Verboden te storen: hier worden reekalfjes geboren

Hond aan de leiband

De populatie van reeën is er nochtans sinds de jaren zestig goed op vooruit gegaan. Maar ze blijven zeer gevoelig voor gevaren van buitenaf. Elk jaar horen we dramatische verhalen over reeën die aangevallen worden door honden, klein en groot. Je hond aan de leiband houden in een natuurgebied blijft dan ook een belangrijke boodschap.

Mensengeur

Wie vaak in de natuur gaat wandelen, heeft kans om een reekalfje tegen te komen. Overdag en ’s nachts liggen de kalfjes vaak alleen. Ze zijn nog te klein en te zwak om mee te gaan met hun moeder die op zoek is naar voedsel. Als je een reekalf aantreft, kan het gaan gillen. Dat doet het uit angst, niet uit pijn. Je stelt het jonge dier dan ook niet gerust door het te aaien. Het is een wild dier dat door angst en stress zelfs kan overlijden. Hoe hulpeloos het er ook uitziet, ga er niet naartoe, raak het jonge dier niet aan en neem het niet mee. Een reekalfje dat door mensenhanden is aangeraakt, draagt een mensengeur waardoor de moeder angstig wordt. De kans is groot dat het reekalf door de moeder verstoten wordt.

Landbouwmachines

Vele pasgeboren kalfjes schuilen in graanakkers, wei – en hooilanden. Spijtig genoeg houdt de boer hier vaak geen rekening mee. De maaimachines veroorzaken dan ook elk jaar dodelijke ongelukken. Maar ook het gewone verkeer over de wegen eist een hoge tol.

De kalfjes van eenzelfde ree liggen niet bij elkaar, maar zo’n tiental meter uiteen om het risico te spreiden. Gezonde reekalveren drukken zich tegen de grond en houden zich stil als er onraad is. Zo beschermen zij zich tegen gevaren van buiten. Dus wanneer je zo’n kalfje tegenkomt, geen paniek, het is oké. Enkel wanneer je duidelijk opmerkt dat het beestje verwond is, mag je actie ondernemen. Contacteer dan de verantwoordelijke terreinbeheerder of de natuurinspectie van het Agentschap voor Natuur en Bos.

Bron: Natuurpunt. Beeld: Shutterstock