Libelle’s Grote Afslankplan: Myra – week 6
Deze week: watergewenning, consequent eten én een kleine uitschuiver
Maandag 8 februari
Vandaag begin ik weer aan een reeks nachtshifts. Céleste is bij haar papa, dus bleef ik iets langer in bed liggen. Bij het opstaan heb ik meteen driekwart liter water gedronken. Daar start ik nu elke ochtend mee en ik merk dat ik zo moeiteloos aan mijn dagelijkse hoeveelheid kom.
Annelies raadt me aan om in mijn geval – met shiftwerk – wél elke maaltijd te nemen, maar te schuiven naargelang mijn werkrooster. Vandaag stond ik bijvoorbeeld op rond 10.30 uur en heb ik om 12 uur ontbeten met yoghurt en vers fruit. Verder heb ik mijn maaltijden zo gespreid dat ik nog tijdens mijn nachtdienst mijn diner en laatavondsnack kon eten. Door telkens op te schuiven en geen maaltijden over te slaan, heb ik de voorbije weken weer grip gekregen op mijn eetpatroon en kreeg ik opnieuw een normaal hongergevoel (in plaats van op onregelmatige tijdstippen alles naar binnen te werken dat mijn pad kruiste). En toch: dat nachtwerk hakt er telkens flink in. Na mijn dienst kroop ik met een opgezwollen gevoel en buikpijn in mijn bed.
Dinsdag 9 februari
Bij het opstaan (rond 14u) was de buikpijn gelukkig weg, maar ik had nog steeds een opgezwollen gevoel. Gelukkig ging het weg na mijn gebruikelijke driekwart liter water.
Ik had niet veel zin om iets te doen vandaag, dus het werd een rustig dagje thuis.
Verder leef ik me helemaal uit in de keuken! Mijn pakje brickdeegvellen is nog niet leeg, dus schud ik telkens maar weer iets lekkers uit m’n mouw!
Morgen is mijn weegmoment… Ik ben heel nerveus. Ik heb niet meer gezondigd en hoop dus dat ik deze week iéts kwijt ben. Nu maar hopen dat die verdomde nachten weer geen roet in het eten gooien…
Woensdag 10 februari
Ik heb maar één nieuwtje vandaag: ik ben alweer een kilo kwijt! Joepie!
Vrijdag 12 februari
Het is gebeurd… Na zes weken diëten heb ik vandaag nog eens een aanval gehad van binge-eating.
De hele dag heb ik goed opgelet! Ik heb zelfs een kwartiertje gefietst op de hometrainer die mijn vader vandaag is komen brengen. Maar door de drukte had ik mijn tussendoortje overgeslagen. Toen ik dat ’s avonds wilde inhalen, kon ik opeens niet meer stoppen met eten. Het begon met een gezonde snack (yoghurt met stevia en kaneel uit de vriezer). Ik voelde me niet verzadigd en heb dan rode bietenchips gegeten. Daarna verdwenen er nog kerstomaten in mijn mond, pickles, speltkoekjes met amandelpasta (bijna een halve pot!) én nog twee lepels choco. Ik kon gewoonweg niet stoppen. Geen idee waar dit plots vandaan kwam…
Zaterdag 13 februari
De gevolgen van mijn eetaanval zijn navenant: vanochtend werd ik als een wrak wakker, met dikke wallen onder mijn ogen. Ik ben zó kwaad op mezelf!
En toch heb ik mezelf weer bij elkaar geraapt en ga ik met frisse moed verder. Voor ik aan mijn late dienst begin, fiets ik nog twintig minuten op de hometrainer.
Maandag 15 februari
Céleste is sinds gisteren terug van bij haar papa. Vandaag zijn we gezellig gaan eten met z’n tweetjes: ik bestelde wok met scampi. Lekker! Ik ben blij dat ik na mijn uitschuiver van vrijdag opnieuw de moed heb gevonden om gezond te blijven doorgaan. Ik weet dat het resultaat op de weegschaal overmorgen zal tegenvallen, maar daar bereid ik me nu alvast op voor. Ik ga er gewoon voor!