Libelle’s Grote Afslankplan: Ivonna – week 22 & 23
Maandag 30 mei
De afgelopen dagen waren heel fijn. Luc voelt zich goed, zijn herstel verloopt vlot. We zijn weer helemaal verliefd! Reden om te feesten dus, en dat vertaalt zich ook op ons bord: de afgelopen dagen hadden we etentje na etentje, met ook een overheerlijke dessert. Terugschroeven is dus de boodschap.
Dinsdag 31 mei
Na de uitspattingen van het afgelopen weekend begon de dag sober: met mijn intussen vertrouwde glas met pitten, havermout, noten en vers sap.
Woensdag 1 juni
De lunch: kip met rijst en currysaus voor de echtgenoot, een bordje met verse avocado én een proevertje voor mij. Eindelijk lukt het me om opnieuw alles te kauwen met mijn nieuwe tanden, maar ik blijf nog voorzichtig… Vandaar de bescheiden maaltijd.
Vrijdag 3 juni
De echtgenoot bracht een verrassing voor me mee. Eerst verdween hij richting keuken, dan verscheen er een Magnum van achter zijn rug. Een mini, welteverstaan. Dus heb ik hem maar lekker opgesmuld!
Zaterdag 4 juni
Een fris slaatje, meer moet dat soms niet zijn. Ik ben gék op preischeuten, valt het op? 🙂
Dinsdag 7 juni
Een aanrecht vol verse groenten en fruit: zalig! Hier ga ik de komende dagen weer van genieten. In de vriezer zitten nog een paar ijsjes… Terwijl ik de echtgenoot vraag om ze niet té smakelijk voor m’n neus op te eten, smul ik van een paar kerstomaten. En eerlijk? Ook dat smaakt!
Vrijdag 10 juni
In boter gebakken steak met champignonroomsaus en frietjes versus een bord vol groenten, gebakken champignons en twee frietjes. Het is weer een dag vol contrasten hier 🙂 Alleen wil m’n nieuwe gebit vandaag niet mee. De pijn steekt weer de kop op.
Maandag 13 juni
Gisteren hebben we Vaderdag uitbundig gevierd, de echtgenoot, zijn zonen en ik. Natuurlijk kon een lekker glas en een hapje niet ontbreken. Ik sta niet te veel stil bij die uitspatting, want het was genieten!
Met de knie gaat het een stuk minder goed. Gisteren ben ik letterlijk dubbelgeplooid van de pijn… De huisarts vraagt streng waarom ik toch niet meer rust heb genomen. Tja, wat kan ik zeggen? Stilzitten is niet aan mij besteed. Maar nu zal het wel moeten. Gewapend met een stapel lectuur en mijn haakwerk vertoef ik deze week in de logeerkamer.
Volgende week is de operatie voor mijn nieuwe knie. Hopelijk voel ik me dan een stuk beter.
Woensdag 22 juni
Een foto die al een tijdje geleden werd genomen, maar die wel goed weergeeft hoe ik me voel. Het nieuwe figuur mag worden gevierd! Al dienen de glaasjes wijn vooral voor de show 😉 Intussen is de operatie achter de rug en lig ik in het ziekenhuis. Ik heb hier ook mager eten gevraagd, en dat zal ik ook doen in het revalidatiecentrum. We blijven gemotiveerd!
Beeld: Joost Joossen