“Het kwakkelweer van de laatste tijd heeft vooral effect op mijn ‘goestingskes’”

Hoofdredactrice Karen is 47 en gelukkig getrouwd met Koen. Er is bij haar thuis altijd leven in de brouwerij, met haar drie kinderen Oliver, Noor en Anthony, én hond Goemmer.

Het is niet toevallig, denk ik, dat in ‘weerbaarheid’ het woordje ‘weer’ zit. Dat hebben de afgelopen dagen en weken nog maar eens bewezen. De regen kroop letterlijk en figuurlijk in onze kleren. Het was hét onderwerp bij de bakker. En in de supermarkt, zag ik – echt waar – het onweer duidelijk op enkele gezichten staan.

Laatst reden we met de fiets een paar zomerbarretjes voorbij, zo goed als leeg, volledig uitgeregend. Het had iets triests en depressiefs. Collega Elke was zelfs een beetje bang, want ze vertrok met de hele familie naar zee. Nu hoef je in Oostende of Nieuwpoort zeker niet elke dag stralende zon te hebben voor een leuke vakantie, maar tien dagen met kleine kinderen binnen zitten en wafels eten… Tja, dat laadt de batterijen ook niet echt op.

We zijn gewoon niet opgewassen tegen al te veel kwakkelweer in de zomer, dat druist in tegen onze hoop en verwachtingen. En, zeg nu zelf, de weergoden waren de afgelopen weken toch echt rare spelletjes aan het spelen. In juni subtropisch warm, om dan vorige week haast herfstweer te geven. Het mag allemaal wat meer ‘kloppen’ met onze seizoenen.

Ook op mij hebben zon en regen hun effect. Niet zozeer op mijn humeur, dan wel op m’n ‘goestingskes’. Mijn inwendige barometer maakt nu gekke sprongen. Zo had ik de laatste tijd meer zin in macaroni met kaas en hesp, of een ovenschotel met broccoli en gehakt. Wilde ik een dekentje en een mok thee ’s avonds in plaats van wijn op een terras.

Laatst was het pas écht erg. Ik was – onder een fleecedekentje dus – een film op een betaalkanaal aan het zoeken en koos… een kerstfilm uit. Noor zei meteen dat ze daar ook wel zin in had. En blijkbaar waren wij twee niet de enigen, want het was helemaal niet moeilijk om er eentje te vinden. De ene na de andere ‘kerstfilm in juli en augustus’ popte zomaar op, wat met al die computerintelligentie van vandaag toch betekent dat er meer mensen op zoek waren naar een beetje sfeer en warmte.

Mijn man vond het maar niks. Volgens Koen schrikken we op die manier de zon af. Hij wil blijven vasthouden aan de zomer. Elke vrijdagavond neemt hij me dus willens nillens mee naar ‘onze’ bar in Hasselt, of we daar nu alleen zitten of niet. Hij blijft ook z’n zonnebril opzetten, een zomers hemdje aantrekken en rosé bestellen. Ook al kunnen we de kletterende regen naast de tent soms niet negeren.

Vorige week ging onze jongste, Anthony, mee. Die had toch vooral zin in een warm hapje, z’n bestelde kippenbilletjes waren ook veel sneller op dan zijn frisdrank. Sneller dan mijn man er eentje kon nemen.

Alleen al voor de weerbaarheid van mijn man hoop ik dat de weerman gelijk heeft en dat er beterschap in zicht is. Ik denk het wel. Dat hebben we toch gewenst toen we de afgelopen week een ‘dubbele regenboog’ ontdekten. Geweldig mooi en hoopvol was die ene boog van rood en oranje naar indigo en violet en de andere net andersom. Ja, het kan haast niet anders, het wordt een blij ‘weer’zien met de zon!

Ontdek ook onze andere columnisten:

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!