Zot van dit boek: ‘Reflex’ van Maud Mayeras

Libelle-redacteur Annelies kruipt graag in bed met een goed boek. Elke week vertelt ze welke roman haar deed doorlezen tot in de vroege uurtjes. Vandaag: Reflex van Maud Mayeras.

“Het schijnt dat onze ingewanden in staat zijn de pijn van onze kinderen te voelen, dat we het meteen weten als ze door iets of iemand worden aangevallen. Het schijnt dat het bloed dat door onze aderen stroomt op hetzelfde moment verhit raakt en gaat koken. Wees er maar van overtuigd dat het allemaal leugens zijn. Pure nonsens, verzonnen om je gerust te stellen. Wees er maar van overtuigd dat als je kind boven je crepeert, als hij besluit uit het raam te springen omdat hij daar zin in heeft, of als hij van de keldertrap lazert, dat je dat niet hoort. Je knippert hooguit met je ogen en je vindt hem te laat.”

Reflex gaat over…

een moeder die achter de waarheid gaat over de dood van haar zoon. Iris Baudrey is politiefotografe. Dag en nacht is ze beschikbaar om lijken te fotograferen. Ze werkt hard om maar niet te hoeven denken aan dat ene grote drama dat haar overkwam: haar zoon verdween elf jaar geleden en werd dood teruggevonden. Wanneer ze een lichaam van een kind moet fotograferen op dezelfde plek als haar zoon en er gelijkenissen zijn, keert ze terug naar haar geboortestad, vastberaden om de waarheid te achterhalen. Maar daarvoor moet ze de geheimen van haar demente moeder proberen te ontrafelen, die erbij was de dag dat haar zoon verdween.

Reflex wil je lezen want…

Hoewel Iris een koude en afstandelijke vrouw is die vlucht in haar werk, leef je intens met haar mee. Ze stottert, ze kan haar verdriet amper onder woorden brengen. Er is de verziekte relatie met haar moeder en het gemis om haar zoontje dat weerklinkt op elke bladzijde, net als de pijn van niet te weten waarom haar zoon vermoord werd. Het blijft gissen naar wat er gebeurd is, tot ze op een dag een aanwijzing krijgt en terugkeert naar het huis van haar moeder waar haar zoon verdween. En dan neemt het verhaal je op sleeptouw en is het doorlezen tot in de vroege uurtjes, tot alle puzzelstukjes in elkaar gevallen zijn. Dat gebeurt trouwens pas op de allerlaatste bladzijden met een verrassende twist. Het is een wetmatigheid van thrillers waar ik me steeds weer aan laat vangen: zolang je maar één kant van het verhaal hoort, word je als lezer altijd misleid.

Kortom: een ingenieuze thriller met een donkere sfeer die je op het einde, net als je denkt dat alles gezegd is, alsnog omverblaast.

Lezen? Je vindt Reflex bij de boekhandel en als e-book.