In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.
Wie is Sara? 42, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (15) en Stina (12). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Afgelopen week stond elke dag in het teken van een andere kleur, en daar hoorde voor dochter Stina telkens een aangepaste schooloutfit bij. Oranje en rood vormden een serieuze uitdaging, maar geel, groen en blauw maakten probleemloos deel uit van de dresscode van die dag. De reden voor deze kleurenpracht was de Växjö Pride, het jaarlijks terugkerend event waarop iedereen, en in het bijzonder de LGBTQ+-community, inclusiviteit viert.
Wapperende regenboogvlaggen aan de kerk
Växjö Pride betekent een week vol activiteiten en wapperende regenboogvlaggen aan gebouwen, bussen en zelfs aan de – protestantse – kerk. In de klas blijft het niet bij elke dag een andere kleurrijke outfit, het thema staat wel degelijk op de agenda.
De kinderen lijken er makkelijk over te praten, ook Elias en Stina. Jezelf zijn is belangrijk. “Al moet ik toegeven dat het soms ingewikkeld wordt”, zegt Elias. “Dan weet ik niet meer hoe ik sommige klasgenoten moet of mag aanspreken. Het kan nogal gevoelig liggen.”
In Zweden bestaat naast ‘han’ (hij) en ‘hon’ (zij), ook het genderneutrale ‘hen’.
Het is ook niet simpel vandaag de dag, dat begrijp ik maar al te goed. Niet voor de jongeren die op zoek zijn naar zichzelf, maar ook niet voor de rest van de maatschappij. In Zweden bestaat sinds 2015 naast ‘han’ (hij) en ‘hon’ (zij) ook het genderneutrale voornaamwoord ‘hen’. Zo hoef je niemand in een binair hokje te duwen en mag je gewoon lekker jezelf zijn.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik het woord ‘hen’ nog niet al te vaak hebt gebruikt. Op de een of andere manier voelt het nog wat onwennig aan. Maar onderzoek toont aan dat de Zweed, sinds de invoering van het genderneutrale voornaamwoord, positiever denkt over vrouwen en seksuele minderheden. En dat kunnen we enkel toejuichen, niet?
Ook Eurosong is… jezelf zijn: grattis Loreen!
Of de Pride week hier toevallig samenvalt met dat andere, grote populaire feest waarin jezelf zijn helemaal oké is? Ja, ik heb het over het Eurovisiesongfestival, waar de Belgische Gustaph zelfs een persoonlijk strijdlied brengt, over jezelf mogen zijn en de steun die je daarvoor krijgt. In zijn geval de LGBTQ+-community, maar voel je vrij om dat volledig zelf in te vullen.
Van mij keeg Gustaph alvast de volle douze points. Niet enkel voor zijn nummer, maar vooral om heerlijk zichzelf te blijven en zoveel positiviteit uit te stralen. Daar kan menig mens een voorbeeld aan nemen! Net zoals aan Loreen, de Zweedse met Marokkaanse roots die op handen gedragen wordt door de LGBTQ+-community, die ze met trots háár community noemt. Toen ik haar foto met eronder de tekst ‘Queen’ onlangs zag passeren op de socials van een van mijn vrienden uit het wereldje, verscheen spontaan een glimlach op mijn gezicht.
Gisteravond bleek nog maar eens dat jezelf zijn loont. Zweden haalde de overwinning binnen en Queen Loreen mag zich nu écht Queen of Eurovision noemen. Grattis Loreen (proficiat in het Zweeds, nvdr)!
Nog meer verhalen uit Zweden:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!