De wetten van…Roos Van Acker

Voor de laatste Peking Express volgde ze de Revolutie Route en momenteel papt ze aan met een stel Keukenrebellen. Je denkt dat ze graag dwarsligt? Nee hoor, voor de arm der wet doet ze het bijna in haar broek.

Roos Van Acker: "Ik ben erorm bang voor de politie. Mijn hart begint al te bonzen als ik hen nog maar zie. Ik weet niet waarom, ik doe niets fout. Of toch heel weinig. Als mijn vriend achter het stuur iets doet wat niet mag, begin ik al meteen te roepen dat het niet hoort. Hoewel: gisteren kwam ik van het werk en ik moest nog een dringend telefoontje doen, dus bel ik in de auto. Maar ik klem mijn gsm tussen oor en schouder. Handenvrij, denk ik, dus dat stoort niet voor de politie. Maar plots: twee agenten. Voor het rode licht komen ze naast mij staan. Ik doe alsof ik niets zie en laat mijn telefoon subtiel wegglijden. Ze blijven kijken, ik kijk een beetje terug en ze gebaren dat het raampje naar beneden moet. "U was aan het bellen achter het stuur, juffrouw", en ik: "Ja, maar zonder handen!" "U weet dat dat niet mag?" "Tuurlijk weet ik dat." "U gaat het nooit meer doen?" "Nee, scoutswoord." "Ja, dat zal wel." En toen reden ze verder. Je mag roken achter het stuur, je mag eten en wuiven naar andere mensen… Maakt dat nu zo'n verschil? Maar het is de wet, ik moet me eraan houden."

Hoe zit het met je rechtvaardigheidsgevoel?

Roos Van Acker: "O, ik ben Vrouwe Justitia zelf. Als er iets onrechtvaardigs gebeurt, dan lig ik daar wakker van. Op alle vlakken. Ik strijd daartegen. Maar ik vind dat we het, alles bij elkaar genomen, behoorlijk goed doen. Pas op, er gebeuren wrede dingen in de wereld, maar Mozes – of wie dan ook – is ooit afgekomen met die tien geboden, regeltjes waar we ons als mens maar beter aan kunnen houden, en het is best wonderbaarlijk dat we het zo goed doen. Er gebeuren smerige dingen, maar we zijn er nog steeds en we zijn met heel véél. Diep vanbinnen moet er dus iets goeds in de mens zitten om dat vol te houden. Alhoewel – als je iedereen een knopje zou geven waarmee je anoniem iemand die je niet leuk vindt vanop afstand kan verpulveren, zouden er vast wat minder mensen zijn."

Welke wetten mogen ze afschaffen?

Roos Van Acker: "De wet van de zwaartekracht? Dat zou wel leuk zijn, dan hebben we geen auto's meer nodig en kunnen we gewoon naar ons werk springen. Maar misschien moet het dan toch weer sneller?"

Vind je het makkelijker om er een paar nieuwe in te voeren?

Roos Van Acker: "Gelijke rechten voor homo's en lesbiennes? Bij adoptie, bijvoorbeeld. Een stel vriendinnen van mij heeft samen een kindje en moet zich in allerlei bochten wringen opdat één erkend kan worden als tweede moeder. Ik vind het belangrijk dat dat in orde komt. Ook bejaarde homokoppels moeten in een tehuis op dezelfde kamer mogen, vind ik. Die worden nu nog gescheiden en raar bekeken, maar dat is toch nergens voor nodig? En er zijn zoveel eenoudergezinnen waar de wet dringend voor aangepast moet worden. Ik ben absoluut geen specialist ter zake, maar de wetgeving moet aangepast worden aan de moderne samenleving. Zeker wat het gezinsleven betreft, dat raakt nu eenmaal zo versnipperd."

Het volledige Roos Van Acker-interview lees je in Libelle 41 (9 oktober 2008)