Interview Christel Van Dyck

1961-1971 Een levendige fantasie

“Ik wilde alles regelen, had verantwoordelijkheidsgevoel en was volgens mijn zussen een beetje bazig. Een typisch oudste kind, dus. Perfectionistich ook. Als oudste zijn alle ogen op jou gericht, want het is ook voor de ouders de eerste keer. (lacht) Dat heb ik met mijn eigen zonen gemerkt. De oudste krijgt veel aandacht, de volgende twee verdwijnen meer in de plooien van het bestaan. Mijn ouders waren strenger voor mij dan voor mijn twee zussen. Discipline en schoolresultaten waren belangrijk, maar het leek soms of ze daar bij mij meer wakker van lagen dan bij mijn zussen.”

1971-1981 Verliefd, verloofd en flower power

“De eerste keer dat ik smoorverliefd werd, was in het tweede leerjaar. Ik word nogal snel verliefd, ben romantisch van aard, maar geen flierefluiter. Mijn eerste echte vriendje, leerde ik kennen op mijn veertiende, en we zijn twee jaar samen geweest. Dat is lang, op die leeftijd. Daarna volgde weer een periode van vaste verkering, en met mijn derde lief ben ik getrouwd. Ik ben heel trouw, maar ik kan vooral geen afscheid nemen.”

1981-1991 Huisje, kindje, carrière

“Zodra ik afgestudeerd was, moest ik een beslissing nemen. Mijn punten waren niet goed genoeg voor een academische carrière. Ik heb ook echt afgezien toen ik mijn thesis moest schrijven, dus dat was sowieso mijn ding niet. Ik wilde graag iets met boeken doen, maar had geen idee wat. Omdat ik nog geen afscheid wilde nemen van het studentenleven, heb ik nog een jaar communicatie gedaan. Tijdens een stage op de VRT kwam ik terecht bij Kathy Lindekens die toen “Sportmarathon” op Radio 1 presenteerde.”

1991-2001 Een zware periode

“Zwanger worden ging niet vanzelf. Het is eigenlijk ongelofelijk dat ik drie kinderen heb. Ik was er in het begin compleet op gefixeerd en wilde het liefde meteen de maand erop zwanger zijn. Maar zo snel ging het niet. Ik was dolblij toen het voor het eerst lukte, maar het werd een miskraam, mijn wereld stortte in. Het duurde een hele tijd voor ik weer zwanger was. Het gevoel dat ik had toen mijn oudste geboren werd, kan ik niet met woorden beschrijven. Zo overweldigend en fantastisch was het. Drie maanden later was ik ongepland weer zwanger en dat werd weer een miskraam. Een heel dubbel gevoel. Dolblij was ik met mijn eerste zoon, intriest om de verloren baby.”

2001-2011 De diagnose, de chemo, het herstel

“Mijn tweede man is een paar jaar jonger dan ik, en we hebben er bewust voor gekozen om te trouwen. Het voelde gewoon goed. Ik wilde ook graag een kind van hem. Het werd weer een zoon, en dat vond ik prima. Toen ik zwanger was, had ik zelfs geen meisjesnaam. Ik heb met mijn jongste zoon dezelfde fouten gemaakt. Ik presenteerde elke morgen “De Zevende Hemel“, vertrok om kwart voor zes om de files te vermijden, maar wilde de rest van de dag elke vrije minuut bij mijn kind zijn. Als ik dat niet deed, zou ik een slechte moeder zijn, vond ik. Ik heb in 207 een jaar niet gewerkt, omdat ik ziek was. Borstkanker. Natuurlijk was ik kapot van die eerste diagnose.”

Lees het volledige interview met Christel Van Dyck in Libelle 08 (24 februari 2011)