Uitgetest: met de Libelle-cruise langs de Noorse fjorden

Door Sofie Goossens

vandaag

Ze was bang om zeeziek te worden, maar dat werd redactrice Sofie gelukkig niet, want tijdens een cruise is er massa’s te zien en te doen! Van smikkelen van de scheepsbuffetten tot varen tussen wonderlijke kliffen.

“Zeg nooit boot tegen een schip”, waarschuwt Rudi, de gids die ons op deze reis zal vergezellen. Al van ver doemt ze in de haven op: de MSC Poesia. Een blinkend witte mastodont van bijna driehonderd meter lang en zestien dekken hoog. Dit zeebeest zal ons naar dat langgerekte stukje Scandinavië boven aan de wereldkaart varen: Noorwegen. Land van woeste watervallen, diepe fjorden, en hier en daar een trol.

Wie nog nooit een zeecruise heeft gedaan, kan de eerste dag wat duizelen. Dat is bij mij alleszins het geval. Het schip binnenkomen, is ronduit indrukwekkend en de hoeveelheid spiegels, glittertrappen en zebratapijtjes doet me even knipperen met de ogen.

Maar eerst moet ik op zoek naar kajuit 10228. De doolhof van gangetjes doet me denken aan filmklassieker ‘Titanic’. Alleen zwemt Leonardo DiCaprio hier niet door de gangen, maar word ik begroet door Bryan, de uiterst attente kamerjongen. Hij zal elke dag de kajuit poetsen en als ik een vraag of hulp nodig heb, staat hij paraat. Hij leeft hier al maanden op zee en weet dus een ietsiepietsie beter dan ik waar stuurboord en bakboord zijn, en waar ik het juiste restaurant vind of het zwembad op het dek.

1/3

2/3

3/3

1/3

2/3

3/3

Dat lijkt simpel, maar plots duik ik zomaar op in de wellness-spa, in de neus van het schip, in plaats van aan de achterkant. Ik maak van de gelegenheid gebruik om een kam te kopen – dat kan hier allemaal –, want die ben ik vergeten. En op een cruiseschip kan je haar toch best een beetje goed liggen. Vooral ’s avonds dan, bij het diner.

Overdag op het dek steekt het niet zo nauw; die middag staat er zo een wind dat ik terug binnenwaai met een kapsel dat lijkt op het nest van een woelmuis. Aangezien Libelle volgend jaar een gelijkaardige cruise plant voor onze lezeressen, en ik het geluk heb om die nu al uit te testen, is bij deze mijn eerste tip: breng zeker een haarkam mee, om alles in de plooi te houden.

Tien trollen en een rustieke schouw

Wanneer ik de volgende ochtend de gordijnen van mijn kajuit open, blijkt dat we intussen de haven van Stavanger zijn binnengegleden, een stad in het zuiden van Noorwegen. Vanop mijn balkon zie ik in de verte bergen en eilandjes verspreid in de stille wateren.

Niet zo veel later stappen we over op een authentieke houten schuit en varen we de prachtige Lyse-fjord in. Links en rechts van ons worden de muren van graniet steeds steiler en hoger, tot we aan ‘Pulpit Rock’ komen, ook wel de ‘Preekstoel’ genoemd – een iconisch plat stukje rots dat 604 meter boven ons uittorent. Je kunt ernaartoe wandelen, maar wij hoeven alleen maar naar omhoog te kijken om dit natuurschoon te bewonderen. Hoe makkelijk is dat. Het enige risico is een stijve nek achteraf.

1/6

2/6

3/6

4/6

5/6

6/6

1/6

2/6

3/6

4/6

5/6

6/6

Wanneer we terug aan land zijn, kom ik mijn eerste trol tegen, in een souvenirwinkeltje in Stavanger welteverstaan. Trollen horen bij Noorwegen zoals frieten bij België en de lelijke wezentjes smukken hier vele sprookjes en legendes op. Karina, een mede-reizigster, bekent dat ze ooit tien trollen gekocht heeft voor op haar rustieke schouw. Zelf hou ik mijn Noorse kronen in de portemonnee. Trollen horen in de bergen, en daar mogen ze van mij blijven.

Maar het hoogtepunt qua fjorden en trollen komt de dag nadien. We liggen aangemeerd in het sprookjesachtige dorp Eidfjord en de mist hangt als een sfeervol gordijntje over de heuvelflanken. Vandaag op de planning: een rit op de bekende Flåmtrein. Het halve schip wil dit meemaken, maar de organisatie loopt gesmeerd en we zitten algauw netjes op de bus, onderweg naar Flåm. De meren zijn als spiegels en het landschap is zo puur en schoon dat het lijkt alsof Mr. Proper hier met zijn wonderspons is langsgekomen.

1/4

2/4

3/4

4/4

1/4

2/4

3/4

4/4

Wanneer we over de Hardangerbrug rijden, met zijn dikke kilometer lengte een van de langste suspensiebruggen ter wereld, is het smaragdgroene water onder ons wel vijfhonderd meter diep. “Da’s wel heujl diep, hè Rudi, amaai!” De vrouw achter mij in de bus kan haar verwondering maar moeilijk onderdrukken. Wanneer we de Vallaviktunnel induiken, wordt de opwinding haar bijna te veel: “Rudi, kíjk eens, al die lichtjes! Amaai, en zelfs een rotonde hier in de tunnel, niet te geloven!” Jazeker, dat was een memorabele tunnel, bijna acht kilometer lang, volledig uitgehouwen in de bergen, en vol groene en blauwe lichtjes, als ode aan het noorderlicht.

We rijden verder langs de Stalheimskleiva, de steilste weg van Noorwegen, met een paar haarspeldbochten om u tegen te zeggen, om daarna op de langverwachte Flåmsbana te gaan sporen, een van de mooiste treinritten ter wereld wordt gezegd. Een panoramische houten trein rijdt ons al piepend en kreunend de bergen door, waar ranke watervallen de diepte in storten.

Tijdens een stop duikt in de verte plots ‘Huldra’ tussen de rotsen op, een trol die de gedaante van een mooie vrouw heeft aangenomen en die met haar gezangen alle mannen verleidt. Een beetje toeristisch is het wel, maar ook ontroerend mooi. En op de terugweg zitten alle mannen terug op de trein. Oef, want het schip wacht nooit op laatkomers.

Zwieren met servetten

Sommige mensen vinden het teleurstellend als ze ‘De Kleine Zeemeermin’ zien in Kopenhagen. Omdat ze zo klein is. Maar tja, daarom heet ze ook zo, denk ik. Alleszins, het beroemde standbeeldje – dat een ode is aan de Deense sprookjesschrijver Hans Christian Andersen – is een fijn vertrekpunt om langs het water zo de stad in te lopen tijdens onze vrije namiddag. Inderdaad, aan het staartje van de cruise passeren we even langs Denemarken en haar hoofdstad.

De fonteinen aan het koninklijk paleis Amalienborg sproeien vrolijk en heel Kopenhagen lijkt vandaag te varen, fietsen of zwemmen. Het leven bruist rond de grachten in de hippe wijk Christianshavn, en ook in Nyhavn zitten de terrassen vol aan de kleurige gevels. Ik vind dit zelfs verdacht veel lijken op die snoepjeskleurige Handelskade in het tropische Curaçao. Alleen vind je hier blonde mannen en haring.

Ik kan de lokroep van de vele restaurantjes met hun smörrebröd niet weerstaan en eet een ‘lunch platter’ met garnalen en haring-salade. Heerlijk.

1/4

2/4

3/4

4/4

1/4

2/4

3/4

4/4

’s Avonds schuif ik met mijn buik nog vol aan bij mijn vaste tafel, 504. Het is ‘White Night’, en dan mag iedereen in het wit komen dineren. Opletten voor vlekken, dus. Pande en Kandika, de obers die elke avond onze tafel bedienen, beginnen de focacciabroodjes gedrenkt in olijfolie aan te voeren en ik prop er op het eind nog een limoncello-cake bij. Firmin, mijn tafelgenoot, die elke avond drie bollen ijs eet als dessert, spreekt uit wat iedereen denkt: volgende week moet ik op dieet.

In Kopenhagen smul ik van smörrebröd, en keer ik voldaan terug naar het schip, waar nog een driegangenmenu volgt

En dan weerklinkt plots het lied ‘Bamboleo’ van The Gipsy Kings en zwiert het hele restaurant met witte servetten boven het hoofd. Een must op een cruise! Maar daarna is mijn pijp uit. Ik zou nog naar de theatershow kunnen gaan die avond, naar de tangoles, de juwelenverkoop, de sudoku-challenge, de yogales of de gratis haaranalyse. Maar ik ga naar de bar, vraag een cocktail en ga ermee op mijn balkonnetje zitten. Het is halfnegen ’s avonds, stil en de zon gaat onder. Mijn sapje matcht geweldig goed met de oranjeroze gloed boven de oneindige zee. Ja, dit is echt het beste plekje van de hele cruise.

Top 3 van deze trip naar het Noorden

1. Prachtige treinreis op de Flåm-spoorlijn, met onderweg vele watervallen.
2. De gezellige stad Kopenhagen, met stops aan het koninklijk paleis en het levendige Nyhavn.
3. De Lysefjord-boottocht met ‘Pulpit Rock’, de iconische rots.

Nog nooit op cruise geweest?

Zie het als een drijvend all-inhotel: je kunt zoveel eten en drinken als je wilt aan boord. Enkel op alcoholische dranken staat een (ruime) limiet.
Je hoeft geen contant geld bij te hebben, dankzij de Cruise Card. Indien je iets wilt kopen aan boord, gebeurt dat hiermee. Aan land betaal je met de lokale munt of je normale bankkaart.
Boek je favoriete excursies op voorhand of ter plekke. Sommige uitstappen zijn populair, dus wees er op tijd bij.
Op een cruise zijn er altijd thema-avonden. Verwacht je aan ‘White Nights’ of ‘Eighties Nights’. De meeste passagiers hebben dus avondkledij mee. Ook sportkledij of zwemkledij zijn handig!
Verlaat je het schip overdag? Zorg altijd dat je op tijd terug bent, want het schip vertrekt zonder pardon.

Deze reis beleven met Libelle?

Droom jij er ook van om eens een echte cruise te maken, door diepe fjorden te varen en Noorse watervallen te bewonderen? Volgend jaar organiseert Libelle deze reis samen met Reizen Lauwers, van 23 tot 30 augustus 2026. Tijdens die cruise staan er naast de excursies die redactrice Sofie heeft gedaan ook een bezoek aan de charmante stad Kristiansand op het programma en voor de actievelingen een wandeltocht door de Noorse natuur.

Voel je het al kriebelen? Meer info vind je op libelle.be/noorsefjorden.