SOS Relatie: Dorien voelt zich bedreigd door Gunthers hechte vriendschap met een collega

Dorien (33) en Gunther (47) zijn al vijf jaar een koppel. Gunthers hechte vriendschap met collega Karin zorgt echter voor ongenoegen bij Dorien.

Wat zegt Dorien?

Dorien (33): “Ik leerde Gunther kennen via mijn werk in het ziekenhuis. Ik leid er onderzoeksprojecten en werkte een paar keer nauw samen met de dienst van Gunther. Hij kwam net uit een relatie, ik was al een tijdje alleen. Hij maakte me het hof, en na een paar weken woonde ik zo goed als bij hem in. Met de kinderen loopt het prima. Gunther is een zorgzame papa, wat ik fantastisch vind. Mijn ouders scheidden toen ik vier was, mijn vader verdween nadien uit mijn leven. Dat Gunther het anders aanpakt, is positief.

Ik vind het wel jammer dat onze tijd samen beperkt is. Ik weet dat Gunther veel persoonlijke ruimte nodig heeft en ga daar goed mee om, denk ik. Hij gaat geregeld op weekend met vrienden om te sporten, ik spreek dan af met vriendinnen. Reizen doen we samen én apart. Ik heb dus echt geen probleem met zijn sociaal leven zonder mij.

Ik heb het wel erg lastig met zijn heel hechte vriendschap met een collega. Ik geloof hem als hij zegt dat er niets méér is. Hij geeft aan dat zij voor hem een waardevolle gesprekspartner is die hem professioneel en persoonlijk uitdaagt, wat hij af en toe nodig heeft. Als ik vraag of hij dat dan met mij niet heeft, zegt hij dat het anders is, dat ik lief en leuk ben en hij bij mij tot rust komt. Een goed gevoel geeft me dat niet.

Ik heb ondertussen ook ontdekt dat hij vaak met haar luncht en me dat dan niet vertelt. Ik vind het verschrikkelijk van mezelf, maar ik ben er de hele tijd mee bezig. Aanleiding daarvoor was een bericht dat ik zag oplichten op zijn smartphone, waarin ze hem aansprak met ‘lieve Gunther’. Ik weet dat het niets hoeft te betekenen, maar bij mij heeft het iets in gang gezet wat ik niet kan lossen.

Een feestje een tijdje geleden was een triest hoogtepunt in onze discussies over dit onderwerp. Hij had me niets gezegd, maar ineens verscheen zij ook op dat feest. Ik besloot om me zo vriendelijk mogelijk te gedragen. Ik praatte met haar en probeerde contact te leggen, maar zij deed alsof ik lucht was. Ze was wel erg vrolijk als Gunther bij haar stond. Ze zonderden zich af op het terras, stonden daar dan de hele tijd te lachen.

In de auto naar huis ben ik beginnen te wenen, waarop Gunther aangaf dat ik een probleem heb, dat ik hysterisch ben en dat het tijd is dat ik volwassen word. Sindsdien laten we het onderwerp rusten. Hij denkt dat het wel zal overwaaien, maar dat is niet zo. Hij toonde zich wel bereid om naar hier te komen. Ik hoop dat ik hier uitraak, want ik wil niet ‘de jaloerse bitch’ zijn. En bovendien: ik zie Gunther graag.”

Wat zegt Gunther?

Gunther (47): “Toen ik Dorien leerde kennen, genoot ik van mijn tijd als single. Ik wil kunnen gaan en staan waar ik wil in het leven, mezelf blijven ontplooien, ook op sociaal vlak. En dat is met een relatie toch altijd een uitdaging. Ik wil niet voor alles verantwoording afleggen.

In mijn huwelijk was dit een enorm twistpunt: waar en wanneer ik was en met wie… de discussies waren eindeloos. Als ik eens wat langer wegbleef, leek het alsof ik een moord begaan had. Ik werk hard en heb het nodig om leuke dingen te kunnen doen zonder de hele tijd rekening te moeten houden met iemand. Ik doe dus niet alles samen met mijn partner, nee. Ik vind trouwens dat veel meer mensen wat vaker alleen hun ding zouden moeten doen.

Van bij het begin van onze relatie heb ik dit heel duidelijk gemaakt aan Dorien. Ze ging daarin mee en ik merkte dat ze zelf positief evolueerde. Zij deed ook almaar vaker dingen alleen of met vrienden. Toch voel ik dat ze ook veel bezig is met mij, met waar ik ben en met wie, en dat vind ik een enorme belasting.

De laatste maanden gaat het altijd opnieuw over mijn vriendschap met Karin, een collega-chirurg. Wij kennen elkaar al een aantal jaren. Karin is heel intelligent, levendig en ambitieus. Ze gaat voor haar doel op dezelfde manier als ik dat doe, wat inspireert. Ze is ook erg grappig en ontspannen om bij te zijn. Ik ben niet verliefd op haar, maar ze intrigeert me en allebei genieten we van het speelse in ons contact. Dorien vindt dat openlijk flirten, maar wat betekent dat?

Ze vindt het ook erg vervelend dat ik haar niet betrek in dit contact. Maar ik doe dat net om discussies uit de weg te gaan. Ik vind dit vermoeiend. Het is trouwens een onzekerheid bij Dorien, niets meer. Ik wil dat ze het loslaat, punt. Ik ben met haar samen, dat zou toch voldoende moeten zijn?

Toen ze onlangs hysterisch werd, omdat we Karen op een feestje tegen het lijf liepen, vond ik dat er echt over. Ik weet dat we allebei ons verleden hebben. Haar vader die hen in de steek liet, heeft veel impact gehad, en ik had een moeder die erg dominant was, waardoor ik meer op mijn vrijheid gesteld ben dan gemiddeld. Maar wat kan ik nu doen? Ik zeg al zo vaak dat ik haar graag zie en voor haar kies.

Trouwens: ik weet uit ervaring dat ik altijd meer en meer opgeëist word als ik nu aan haar toegeef. Niemand heeft dat recht, en eerlijk: dan ben ik liever alleen. Mensen hebben ademruimte nodig om zich goed te voelen. Als Dorien me niet kan vertrouwen, zie ik de zin van deze therapie niet.”

Hoe moet het nu verder?

Relatietherapeute Rika Ponnet: “Ik spreek Dorien een aantal keren alleen, omdat Gunther drie keer last minute afbelt. Dat toont al veel van het patroon in hun relatie: zij die verbinding zoekt, hij die dat uit de weg gaat.

In die eerste gesprekken merk ik dat Dorien het discours van Gunther ‘overgenomen’ heeft. Ze gebruikt het woord ‘aanklampend’ om zichzelf te omschrijven, en bestempelt zichzelf vervolgens als ‘angstig’ en ‘overgevoelig’. Ze zou graag sterker zijn, zoals Karin. ‘Ik voel me in vergelijking met haar zo klein, zo weinig, zo nietig.’

Als ik aangeef dat dit kan samenhangen met haar zelfwaarde, maar dat ook zeker het driehoeksverhaal haar parten speelt, lucht haar dit zichtbaar op. Ze vertelt verder over alles wat ze alleen doet of met vrienden. Als ik vraag wat ze het leukst vindt, komt het antwoord snel en spontaan: ‘Samen met Gunther dingen doen.’ En zo komen we uit bij haar diepere behoefte: delen, samenhorigheid, iemand die duidelijk voor haar kiest.

Als Gunther dan toch meekomt, probeert hij eerst Dorien en mij te overtuigen van zijn gelijk. De discussie wordt snel emotioneel. Dorien weent. ‘Je wist van in het begin dat ik nood heb aan bevestiging, dat ik zelfs graag wil trouwen, en hoe belangrijk het voor mij is dat je openlijk voor mij kiest.’ Hij antwoordt daar koud op. ‘Ik kies toch voor jou, we wonen samen, waarom al die heisa? Waarom is het nooit goed genoeg?’

Als de gemoederen bedaard zijn, kijken we naar wat er speelt. We praten over co-creatie, over het feit dat twéé mensen de dynamiek in een relatie tot stand brengen en er niet zoiets is als ‘goed’ of ‘slecht’. Bij beiden heeft hun relationeel verleden een enorme impact op hoe ze zich tot elkaar verhouden. Zo heeft Dorien een aantal relaties achter de rug waarin iemand niet voor haar koos of niet vrij was. ‘Een beetje zoals thuis, waar mijn vader de grote afwezige was.’

Gunther heeft een huwelijk achter de rug waarin de andere zich niet gezien, en niet graag gezien voelde, en er emotioneel geladen conflicten waren. Gunther had het gevoel niet ‘gelukkig te kunnen maken’, te falen. Een vertrouwensbreuk tussen hem en zijn ex blijkt tot slot zo traumatisch geweest te zijn dat ‘trouwen’ en alles wat daarmee samenhangt voor hem pijnlijke herinneringen oproept.

Dorien en Gunther zien in dat ze bij elkaar voortdurend op oude pijn duwen en dat dit hen uit elkaar drijft. Over Karin wil Gunther het niet hebben. Dorien kan hem tot niets verplichten, vindt hij. Hij vindt het wel oké om te zeggen wanneer hij Karin ziet. Ze plannen ook een groot feest om te vieren dat ze vijf jaar samen zijn. Ook al voel ik duidelijk dat de relatie met Karin ook in de toekomst een splijtzwam zal blijven, toch wil Dorien het hierbij laten en verder gaan met hun leven. De sessies worden afgesloten.”

Uit: Libelle 05/2023

Lees ook:

• SOS relatie: “Hoe meer ik thuis ben, hoe meer ik voel wat er thuis níét is. En hoezeer Veerle en ik naast elkaar leven”
• SOS relatie: “Ik voel dat ik vaak bevestiging nodig heb en die dan op een niet zo positieve manier probeer te verkrijgen”
• SOS relatie: “Het voelt alsof ik tussen hem en mijn dochters moet kiezen, dat kan toch niet de bedoeling zijn?”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!