Laurier: op het bord of voor de sier
Onmisbaar als je zelf bouillon trekt en een hoofdrolspeler in jouw bouquet garni: laurier is een klassieker in de keuken. Maar ook als sierplant staat Laurus Nobilis mooi als boompje in pot.
Laurier, zo is er maar één
Veel planten worden in de volksmond ‘laurier’ genoemd. Denk aan laurierroos dat eigenlijk een oleander is. Of laurierkers- of haag dat bij het Prunus-geslacht hoort en de laurierwilg dat onder de wilgenfamilie valt. Laat je dus niet vangen, want alleen de échte laurier ‘Laurus Nobilis’ is eetbaar. Laurierroos is zelfs een van de giftigste planten die er zijn.
Edele plant van ’t zeetje
De Latijnse naam van laurier is dus Laurus Nobilis. Nobilis betekent ‘edel’. De laurierboom dankt zijn naam aan het feit dat hij altijd groen blijft. Wanneer vroeger een persoon geëerd werd om zijn prestaties kreeg hij een laurierkrans. Vandaar de uitdrukking ‘iemand lauweren‘.
De Grieken brachten de plant mee tijdens hun veroveringstochten in het Perzische rijk. De laurier was voor hen het symbool van wijsheid en glorie. Tijdens hun Olympische Spelen kregen de winnaars dan ook een krans gemaakt van lauriertakken als geschenk en teken van hun overwinning (lauwerenkrans).
Later werd de laurier verspreid via de landen rond de Middellandse Zee en ten tijde van het Romeinse keizerrijk werden keizers en zegevierende veldheren gekroond met een laurierkrans.
In de 17de eeuw deed de laurier zijn intrede in Vlaanderen en vanaf de 18de eeuw begon men in de streek van Brugge met de teelt ervan .
Plant om (van) te houden
De laurier kan uitgroeien tot een kleine boom van 10 meter hoog. Zijn stam met donkere bast behoudt ook in de winter de leerachtige, speervormige blaadjes. Van februari tot april verschijnen er witte bloemetjes in kleine clusters in de bladoksels. De vrouwelijke bloemen herken je aan de zwarte besjes.
In onze contreien worden laurierboompjes meestal in kuipen gekweekt en staan ze het best op een zonnig plekje op het terras. Sommige – meestal oudere – exemplaren gedijen in volle grond, hoewel laurier eigenlijk niet volledig winterhard is. Vooral in de kuststreek en in stadstuinen (mits voldoende beschutting) kunnen ze temperaturen tot -5°C verdragen. Toch laat je de plant best binnen in kuip overwinteren. Vanaf mei mag de plant terug naar buiten.
Keukenklassieker
Een blaadje laurier is voldoende om een subtiele aromatische smaak te geven aan stamp- en stoofpotten, groentesoepen, en rijst- en visschotels. Maar we kennen laurier uiteraard ook van het klassieke kruidentuiltje (2 takjes peterselie, 1 takje tijm en 1 laurierblad).
Wist je trouwens dat in Italië het laurierblad vaak in omelet voorkomt? En in Noord-Afrika brengen ze er hun koffie mee op smaak. Ook in zoete bereidingen kun je een laurierblad laten meekoken in melk als extra smaakmaker. In cake of rijstpudding, bijvoorbeeld.
Laurierblaadjes kunnen zowel vers als gedroogd gebruikt worden. Gedroogde bladeren smaken minder bitter dan verse, maar verse zijn wel aromatischer. Ze mogen meekoken. Hoe langer de blaadjes meekoken, hoe kruidiger de smaak.
Geneeskrachtige blaadjes
Laurier werkt antiseptisch op de luchtwegen. De slijmoplossende eigenschappen als eucalyptol zijn deugddoend bij verkoudheden en bronchitis.
Laurier wekt ook eetlust op en is goed voor de spijsvertering. De plant zou ook een opwekkend effect hebben en werd vroeger gebruikt als natuurlijk antidepressivum.
Je hoofd spoelen met water waarin enkele blaadjes laurier gekookt zijn, zou een schoonheidsboost geven aan futloos en vet haar.
De olie uit laurier kan in de aromatherapie gebruikt worden bij de behandeling van spierpijn, zenuwpijn en verrekking of als ingrediënt om bijvoorbeeld lauriersnoepjes te maken.
Recepten met laurier
Dit vind je vast ook interessant om te lezen
- Zelf tijmsiroop maken: helend lekker!
- Salie: een mooie smaakmaker in je tuin
- Tuinkruiden tegen vervelende winterkwaaltjes
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de beste groentips en wooninspiratie!