Terug in de tijd met Maaike Cafmeyer

"Ik kan heel verrukt naar het verleden terugkijken", vertelt de West-Vlaamse Maaike Cafmeyer (35). "Geuren brengen mij in één seconde terug naar een situatie. De geur van soep in de herfst geeft je bijvoorbeeld zo'n lekker zondagsgevoel. Dat melancholische heeft altijd in me gezeten. Met twee werkende ouders, ben ik voor een groot deel opgevoed door mijn grootmoeder, een weduwe."

Als ik één plaats terug zou kunnen bezoeken…

Maaike Cafmeyer: "Als ik iets terug wil zien, ga ik er gewoon naartoe. Maar d estreek waar ik enorm veel van hou, is waar mijn roots liggen. Waar mijn voorouders vandaag komen: de streek in West-Vlaanderen rond Loker, de Rodeberg, Kemmel,… Dat is nu eens een plaats die weemoed en nostalgie ademt uit elke porie van z'n grond. De eerste Wereldoorlog heeft daar enorm huisgehouden. En op de een of andere manier is het nog steeds alsof je de soldaten er kunt horen roepen."

Als ik één persoon terug zou kunnen ontmoeten…

Maaike Cafmeyer: "Als ik maar één persoon kon terugzien, zou het sowieso iemand zijn die gestoven is. Een priester die in onze school woonde. Ik ontmoette hem toen ik eind tiener, begin twintiger was. Ik zat op een college dat vroeger een internaat was waar de priesters inwoonden. Hij was een van de laatsten die er overbleven. Hij was een fantastische kerel. Hij had voor het priesterambt gekozen – hij is er ook bij gebleven – maar hij heeft daar enorm mee geworsteld. Het was een mens met enorm veel interesses. Daar hou ik van: mensen die oprecht geïnteresseerd zijn in anderen. Hij liet mij kennismaken met literatuur en muziek, maar even goed leerde ik bij hem whiskey drinken en sigaretten smoren (lacht).

Als ik één dag zou kunnen herbeleven…

Maaike Cafmeyer: "Dat zou de geboorte van mijn broertje zijn. Dat was zo'n fijn moment. Ik was 17 en heb het allemaal heel bewust meegemaakt. Maar weet je wat het vreemde is? Iets is mooi omdat je het niet meer opnieuw kúnt doen. De vergankelijkheid maakt het net mooi. Waarom is een bloem mooi? Omdat ze twee dagen later verwelkt is. Waarom is geluk zo fantastisch? Omdat je het niet kan pakken. Het is een kwestie van seconden. En dat is met situaties net hetzelfde."

Als ik één beslissing kon overdoen…

Maaike Cafmeyer: "Elke beslissing heeft mij geholpen om te zijn wie ik nu ben. Ik zou er dus geen veranderen. Maar afscheid nemen van een geliefde is altijd wreed hé. Als je uit elkaar gaat is dat…tja, kut met peren, hé (lacht flauwtjes). Je had je leven helemaal anders gezien en plots is die geliefde weg. Dan sta je daar en moet je helemaal opnieuw beginnen. In zo'n situatie kan je je heel eenzaam voelen. Maar goed…Daar geraak je ook over."

Lees het volledige interview met Maaike Cafmeyer in Libelle 48 (27 november 2008)