Snel verliefd nadat je partner overleden is, kan dat wel?
Wie na de dood van een partner snel opnieuw verliefd wordt, zit vaak met gemengde gevoelens. Kan dat eigenlijk wel? En wat zullen de mensen denken? Relatietherapeute Rika Ponnet stelt gerust.
Je partner verliezen, haalt je hele leven onderuit. In die vaak eenzame periode van rouw, lijkt er alleen maar plaats voor verdriet. Of toch niet? Wat als er net dan iemand op je pad komt, voor wie je gevoelens krijgt? Hoe verwarrend is dat dan?
Rouwen en verliefd zijn tegelijk, kan dat?
Relatietherapeute Rika Ponnet: “Dat gaat zelfs heel vaak samen, maar blijkbaar aanvaarden we dat makkelijker na een echtscheiding. Alsof je na een overlijden voor jaren gebukt moet gaan onder treurnis en zwartheid. Ik stel in mijn praktijk vast dat als een relatie goed is geweest, net dán mensen vaak snel in staat zijn om door te gaan met het leven. Vaak ook omdat de partner daar bij leven expliciet zijn toestemming voor gegeven heeft, wat ik overigens vind getuigen van veel liefde.
Daarbij komt nog dat je in een rouwperiode vaak heel gevoelig bent voor alles wat binnenkomt, of het nu mooie muziek is of de aandacht van een ander. Als een soort antigif voor wat je overkomen is. Als je dertig bent en je hebt jonge kinderen, bijvoorbeeld, dan dwingt het leven je om vooruit te gaan. Als je dan ’s avonds iemand hebt die naar je luistert, en je kunt die persoon ook echt een plek geven in je leven, dan begrijp ik dat heel goed. Dat doet niets af aan het verdriet dat er is om de overleden partner.”
Het is niet omdat je iemand anders een plek geeft in je leven, dat je geen verdriet meer hebt om je overleden partner
Soms hebben vrienden en familie van de overleden partner het daar bijzonder moeilijk mee. Hoe komt dat?
“Het is natuurlijk niet makkelijk als je bijvoorbeeld je zoon verloren hebt om je schoondochter zo snel al met een andere man te zien. Soms gaat het om projectie: ‘Stel dat ik sterf en mijn vrouw heeft binnen het halfjaar iemand anders, hoe graag heeft ze mij dan gezien?’ Ik begrijp zo’n reactie ook wel. Wellicht zegt het oprecht iets over je eigen rouwproces en gemis.”
Sommige mensen die snel opnieuw verliefd worden, voelen zich daar schuldig over. Hoe ga je daarmee om?
“Wat betekent dat schuldgevoel? Vaak gaat het erom dat je een beeld hebt van hoe een mens hóórt te reageren op het overlijden van z’n partner, en je daar een contrast ziet met je eigen gedrag. Aan de ene kant denk je: als ik hem echt graag gezien heb, dan moet ik minstens een paar jaar treuren. Maar nu merk ik dat ik al na een aantal maanden in staat ben om opnieuw verliefd te worden.
Er is veel onderzoek gedaan naar rouw, en het verwerken van verlies is een hyper-individueel verhaal. Daar kan niemand over oordelen
Dat is een moeilijke innerlijke dialoog. Wat verwacht ik van mijzelf? Versus: Hoe gedraag ik mij in de realiteit? Maar er is geen enkel schuldgevoel nodig, want wanneer zou liefde fout kunnen zijn? Je bedriegt niemand. En wie bepaalt trouwens wat (te) snel is? Mensen hebben soms het gevoel dat ze verantwoording moeten afleggen, maar niemand hoeft te oordelen over een ander.”
Hoe kun je als omgeving het beste reageren?
“Je mag als omgeving echt wel uitspreken dat je iemand nog heel hard mist en het op dit moment moeilijk vindt om al iemand anders in beeld te zien. Maar zeg ook dat je het de ander volledig gunt. Het is ook niet omdat de ander schijnbaar verder gaat, dat er geen diep verdriet is.
Door je eigen gemis uit te spreken, geef je de ander de kans om uit te spreken dat die er zelf ook mee worstelt, maar dat het hem of haar nu eenmaal overkomen is. Dan heb je een heel ander gesprek dan wanneer je praat over wat hoort en wat niet. Er is heel veel onderzoek gedaan naar rouw, en het verwerken van verlies is een hyper-individueel verhaal. En daar kan niemand over oordelen.”
