Sara

Groeten uit Zweden: “De school is al om 14 uur gedaan, maar er is geen vrije woensdagnamiddag”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 42, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (14) en Stina (11). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

“Om hoe laat moet je Stina op school ophalen?”, vraagt mijn papa die voor een weekje op bezoek is in Zweden. “Om 14 uur”, antwoord ik. Voor ons is het intussen de gewoonste zaak van de wereld dat de kinderen al zo vroeg klaar zijn met school. Een traditionele lesweek met een vrije woensdagnamiddag kennen ze hier niet. Daartegenover staat dat Stina elke dag rond 14 uur klaar is, Elias een uurtje later.

Woensdagnamiddag naar school in België?

Vorige week las ik vol interesse het voorstel van Walentina Cools, voorzitter van de Onderwijsvereniging van Steden en Gemeenten (OVSG), in De Morgen. Zij stelde voor om ook in België af te stappen van het klassieke systeem en tieners ook op woensdagnamiddag les te laten volgen. Dat zou enerzijds een creatieve oplossing zijn voor het lerarentekort, maar het geeft de school ook de kans om de leerlingen op andere dagen later te laten starten of vroeger te stoppen met de lessen.

“Je ziet dat de kinderen hier al erg jong een stuk zelfstandiger zijn”

“Hoe regel je dat dan, praktisch gezien?” was de vraag die ouders zich meteen stelden. Eentje die ik ook vaak voorgeschoteld krijg, aangezien de school hier ook een stuk vroeger eindigt. Tot een bepaalde leeftijd kunnen de kinderen naar de fritids een opvangsysteem dat je kunt vergelijken met de voor- of naschoolse opvang die je in België  kent.

Toch zie je dat veel kinderen al erg jong een stuk zelfstandiger zijn. Stina’s vriendinnetjes, nu 11, gaan allemaal alleen naar huis. Te voet, met de fiets of met de bus. De meesten van hen doen dit al enkele jaren. Dé reden waarschijnlijk waarom je de schoolgaande jeugd al vanaf hun 7de met een smartphone in de hand ziet lopen. Even naar mama bellen om te zeggen dat ze goed zijn aangekomen. 🙂 Vervolgens hebben ze de rest van de namiddag vaak het rijk voor zich alleen, tot de ouders thuiskomen van het werk.

Alleen met de bus naar huis

Ook bij Stina voel ik lichte weerstand als ik haar plichtsgetrouw kom ophalen. Cool is het natuurlijk niet, een mama die je staat op te wachten terwijl de rest gezwind met de fiets vertrekt. Twintig kilometer fietsen, waarvan de grootste stukken langs een donker fietspad, is niet haalbaar, maar de optie om alleen de bus te nemen ligt op tafel. Er zit blijkbaar toch nog een stukje twijfel in mijn intussen verzweedst meisje. Intussen zweren we bij een Belgisch compromis en wandelt ze een keer per week vrolijk mee naar het huis van een van de vriendinnen, om samen te ‘chillen’, tot ze het oké vindt om opgehaald te worden.

“stina geniet zichtbaar van de extra vrije tijd tussen het einde van de schooldag en de avondrush”

Waar alvast geen twijfel over bestaat is dat ze zichtbaar geniet van de extra vrije tijd die ze heeft tussen het einde van de schooldag en het begin van de avondrush, al dan niet gevuld met trainingen of andere hobby’s. Alleszins iets om over na te denken, die woensdagnamiddag opgeven om de rest van de week wat flexibeler te zijn.

Groeten uit Zweden!

Sara

NOG MEER VERHALEN UIT ZWEDEN:

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."