"Als ik de baby voelde bewegen en trappen in mijn buik, dacht ik: binnenkort mag je eruit, en dan beginnen we allebei een nieuw leven"
Mijn verhaal: Lydia kreeg op haar 55ste haar eerste relatie
βDe verwarming mag niet hoger dan 19Β°C en voor mijn verjaardag kreeg ik supermarktbloemenβ
"Sinds ik noodgedwongen over mijn kleinkinderen moeder, ben ik geen verwenoma meer, maar een zorgoma"
βIk ben niet verlegen of asociaal, maar ik slaag er gewoon niet in om een duurzame band op te bouwen met iemand"
βHet was heftig en verwarrend om tegelijk stapelverliefd en in de rouw te zijnβ
"De therapeute zei me dat ik Sander moest loslaten. Maar dat kun je toch niet als moeder?"
βMijn broer gaat golfen, mijn zus trekt er vaak op uit. En de zorg voor mama? Die komt alleen op mij terechtβ
βAls de dochters van mijn vriend even met hun vingertjes knippen, springt papa al recht. Ook op momenten dat wij met z'n tweeΓ«n zijnβ
"We deelden al veertien jaar lief en leed. En dan vertelde Filip dat hij verliefd was op een andere vrouw en bij me wegging"
"Na al die jaren heb ik spijt dat ik destijds geen kinderen wou. Nu knaagt het enorm en krijg ik het niet goed weggedrukt"
"Als de liefde op is, ga je uit elkaar. Maar als je niet meer verder wilt met je schizofrene man, liggen de kaarten blijkbaar anders"