Voetbalmoeders schrijven een brief aan hun ‘duiveltje’: Dries Mertens
“Dag Dries! Weet je waaraan ik de laatste tijd vaak terugdenk: aan het filmpje dat je mij voor Moederdag stuurde. Je zat op je terras in Napels, waar je woont en voetbalt, met achter je een overweldigend zicht op zee en in de verte de Vesuvius. Je vertelde me hoe graag je daar bent, en dat je dat allemaal aan ons te danken hebt.”
“Je vader en ik hebben misschien een rol gespeeld in je voetbalcarrière, maar zonder je talent en doorzettingsvermogen speelde je nu geen EK in Frankrijk en maakte je geen deel uit van een van de Italiaanse topclubs. Je bent altijd erg behendig en snel geweest met de bal, net als je oudste broer. Als kind bracht je uren door op het grasveld naast ons huis. Je speelde liever voetbal dan dat je ernaar keek op televisie of in het stadion en in vriendenboekjes schreef je altijd dat je ‘profvoetballer’ wilde worden.”
Niet meer skiën
“Ondertussen weet je dat je niet zomaar profvoetballer wordt. Je hebt er veel voor opgegeven: je zat een tijdje bij de scouts, maar op kamp gaan in augustus zat er niet in, omdat je dan moest trainen voor het nieuwe seizoen. Elk jaar gingen we skiën met de hele familie, maar door het risico op blessures moest je dat laten gaan. Jij morde geen seconde. De dag dat je stopt als profvoetballer, boek jij een skivakantie. Dat weet ik wel zeker.”
“Je timmerde in Nederland verder aan je voetbalcarrière. En hoewel je het écht goed deed, keerden telkens dezelfde opmerkingen terug: voor de Nederlanders was je de kleine Belg en Belgische commentatoren twijfelden net iets te vaak aan je mogelijkheden. Ik vond dat vervelend en jij was die kritiek ook beu. Maar het maakte je strijdlustig en kijk nu: je hebt een contract met een topclub onder de arm. En binnenkort speel je op het EK met de Rode Duivels. Ik tel mee af met jou naar een onvergetelijk voetbalavontuur!”
Kus, je liefste moeder.
Bron: Els De Ridder voor Libelle, Beeld: Libelle