SOS RELATIE: Katelijnes man werd verliefd op een man na 20 jaar huwelijk

Marnix (48) en Katelijne (48) zijn 22 jaar getrouwd. Een paar jaar geleden werd Marnix verliefd op een man.

Wat zegt Marnix?

Marnix (48): “Ik leerde Katelijne kennen bij de scouts. Toen zij aangaf dat ze diepere gevoelens voor mij had, was ik overdonderd. Ik was nog nooit op die manier met meisjes bezig geweest. Wat ik voor haar voelde, was iets warms, iets vertrouwds, en ik ging ervan uit dat het dan wel juist zou zitten.

We trouwden en kregen kinderen. Allemaal op initiatief van Katelijne. Zij is altijd doelgericht geweest, ze wist goed wat ze wilde en ging ervoor. En ik vond het allemaal prima. Katelijne is een goede vrouw, niets is haar te veel. Ze legt onze kleren klaar, ze smeert de boterhammen en wil niets liever dan ons gelukkig zien. Ik vraag dat niet, maar ze zegt altijd dat het haar blij maakt.

Een paar jaar geleden ben ik ineens, zonder aanleiding, verliefd geworden op een collega. Echt verliefd. Het haalde me volledig onderuit. Dat het een man was, maakte het nog ingewikkelder. Ik heb niets met die verliefdheid gedaan, maar biechtte het wel op. Waarom weet ik niet, want het was een doos van Pandora.

Katelijne was enorm aangedaan, maar ook begripvol. Ze zag het praktisch, als een obstakel dat opgelost moest worden. Zo was ze er zeker van dat ik worstelde met mezelf, dat ik een burn-out had, en in therapie moest gaan. Dat heb ik gedaan, waardoor ik op een andere manier naar mijn leven ben gaan kijken. Ik leefde te veel in functie van anderen, te weinig vanuit mezelf.

Ik veranderde van werk, waardoor ik meer vrije tijd kreeg en ging er vaak op uit met de koersfiets. Ik zit nu al een paar jaar in een fietsclub, en dat is echt mijn ding. Toch ben ik altijd blijven voelen dat er iets anders was. En ja, recent heb ik gevoelens gekregen voor een nieuw lid van de fietsclub. En dit keer is het niet iets op afstand. We hebben al een tijdje een warme vriendschapsband, maar hoe langer, hoe meer is er van mijn kant ook sprake van verliefdheid. Ik heb heel vaak fantasieën over hem, over ons.

Tegelijkertijd voel ik me zo schuldig tegenover Katelijne. Waarom moet dit nu opnieuw gebeuren? Ik heb het haar nog niet verteld, ik weet ook niet goed hoe. Ik heb wel gezegd dat ik opnieuw door een moeilijke periode ga en veel van ons leven in vraag stel. Zij stelde voor om samen in therapie te gaan, dat zijn we ook verplicht aan de kinderen, want wat wij hebben is te waardevol om te laten schieten.”

Wat zegt Katelijne?

Katelijne (48): “Ik heb Marnix altijd een heel aantrekkelijke man gevonden. Als jong meisje al wist ik: met hem wil ik trouwen en kinderen krijgen, voor hem wil ik zorgen. Ik kom zelf uit een gebroken gezin. Mijn vader heeft ons in de steek gelaten toen ik jong was, ik ken hem niet.

Mijn mama heeft er alles aan gedaan om mij en mijn zus een goede opvoeding te geven, maar als kind al droomde ik zelf van iets anders, van een warm gezin, een gezin zoals ik met Marnix opgebouwd heb. Ik ben hem daar ook heel dankbaar voor. Voor mij is een gezin heilig en ik heb er alles voor over. Vrouwen die hun kinderen de hele tijd uitbesteden, die enkel gaan voor hun carrière… dat begrijp ik niet.

Ik heb er altijd van genoten om mijn gezin gelukkig te maken. Koken, de was en de plas, het huis verzorgen en gezellig maken, onze reizen en activiteiten plannen… Ik heb altijd het gevoel gehad dat Marnix onze manier van leven fijn vond. Tot hij dus een paar jaar geleden die verliefdheid opbiechtte.

Ik kan moeilijk uitleggen wat het met mij deed. Mijn wereld stond op instorten, maar het was nog niet te laat. We hebben er toen alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat dat niet gebeurde. Marnix heeft z’n leven een beetje omgegooid, en ik vond en vind dat allemaal prima. Ik dacht dan ook dat we door onze crisis heen waren.

Maar nu voelt Marnix zich dus opnieuw niet goed en zegt hij twijfels te hebben bij zijn leven, bij onze toekomst. Ik wil daar graag aan werken. Ik wil álles doen om ons huwelijk opnieuw op gang te trekken, om samen gelukkig te zijn. En ik geloof heel erg: als je het écht wilt, lukt het ook.

Marnix begrijpt me daarin niet zo goed. Hij vraagt me vaak wat mij gelukkig maakt en als ik dan antwoord dat dat het geluk van mijn gezin is, lijkt hij dat niet te geloven. Of er niets is wat ik individueel wil in dit leven, is dan de volgende vraag. Maar die behoefte heb ik niet. Voor mij is mijn leven waardevol omdat ik er voor hem en de kinderen kan zijn.”

Hoe moet het nu verder?

Relatietherapeute Rika Ponnet: “Zoals altijd zie ik Katelijne en Marnix eerst een keer als koppel en dan elk apart. In het eerste gesprek is vooral Katelijne aan het woord. Haar angst voor het verlies van wat er is, zorgt ervoor dat ze met veel vechtlust aan de therapiesessies begint, terwijl Marnix meer op de achtergrond blijft.

In de individuele gesprekken geeft Marnix uiting aan zijn diepe twijfels en schuldgevoelens. Hij heeft het over zijn huidige verliefdheid die hij wil opbiechten tijdens de sessies, wat al snel gebeurt. Het maakt Katelijne nog strijdvaardiger. Als ik het als paniek omschrijf, wordt ze boos. Als ik zeg dat dat normaal is, dat het voor haar ondenkbaar is dat hun wereld op instorten staat, begint ze te huilen.

Marnix voelt zich ongemakkelijk, sust haar en zegt dat hij haar niet wil kwetsen. Uit zijn lichaamstaal spreekt schuldgevoel. We hebben het over de betekenis van verliefdheid in een relatie. Dat die er komt als er te weinig relatie is, maar ook bij een teveel aan relatie. Dat begrijpt Katelijne. ‘Ik wil hem alle vrijheid geven, als hij maar blijft.’

We praten over de betekenis van ‘geaardheid’, want Marnix vermoedt eerder aangetrokken te zijn tot mannen. Katelijne weerlegt. ‘We zijn toch al die jaren blijven vrijen!’ Waarop hij aangeeft dat zijn fantasieën en gevoelens nu anders zijn. Waarop Katelijne aangeeft dat het een keuze blijft wat je met die gevoelens doet. Katelijne wil hem alle tijd geven. Ze suggereert de vriend uit de weg te gaan en Marnix volgt.

Ik hoor het koppel een aantal maanden niet, tot Marnix zich opnieuw aanmeldt, alleen. Zijn gevoelens zijn alleen maar dwingender geworden en recent is er ook meer gebeurd. Hij voelt zich enerzijds erg voldaan, maar heeft ook een immens schuldgevoel. Nu komt ook naar boven dat Marnix zich al langere tijd niet aangetrokken voelt tot zijn vrouw, en dat dat misschien wel nooit zo was. ‘We vrijen omdat dit belangrijk is voor haar.’

Hij is Katelijne ook meer gaan ervaren als louter een ‘moeder’. Zorgzaam, maar ook erg bepalend. ‘Ik voel me verstikt.’ Uiteindelijk beslist Marnix om een tijdje alleen te gaan wonen, uit te zoeken wat hij echt wil. Een paar maanden daarna spreken we elkaar nog een keer. Het contact met de vriend is stopgezet, maar Marnix heeft wel de scheiding aangevraagd. Katelijne verzet zich op alle mogelijke manieren.

Hij is ondertussen ook verliefd geworden op een andere vrouw. Als ik suggereer dat zijn twijfels over zijn geaardheid meer een vluchtroute uit zijn symbiotisch aanvoelend huwelijk was, vindt hij dat een verhelderend inzicht. ‘Omdat ik zo conflictvermijdend ben, vond ik het moeilijk om Katelijne af te wijzen. ‘Een andere geaardheid’ zou minder kwetsend voor haar zijn dan haar in de steek te laten.’”

Uit: Libelle 51/2022

LEES OOK:

• SOS relatie: “Hoe meer ik thuis ben, hoe meer ik voel wat er thuis níét is. En hoezeer Veerle en ik naast elkaar leven”
• SOS relatie: “Ik voel dat ik vaak bevestiging nodig heb en die dan op een niet zo positieve manier probeer te verkrijgen”
• SOS relatie: “Het voelt alsof ik tussen hem en mijn dochters moet kiezen, dat kan toch niet de bedoeling zijn?”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!