Libelle’s Grote Afslankplan: lees hier hoe het Fleur al verging
Maandag 11 januari
Vandaag is de start van mijn nieuwe, gezondere leven… Mijn goede voornemens? Komaf maken met mijn eeuwige drang naar tussendoortjes, de zwangerschapskilo’s eraf krijgen en regelmaat inbouwen. Vooral dat laatste wordt een uitdaging, vrees ik, met twee kleine kindjes in huis. Veel jonge mama’s vergeten aan zichzelf te denken, heeft diëtiste Annelies me uitgelegd. Je gaat zodanig op in de zorg voor je kleintjes, dat gezondheid en regelmaat voor jezelf erbij inschieten. Gevolg: energie te weinig en kilo’s te veel. Dat klinkt herkenbaar!
Op de koop toe is Mias, mijn verloofde, op skivakantie. Twee weken alleen met de jongens: dat betekent alleen maar minder tijd om aan mezelf te denken. Een ideale start is dit dus niet… Maar we zullen zien.
Woensdag 13 januari
Met kinderen moet je snel zijn: terwijl ik wacht tot mijn eitje voor bij m’n salade gekookt is, worden de kerstomaatjes door kapoen Otto uit m’n bord gepikt!
Donderdag 14 januari
De ochtenden zijn één grote rush! Ik sta op en maak me heel snel klaar. Als ik geluk heb, blijven de jongens tot die tijd stil. Zodra ze wakker zijn, doe ik hun kleertjes aan, maak ik hun flesjes en verzamel ik snel mijn eten voor op het werk: een doosje met noten, mandarijntjes, yoghurt en beleg voor de crackers. Ik check de pampers snel voor we naar de crèche vertrekken, zet de jongens af en rij door naar mijn werk.
Tijd om te ontbijten heb ik niet, dus dat doe ik op het werk. Dat zijn al slechte punten bij Annelies, vrees ik… Maar ik eet wél fruityoghurt en cruesli in plaats van koffiekoeken (zoals vroeger)! En ik heb al mijn collega’s ingelicht over mijn deelname aan Libelle’s Afslankplan. Ze houden me nauwlettend in de gaten, en dat is goed. Door die sociale controle bouw je voor jezelf wat veiligheid in en wordt de kans dat je in de fout gaat een stuk kleiner, weet ik van Annelies.
Maar toch… Chocolade, ik kan er gewoonweg níét aan weerstaan. Toen er vandaag werd getrakteerd met pralines, kon ik me niet inhouden. ’s Middags heb ik wél braaf crackers met kipfilet gegeten, terwijl mijn collega’s zaten te smullen van een belegd broodje.
Ook ’s avonds heb ik nog een moment van zwakte: twee lepels choco verdwijnen in mijn mond. Daarna heb ik de pot helemaal achteraan in de kast verstopt, zodat ik hem niet meer zie.
Vrijdag 15 januari
Door de drukte geen lunch voorzien vandaag, dus moet ik ’s middags even langs de winkel. Bij het binnenkomen bots ik op een kraampje met ovenverse boterkoeken. De geur drijft mijn neus binnen en doet me watertanden! Exact een week geleden zou ik twee koeken hebben meegenomen, maar vandaag doe ik dat niet. Ik stap vastberaden voorbij het kraam en loop door naar de charcuterieafdeling voor kipfilet. Wat ben ik trots op mezelf!
Aan het einde van de werkdag brengt een blik in de prullenmand naast mijn bureau een glimlach op mijn gezicht: terwijl daar vroeger nogal wat chocoladepapiertjes en koekjesverpakkingen lagen, zie ik nu enkel mandarijnschillen, appelklokhuizen, lege yoghurtpotjes en passievruchtschillen. Yes!
Zaterdag 16 januari
Mijn eerste weegschaalmoment is aangebroken. Met een bang hartje stap ik erop, maar ik kan bijna niet geloven wat ik zie: -1,2 kilo!
Ondanks de woelige week ben ik dus toch goed begonnen. Het weekend kan nu al niet meer stuk! In mijn goede bui leg ik meteen een aantal afspraken vast om trouwjurken te gaan passen. In september is het zover en dan wil ik er op mijn allerbest uitzien. Kwestie van de druk voor mezelf een beetje op te voeren 😉
Beeld: Joost Joossen
Benieuwd naar de andere dames?