Ik beken: dit is mijn geheim

Bea (48):

“Het zat er al een tijdje aan te komen: het boterde niet meer zo goed tussen mijn zoon en zijn vriendin, met wie hij op dat moment zowat drie jaar samenwoonde. Maar toen zij het op een dag nogal bruusk uitmaakte omdat ze verliefd was geworden op iemand anders, kwam dat toch hard aan bij hem. Keihard. Toen hij het me in tranen kwam vertellen, heb ik hem in mijn armen genomen en getroost. En ik heb gezegd dat ik het vreselijk vond, voor hem, en dat het veel pijn deed om hem zo verdrietig te zien.

Wat ik er niét bij heb gezegd, is dat ikzelf in de eerste plaats opgelucht was, en dat ik mijn schoondochter nooit echt had gemogen, en dat ik blij was dat ze geruisloos en hopelijk voorgoed uit mijn leven verdween. Ik heb ook maar wijselijk verzwegen dat ik hoopte dat hij snel een ander meisje zou tegenkomen, met wie ik het wél goed zou kunnen vinden en dat goed zou zijn voor hem in plaats van hem voortdurend op zijn kop te zitten en te willen veranderen.”