Liegen: dit is waarom we het doen!
Het is misschien niet zo netjes om te liegen, maar iedereen doet het weleens. En is het eigenlijk echt zo erg om verzinsels te vertellen?
Het verschil zit ‘m eigenlijk vooral in de achterliggende reden. Lieg je om er zelf beter van te worden, of doe je het om een ander niet te kwetsen?
Prosociale leugens
Vertellen dat de Sint bestaat of verhalen over het verjagen van monsters onder het bed, iedere mama of papa doet het. In zo’n geval spreken we van prosociale leugens. Ouders doen dit om hun kind(eren) beter te doen voelen en dat is net goed, want het is een bewijs dat je over genoeg medeleven beschikt.
Liegen is een teken van empathie
Je kunt pas bewust liegen vanaf dat je het vermogen hebt tot empathie. Liegen doe je met andere woorden pas wanneer je volledig begrijpt wat de impact van je gedrag kan zijn.
Je doet het uit schaamte
Uit onderzoek blijkt dat veel mensen een leugen vertellen omdat ze zich ergens om schamen, bijvoorbeeld een tikje met de auto gegeven, maar je beweert dat de andere partij tegen jou is gereden.
Een leugen om bestwil
Ook dit doe je om een ander te sparen. Je vindt bijvoorbeeld het jurkje dat je gekregen hebt niet zo mooi, maar je doet er toch enthousiast over om de schijn hoog te houden.
Pathologisch liegen
Helaas zijn er ook mensen die puur uit eigen belang liegen, om er zelf voordelen uit te halen. Daarnaast zijn er ook pathologische leugenaars die (onbewust) liegen om te manipuleren en zelf in de aandacht te kunnen staan. Op de duur geloven ze zelfs hun eigen leugens.
Is het nu goed of slecht?
Dit is moeilijk te bepalen, maar over het algemeen geldt het volgende: lieg je omdat je de beste bedoelingen hebt voor een ander? Dan kan het op zich geen kwaad. Doe je het puur voor jezelf, ben je niet goed bezig.
Wanneer vertelde jij voor het laatst een leugen?