zeggen. Ik vond het gewoon een zalig boek.”

Ann: “Ik kan ook niks vinden wat beter kan.“

Jeanique: “Ik stoorde me soms aan de spelling- en taalfouten. Ook de vele Duitse plaatsen en woorden waren voor mij wat hinderlijk.”

Tine: “Ondanks de boeiende en toch vrij zware thema’s in dit boek (de basisrechten van arbeiders, kunst, een pandemie, …) overheerste voor mij de historische en eerder technische weergave van het bedrijf, en dat kon me persoonlijk niet boeien.

“Het tempo van het verhaal vertraagt soms wat, en daardoor raakte de schrijfster mijn aandacht weleens kwijt.”

Silvana: “Soms ging het verhaal vooral over pleisters en de ontwikkeling daarvan. Daardoor vertraagde het tempo van het verhaal wat en raakte de schrijfster mijn aandacht eventjes kwijt. Ik had ook meer willen lezen over de relatie van Oscar en Gertrude.“

De zin die me bijblijft

Jeanique: Haar eigen rol binnen dit bijzondere trio zag Gertrude in haar onwankelbare evenwichtigheid.

Tine: Waar het uiteindelijk om ging, was dat je op het juiste moment over je eigen schaduw heen kon springen.

Nancy: Kunst mag niet te glad zijn, ze moet scherpe hoeken hebben waaraan je je kunt bezeren.

Evelien: Gertrude zag steeds die oude man weer voor zich die op het trottoir had zitten bedelen. ‘Ze worden nu al in gymzalen behandeld, omdat ziekenhuizen geen plek meer voor ze hebben. Bezoek van hun dierbaren is verboden, zodat die niet ook besmet worden. Sommigen van die arme duvels sterven helemaal alleen. Dat is pas echt een tragedie!’

Silvana: Het spinnenwebhaar plakte tegen zijn hoofd en glom als een opgepoetste appel.

Kaatje: Maar aan de andere kant wilde ze niet ook nog haar ziel in een korset moeten snoeren.

Alexia: Er is toch niets fijners dan als de lucht vervuld is van het kwetteren van de lusjes en mijsters.

Lisa: Dat geldt niet voor al zijn schilderijen, maar sommige missen gewoon wat haken en ogen waaraan mijn blik en geest kunnen blijven hangen. 

Ann: Eentje die liefdevol met zuigelingen omgaat.

Katrien: Heel jammer dat we zo weinig geleerd lijken te hebben van die tijd en elkaar opnieuw in de haren vliegen zodra er verschillende meningen over een mogelijke pandemie blijken te bestaan – respect zou altijd onze leidraad in de omgang met elkaar moeten zijn, we zouden naar elkaar moeten luisteren.

LEES OOK:

• Libelle Leesclub: ons recensieteam las ‘De drie zussen van Auschwitz’ van Heather Morris
• Libelle Leesclub: ons recensieteam las ‘De liefdesbrief’ van Lucinda Riley
• Libelle Leesclub: ons recensieteam las ‘Het winterse avontuur’ van Karen Swan

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!