Interview Marcel Vanthilt

Door De Redactie
Terwijl jij in vakantiemodus onderuitzakt op de bank, ontvangt Marcel Vanthilt deze zomer weer hopen boeiende gasten in zijn Villa. Maar hier mag hij zelf uitgebried het (spreek)woord voeren.

Quote van de week: "Hoe groter de mond, hoe kleiner het ventje erachter. Dat geldt zeker ook voor mij."

 

De kleren maken de man

Door de kleurrijke, soms ronduit exuberante pakken die je draagt, spat je van het scherm. Ga jij ook wel ’s in joggingpak naar de bakker?

“Nee, ik heb geen joggingpak. Ik vind het gewoon leuk om met kledij bezig te zijn. Waar die liefde voor uitbundige pakken vandaag komt, weet ik niet. Misschien heb ik de gewoonte in Londen opgepikt? Ik heb er een tijdje gewoond en daar lopen flink wat dandy’s rond. Heerlijk vind ik dat, mensen die uit de band springen. Zeker op televisie moet dat kunnen.”

Een gegeven paard kijk je niet in de bek

Je Villa staat deze zomer in Dendermonde en Roeselare. Bij de voorbije edities werd je door de lokale bevolking overladen met geschenken. Waar verwacht jij je nu aan?

“Ah! Misschien krijg ik wel alle dagen Rodenbach uit Roeselare? Dat bier wordt daar gebrouwen. Vooral eet- en drinkbare cadeaus zijn fijn, dan helpt de voltallige redactie om ze weg te werken. Maar vorige zomer heb ik ook een set Marcellekes van Damart in dank aanvaard, ze zijn me deze winter goed van pas gekomen. Maar ik verwacht dat niet hé. Al die geschenken vind ik een beetje gênant.”

Schijn bedriegt

Je lijkt een vrolijke Frans, maar ik heb je al meermaals horen verklaren dat je vaak piekert. Waarover zoal?

“Over de zinloosheid van het bestaan. Soms kan ik me daar niet overzetten, ik heb er gemiddeld één keer per week zwaar last van. “Man, waar is dit allemaal goed voor?”, denk ik dan. Op zo’n momenten moet ik mezelf tegenhouden. Daar moet je niet te ver in gaan of je gooit je van een brug. En dat is ook de bedoeling niet.”

De appel valt niet ver van de boom

Welke trekken van jezelf herken je in Victor en Arthur?

“Ze zijn allebei humeurig, koppig en grappig en ontzetten taalvaardig. Daar sta ik soms van te kijken. Ik heb dat van mijn vader, die schreef columns en toneelstukken. En hij sprak heel graag in het openbaar. Mijn zonen zijn negen en vier en ze hebben dat dus ook al.”

Lees het volledige interview met Marcel Vanthilt in Libelle 25 (23 juni 2011)

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."