Spreekwoordelijk doorgelicht: Bent Van Looy
Quote van de week: "Ik dacht altijd dat het er voor mij niet in zat, een snor."
Wie niet sterk is, moet slim zijn
Hoe vaak word je nog aangesproken over ‘De Slimste Mens’?
Nog elke dag! Als ik in België ben, tenminste. Daarnet op de bus kreeg ik er weer een compliment over.
Straf voor iemand die zelf geen televisie heeft. Of is daar al verandering in gekomen?
Ik ben weliswaar opgegroeid zonder tv, maar in mijn twintiger jaren heb ik mijn schade ruimschoots ingehaald. Ik heb er toen ook één gekocht, maar die heeft intussen de geest gegeven. Het is er nog niet van gekomen om een nieuwe te halen, ik ben ook zo vaak weg dat ik het niet echt mis.
De kleren maken de man
Nog een neveneffect van je televisieoptreden: je bent tot een waar stijlicoon uitgegroeid.
Ook dat! Ik denk dat veel kijkers verrast waren om me in hun huiskamer binnen te krijgen. Ze vonden me er een beetje gek uitzien of zo, nochtans loop ik al jaren zo rond. Gaandeweg zijn ze hun mening gaan herzien, heel fijn dat die vooroordelen zijn weggevallen.
Waar komt je fascinatie voor kleren vandaan?
Als kind vond ik het al heel leuk om me te verkleden, ik ging me ook anders gedragen als ik een ander pak aantrok. Dat is nog steeds zo, zij het in mindere mate. Kleren zetten dingen in gang. Met een hele lange jas loop ik op een andere manier over straat dan met een colbert, snap je? Ik ben het wel, maar kleren brengen een ander facet van mijn persoonlijkheid naar voor. Ik gebruik ze om een sfeer te scheppen, ik vind het leuk om daarmee te spelen.
Hoge bomen vangen veel wind
Je snor heeft niet alleen voor- maar ook heel wat tegenstanders. Op facebook is er zelfs een antigroep.
Onbegrijpelijk! (lacht) Ik ben dol op snorren. De mijne heb ik laten groeien toen we in New York aan onze nieuwste plaat werkten. Mijn beste vriend woont daar en die heeft een pracht van een snor. Ik had al aanvaard dat het er voor mij niet inzat, want ik heb weinig baardgroei. Dus stimuleerde ik andere mensen om die van hen te laten staan in mijn plaats. Maar die vriend zei: ‘Probeer het nu zelf een keer. Niemand kent je hier, je hebt niks te verliezen.’ En voilà, toen gebeurde het. Een héél mooi moment.
Lees het volledige interview met Bent Van Looy in Libelle 33 (18 augustus 2011)