Lezeres in het buitenland: “En plots kwamen we in één grote zandbak terecht” (lacht)

Steeds meer Belgen zoeken hun geluk in het buitenland. Stefanie is één van hen: zij verhuisde twaalf jaar geleden naar het Midden-Oosten, voor de job van haar man Stijn.

Reiskriebels

Stefanie (36): “Ik was een jaar of twintig toen ik voor het eerst helemaal alleen de wijde wereld introk. Of toch de wijde stad New York, waar ik een paar maanden aan de slag ging als au pair. Eén keer terug thuis had ik de smaak goed te pakken. En toen wist ik zeker: op een dag vertrek ik, want de zin in avontuur was groot.

Tot ik Stijn leerde kennen. Een man die wist wat hij wilde in het leven, en een avontuur in een onbekend land, stond helemaal niet op z’n planning. (lacht) Gelukkig stond hij er snel voor open en kreeg hij ook zin in zo’n buitenlands avontuur.

Onweerstaanbaar aanbod

Toeval of niet, Stijn vond zijn ideale job bij een Belgische bouwonderneming die heel wat projecten in het buitenland deed. En jawel, een kleine twaalf jaar geleden kreeg hij te horen dat hij naar het Midden-Oosten mocht gaan. Oorspronkelijk stond hij op een groot project in Qatar, maar dat sprong al snel af. Uiteindelijk werd het Abu Dhabi, waar Stijn ging helpen bouwen aan het grootste dak uit aluminium, voor Ferrari World.

Een kans die we niet zomaar konden laten passeren. Ook al hadden we het naar onze zin in ons appartementje aan de rand van Brugge. Stijn leefde voor z’n job, het was alles of niets. Er leken onmiddellijk enkele mogelijkheden in het Midden-Oosten, en hoewel we niet veel van het land afwisten, zeiden we volmondig ja, zonder veel getwijfel.

Gemengde gevoelens

In december moest Stijn al op de werf in Abu Dhabi staan, dat betekende dat we slechts twee maanden hadden om alles te regelen. Gelukkig nam het bedrijf waar Stijn aan de slag was heel veel voor haar rekening. Van de hele papierwinkel moesten we ons niets aantrekken, en we moesten ons ook niet suf zoeken naar de ideale stek. Het enige wat ik moest doen was ontslag nemen, en afscheid nemen van familie en vrienden, natuurlijk.

En dat was toch met gemengde gevoelens. Iedereen was uiteraard heel enthousiast en zag zichzelf al door de woestijn rijden, of ronddwalen in de grootste steden en lekker luieren onder een palmboom. (lacht) De familie stond helemaal achter ons, al beseften ze wel dat ze ons voor een stukje ‘kwijt’ waren. Abu Dhabi is niet bij de deur. Het afscheidsfeestje was er eentje met gemengde gevoelens. Al was het enthousiasme zo groot dat we geen seconde meer hebben getwijfeld.

Een roze taxi

In december 2008 was de grote dag. Stijn was een week eerder al vertrokken, en had me al helemaal warm gemaakt voor het avontuur. Met heel veel kriebels en een gezonde dosis stress, stapte ik op het vliegtuig. Om een paar uur later opgepikt te worden door een roze taxi, speciaal voor vrouwen. Ik herinner me nog goed dat ik mijn ogen niet kon geloven toen we door de stad Dubai reden. Zo indrukwekkend. Onderweg naar Abu Dhabi reden we letterlijk door één grote zandbak. (lacht)

De eerste maand was behoorlijk pittig. Stijn was meteen aan de slag gegaan en maakte heel lange dagen, terwijl ik achterbleef in het appartement waar we tijdelijk verbleven. Soms had ik het gevoel dat ik er helemaal alleen voor stond, en dat ik alles in m’n eentje moest ontdekken. Maar dat hield het tegelijk ook spannend.

Van twee naar twaalf jaar

Het idee was om na twee à drie jaartjes terug te keren naar onze vertrouwde omgeving. Maar we hadden het zo ontzettend leuk samen, dat we beslisten om nog wat langer te blijven. Intussen werden we ook de trotse ouders van Sem en Sien. We zouden terugkeren als de oudste in het eerste leerjaar startte. Dat is toch net even anders uitgedraaid. Ik vond zelf een leuke job, Stijn kon projecten doen waar hij altijd al van droomde en de kinderen hadden het ontzettend naar hun zin, dus bleven we nog wat langer.

Maar nu, na twaalf jaar geschipperd te hebben tussen Abu Dhabi, Dubai en Oman, hebben we nood aan een nieuwe uitdaging. De volgende bestemming: België. Enkele jaren geleden bouwden we al een huis, zodat we meteen een eigen stek zouden hebben wanneer we zouden terugkeren. Nu de kinderen tien en negen jaar oud zijn, is het tijd voor een nieuwe start.

Afscheid in mineur

In de zomer is het zover, dan beginnen we aan een nieuw hoofdstuk. Al zal het even wennen zijn. De laatste vijf jaar in Dubai voelde ik me er echt thuis. Sem en Sien zijn alleszins héél enthousiast. Al kennen ze België enkel en alleen van zomervakanties, waar alles leuk is, de zon schijnt en de schoolpoorten dicht zijn. (lacht) Dat wordt aanpassen. Waar ze vroeger school liepen met meer dan duizend andere kinderen, zal het nu een stuk minder zijn. Zonder zwembad, tennisveld, looppiste, voetbalveld en lessen in het Engels, Frans en in het Arabisch. Benieuwd of ze snel hun plekje gaan kunnen vinden.

Het jammere is dat het een afscheid in mineur zal zijn, dankzij het coronavirus. De kinderen zijn intussen aan hun twaalfde week homeschooling bezig, de scholen blijven sowieso dicht tot in september. Afscheid nemen van hun vriendjes en de juffen, dat zal niets groots worden. En ze beseffen maar al te goed dat ze hen waarschijnlijk nooit meer terugzien. Ook Stijn en ik hadden nog een kleine bucketlist die we graag wilden afwerken vóór de grote terugkeer. Jammer, maar we hebben tal van mooie herinneringen om op terug te vallen. Die laatste weken gaan voorbij zijn nog voor we het zelf goed en wel beseffen. En daar willen we met ons viertjes nog het allerbeste van maken.”

Het land van pracht en praal

Het grootste cultuurverschil: “Op twaalf jaar tijd is Dubai heel westers geworden, de regels minder strikt. Al moet je wel volgens de regeltjes nog steeds je schouders en bovenbenen goed bedekken en mogen ook expats tijdens de ramadan niets eten of drinken in het openbaar.”

Het grote voordeel: “De nieuwe cultuur, een heel nieuwe leefwereld. Je gaat echt met andere ogen naar de wereld kijken. Dat we maar liefst in negen verschillende huizen hebben gewoond op die twaalf jaar, hield de spanning erin.”

Het grote nadeel: “Stijn en ik hebben bijna alles met ons twee moeten doen. En dat terwijl mijn man héél lange dagen maakte en er geen oma of opa in de buurt was die even op de kinderen kon passen. Genoeg mensen denken dat ik elke dag onder een palmboom op het strand lig, maar ook ik sta elke dag om half zes op om de lunch van de kinderen klaar te maken.”

De levenskwaliteit: “In Dubai en Abu Dhabi konden we zeker niet klagen, in Oman was het wel wat minder. Het is een fantastisch land om rond te reizen, maar overdag valt er helemaal niets te beleven.”

De grootste blunder: “In Oman wilde ik op een dag nog snel naar de supermarkt voor ik de kinderen ging halen op school. In alle haast vertrok ik, om zeker niet te laat aan de schoolpoort te staan. Ik was nog maar een paar seconde in de winkel, toen een man in het Arabisch begon te roepen. Bleek dat mijn shortje net iets té kort was. Ik heb nog nooit in mijn leven zo snel boodschappen gedaan als toen.” (lacht)

De aangenaamste verrassing: “Hoe makkelijk het leven kan zijn. Het land is écht gemaakt voor expats als wij.” (lacht)

Het moeilijkste moment: “Elke zomer opnieuw afscheid nemen van familie en vrienden, na een deugddoend bezoek. Als ik zie hoe de oma’s en opa’s hun kleinkinderen stevig vastpakken, wetende dat het maanden duurt voor ze elkaar terug zien, dan breekt dat je moederhart wel.”

Het grootste gemis: “De seizoenen, en dan vooral zo’n ijskoude winter met pakken sneeuw. De kinderen missen vooral hagelslag op de boterhammen en lekkere chocolade.”

Spijt? “Zeker niet! Het is een avontuur dat we nooit meer vergeten, al keren we binnenkort wel terug. Na twaalf jaar in het Midden-Oosten hebben we nood aan een nieuw avontuur. Dit keer in België.”

LEES MEER VERHALEN VAN BELGEN DIE ONS LAND ACHTERLIETEN:

• “Van zodra we de oprit opreden, vielen de mondjes van de kinderen open… Dat zei genoeg” (lacht)
• “De lockdown was ideaal om in en rond het huis te klussen, de B&B zag er nog nooit zo gezellig uit”
• “Op 29 maart 2019 vertrokken we. Ik wou vóór mijn 40ste verjaardag thuis zijn, in Spanje”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!