Terwijl de meeste directeurs geen reclame maken voor hun job – door te hoge werkdruk en te weinig ondersteuning – zien we bij Ann-Sophie Coudeville niets dan enthousiasme. Ze werd vorig jaar op haar 28ste directeur van de school die ze vol trots haar tweede thuis noemt. “Het is mijn droom dat elke leerling zich hier, net zoals ik, veilig en thuis kan voelen”
Ann-Sophie Coudeville is 29 intussen en al enkele maanden directeur van Atheneum MAKZ in Knokke-Heist. Op de vraag of ze liever mevrouw de directeur of directrice hoort, antwoordt ze stellig: “Het is gewoon Ann-Sophie”.
Een tweede thuis
Ann-Sophie, je bent nu enkele maanden directeur van het Atheneum MAKZ, maar echt onbekend was de school niet voor jou.
“Neen, dat klopt. Ik heb er zelf altijd als leerling gezeten en na mijn studies ben ik er gestart als leerkracht Nederlands. Ook mijn mama heeft er altijd lesgegeven. De school voelt voor mij echt aan als een tweede thuis. Vorig jaar heb ik de directeur van de lagere en de middenschool even vervangen. Toen de directeur van het atheneum aankondigde dat hij vertrok naar een school dichterbij huis, heb ik niet getwijfeld. Het was voor mezelf ook een verrassing dat het zo snel zou gaan. Directeur worden op je 28ste, het is niet niks natuurlijk.
Langs de andere kant heeft het er wel altijd ingezeten. Op m’n 22ste deed ik al mee aan de talentenwerf, een traject dat de scholengroep aanbiedt en dat je de kans geeft om door te groeien naar een leidinggevende functie. Het jaar erna heb ik meteen de directeursopleiding in Brussel gevolgd. Als ik er nu op terugkijk vind ik het ook bizar, hoor, dat het toen – op 22-jarige leeftijd – al allemaal duidelijk was voor mij. Nochtans heb ik getwijfeld toen ik net uit het middelbaar kwam. Eigenlijk wilde ik journalistiek gaan studeren, maar uiteindelijk werd het leerkracht, net zoals mijn mama. Het zullen de genen zijn, zeker? Soms mis ik de leerlingen wel een beetje. Als directeur ben je toch voornamelijk beleidsmatig bezig. Ik probeer toch af en toe – op een talendag bijvoorbeeld – mijn vak nog eens in de kijker te zetten.”
als een leerling problemen heeft, zijn we er voor hem of haar. Dat is de grootste troef van onze school
Wat trekt jou aan in het onderwijs?
“Ik ben enorm gefascineerd door het onderwijs. Kinderen zijn eigenlijk blanco. Ze worden gevormd door hun opvoeding, maar ook door hun omgeving en de school. Dat vind ik zo mooi, dat je voor veel leerlingen het verschil kunt maken en een soort rolmodel kunt zijn. Lesgeven primeert natuurlijk, want je leerlingen moeten de doelstellingen bereiken. Maar als de band tussen leerkracht en leerling goed zit, dan heb je pas echt veel ‘leerwinst’. Soms neem je een kwartier de tijd om te praten, om te vragen hoe het gaat, wat er gebeurd is, … maar dat haal je er nadien dubbel en dik uit.
Die dingen neem ik ook mee in mijn rol als directeur. We hebben een heel sterke leerlingenbegeleiding, dus ik kan het persoonlijk wel loslaten, maar ik zorg ervoor dat dat welzijn in onze school voorop blijft staan. We zijn strikt, je moet de afspraken respecteren, de les volgen en taken en toetsen maken, maar als een leerling problemen heeft, zijn we er voor hem of haar. Dat is de grootste troef van onze school. We zijn een kleine school en zetten daar heel graag op in.
Ik vind het heel fijn om als directeur dat beleid te kunnen vormgeven. Ik denk dat het een beetje in mijn DNA zit. Mijn moeder was leerkracht, mijn vader leidinggevende. Daarnaast strijk ik ook graag de plooien glad. Ik zie waar er problemen zijn en kan heel goed probleemoplossend denken. Ik kan haast niet wachten om ermee aan de slag te gaan!”
De job van directeur
Wat is voor jou de grootste uitdaging als directeur?
“Je hoort vaak dat nieuwe directeurs klagen over een te hoge werkdruk met veel administratie en te weinig ondersteuning en daardoor de job opgeven, maar ik heb het geluk om te kunnen rekenen op goede collega’s en hulp vanuit de scholengroep. En ja, die administratie is stevig, waardoor het soms moeilijk is om tot de kern te komen en echt dat beleidsmatige door te voeren, maar ook daar zijn oplossingen voor. Ik ben directeur van het atheneum en mijn collega is directeur van de middenschool; we verdelen de taken voor een groot stuk zodat we kunnen focussen op waar we goed in zijn. Daar kruipt heel veel tijd en energie in, maar het werpt wel zijn vruchten af.
Nu ben ik vooral bezig met de herstructurering van de school, we verhuizen namelijk naar een nieuwbouw binnen enkele jaren. We willen ons als school echt gaan profileren in de gemeente en uitpakken met nieuwe dingen in ons aanbod. We zijn dus volop bezig met de collega´s te motiveren om mee op die kar te springen. Naast ASO, bieden we ook TSO en BSO aan, waardoor je al snel – onterecht natuurlijk – een minderwaardig imago krijgt. We moeten onze energie steken in die herprofilering en daar hou ik me graag mee bezig. Dat gaat van nadenken over het studieaanbod tot de PR van de school, heel veelzijdig dus. Ook zichtbaar zijn op sociale media en TikTok, dat zijn allemaal dingen die erbij komen. In deze tijd is dat heel belangrijk, dat is nu eenmaal hoe de maatschappij werkt. En als die verandert, dan moet de school hierin meegaan.”
Soms zie ik leerlingen op de speelplaats een of ander TikTok-dansje doen, en dan zijn ze verbaasd dat ik het ken
Vind je het een voordeel om een jonge directeur te zijn?
“Op dat vlak is het alleen maar een voordeel om zo jong te zijn. Als ik leerlingen op de speelplaats een of ander dansje zie doen, dan weet ik waar dat vandaan komt. Dan zijn ze soms verbaasd dat ik dat ken, maar dat is wel leuk. Ik ben nog mee en dat is iets wat de leerlingen weten te waarderen. Ik ben inderdaad jong, maar ik ben heel loyaal en zit boordevol energie. Dat vind ik ook een voordeel van jong zijn. De werkdruk is inderdaad hoog, maar mijn lichaam kan dat nog aan, ook als dat betekent dat ik soms wat minder slaap heb dan ik eigenlijk zou willen. En je recupereert sneller.
Het heeft niet alleen met leeftijd te maken. Als je de job graag doet, is dat ook al de helft van het werk. Voor het loon moet je het alleszins niet doen. Voor mij gaat het om die vreugde, en die is veel meer waard. Ook naar de collega’s toe. Ik heb van hen altijd het vertrouwen gekregen, ook als jonge directeur. En dat is wederzijds. Ik zie mijn mensen graag en zij weten dat ik hen waardeer.“
Ik probeer de ouders zoveel mogelijk te betrekken bij de school. In het lager is dat makkelijker, maar in het middelbaar is dat een uitdaging
Hoe reageren de leerlingen en de ouders?
“Ook zij zijn heel positief. Ze appreciëren mijn hands-on mentaliteit en het feit dat ik kort op de bal speel. Ik probeer de ouders zoveel mogelijk te betrekken bij de school. In het lager is dat makkelijker, maar in het middelbaar is dat een uitdaging. Die ouderparticipatie is voor mij heel belangrijk. Als je dit wilt doen slagen, dan is het een verhaal van de leerling, de ouders én het team. Je moet samen aan hetzelfde zeel trekken.
Ik ben vorig jaar als vervangend directeur met een tienerwerking gestart. Het vijfde en het zesde leerjaar doet gezamenlijke projecten met het eerste en tweede middelbaar. Op die manier kunnen de leerlingen van het lager al bij ons op bezoek komen. Zij leren de leerkrachten al kennen, maar ook andersom natuurlijk, waardoor de overgang van het lager naar het middelbaar minder hard is. Het is een mooi doorstroomverhaal. Als je hier in het peuterklasje begint, kun je in principe verder tot 18 jaar. Het is veilig, maar toch uitdagend. Het is mijn droom, dat iedereen zich hier, net zoals ik, thuis kan voelen.”
Meer lezen:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!